خيلی كوتاه، كمی ادبی

فراموشی جمعی ما

توسط در دوشنبه, مرداد 23, 1391

کشورم،

این اتاق تاریک غول‎آسا،

نه آیینه‎ای دارد و نه یک لنز،

عاجز از حتی ثبت یک لحظه تاریخی.

۶
نوشته‌های مرتبط

دیدگاه‌ها

  1. سلام

    امیدوارم که حالتون خوب باشه
    دنبال بر نامه ریزی برای یه مسافرت تو عید بودم که شما به خاطرم امدید امید وارم بتونم از تون کمک بگیرم
    البته نمی تونم امسال زیاد هزینه کنم و دنبال مسافرتهای کوتاه و کم هزینه هستم میشه یه لیست قیمت از کشورهای همسایه برامون بزارین
    مثل ترکیه دبی ارمنستان واگه کشور جالب ودیدنی که بند بالا رو هم در بر بگیره هم سراغ دارید ممنون میشم که زحمتشو بکشید
    با ارزوی توفیق فراوان
    ………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. لطفا برای پاسخ سوالاتتان با دفاتر خدمات مسافرتی تماس بگیرید.

  4. پگاه

    سلام. کاتب ها چطور؟؟
    ……………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. شما چی فکر می کنی؟

  5. Masi

    من این همه هم تاریک نمی بینمش.
    تاریکی در جسم و جان و تار و پود این خاک نیست!
    ……………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. شاید.

  6. لیلا

    سلام
    کشورم یک زندان و تبعیدگاه ترسناک شده!!!

    ما جان نداشتیم
    آرام مرده بودیم درخیال یک خیابان
    ………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *