ابعاد هستی

دیدگاه‌ها

1. 
   ماری

   ۱ خرداد ۱۴۰۱ در ۱:۳۳ ب٫ظ

   سلام

   چقدر زیبا نوشتی یکی شدن رو..

   رام و آرام در بستری به اندازه ابدیت که در تنگی و سختی آغوش است. چه تضاد دلنشینی
   …………………………………………………………………………………………………………..
   جواب: سلام. سپاس.

2. 
   سیما

   ۱ خرداد ۱۴۰۱ در ۵:۵۶ ب٫ظ

   از دی ۱۳۹۸ تا فروردین ۱۴۰۱ دنیا تنها بود و شاید بی‌سفر؛ اینجا هم بعد از «درمان یونان» از همان زمان
   تنها مانده بود.

   حالا در سه ماه، سه بار طعم تنهایی در سفر رو با هم چشیدیم.‌

   راستی عجب پارادوکس دلنشینی دارند این تیتر و عکس.
   …………………………………………………………………………………………………………..
   جواب: سلام. سپاس از شما.

3. 
   لیلا

   ۳ خرداد ۱۴۰۱ در ۸:۲۱ ب٫ظ

   سلام
   هیچ احساسی سازنده‌تر و با شکوه‌تر از عشق نیست! عشق را از دست ندهید، حتی اگر معشوق را از دست دادید

   غزلواره ی ۱۱۶ شکسپیر
   بیا تا سنگی نیندازیم در راه پیوند دو روح که یکدیگر را به حقیقت دوست می دارند
   عشق ان نیست که به گردش روزگار دگرگون شود
   و چون گاه به هر بادی از جای به در رود،
   بلکه عشق فانوسی است بر بلندای برج دریایی
   که در توفان سهمگین می نگرد
   و کمترین لرزشی نمی یابد
   یا ستاره ای است در قطب آسمان
   که قایقهای سرگردان را راه می نماید،
   ستاره ای که هر چند منجمان ارتفاع آن را از افق می سنجند
   اما از قدر رفیع آن بی خبرند.
   عشق بازیچه ی زمان نیست
   اگرچه لبهای لعل فام و رخساره های گلگون
   به داس خمیده ی زمان درو شوند،
   روزها و ساعتهای حقیر زمان، عشق را دگرگون نمی کنند
   بلکه عشق از تموّجات زمان می گذرد و تا مرز ابدیت پیش می رود.
   اگر این سخن خطا بودی و علیه من ثابت شدی
   نه من هرگز شعر گفتمی
   و نه هیچ انسانی هرگز عشق ورزیدی.

   ترجمه ی دکتر حسین محی الدین الهی قمشه ای
   …………………………………………………………………………………………………………….
   جواب: سلام. سپاسگزارم بابت انتخاب این قطعه