۲۰۰ روز

“۲۰۰ روز” عنوان سفرنامه‌ای است به مقصد مغولستان که کوهنورد و دوچرخه سوار ایرانی، “مسلم ایران نژاد” متن‌هایش را نوشته و عکس‌هایش را تهیه کرده.

در مقدمه کتاب با قلم “میلاد ربیعی” چنین می‌خوانیم:

مسلم تنها به این سفر می‌رفت. سرمای شدید و دوچرخه برای عبور از کوهستان‌های صعب‌العبور و جاده‌های یخ زده، چالشی دیگر بود. روزهای متوالی مسلم کسی را در راه نمی‌دید و این‌ها زیبایی‌های منحصر به فرد این پروژه را عملی می‌ساخت.

و مسلم در کتابش چنین گفته است:

• نفس‌هایم بی‌درنگ به بلورهای یخی بدل ‌می‌شد، روی صورتم می‌نشست و شرایط رو سخت‌تر می‌کرد. وقتی موهای رها شده روی صورتم یخ بست، تصویری که می‌دیدم واضح و یک دست نبود. انگار از پشت حصارهای یخ بسته و درهم تنیده به اطراف نگاه می‌کردم. یخ روی موها و مژه‌هام به قدری زیاد شد که مجبور شدم چشم راستم رو ببندم؛ چون دیگه چیزی رو نمی‌دید. به ناچار فقط با چشم چپم نگاه می‌کردم و پیش می‌رفتم …

• بایستی آب توی چادر رو خالی می‌کردم؛ اولش با قاشق شروع کردم ولی از اونجا که کارساز نبود با لیوان، آب چادر رو خالی کردم. بیشتر وسایل سفرم خیس شده بود باید جایی رو پیدا می‌کردم که بتونم لباس‌ها رو خشک کنم توی همین فکرا بودم که …

• نصفه‌های شب، از جاده اصلی فاصله گرفتم و دوچرخه رو به سمت کوه هل دادم و در نهایت جایی نزدیکی کوه، در خاک مغولستان چادر زدم. صبح، وقتی می‌خواستم چادر رو جمع کنم، یک مغول آمد؛ کنجکاوانه کنار چادر ایستاد و همه وسایلم رو بررسی کرد …

“مسلم” گرامی در روز افتتاحیه دفتر گیلگمش، در جمع ما حاضر شد و یک نسخه از کتاب دوست داشتنی‌اش را -که در پی یک سفر پر چالش و هیجان انگیز نوشته- به من هدیه داد. هنوز همه کتاب را نخوانده‌ام، اما متن ساده و گیرایی عکس‌هایش را بسیار دوست دارم.