بخش بعدی گزارش سفر ما به آلمان، به گردش یک روزه در شهر تاریخی و البته دانشگاهی بامبرگ اختصاص دارد. این شهر از محل اقامت ما در نورنبرگ حدود ۴۵ دقیقه فاصله زمانی داشت. تمام طول مسیر را (همانند مسیر سفر به روتنبورگ) در بزرگراه های جنگلی گذراندیم. با چشم اندازهایی بسیار زیبا. بدون تخریب، بدون ساخت و ساز، بدون زباله و آلودگی… با پارکینگ هایی با فاصله های کوتاه در میان راه که از درخت های میوه پر بود، بدون این که کسی به میوه آن ها دست بزند! میوه های روی درخت بخشی از زیبایی جاده بودند! و میز و نیمکت هایی مناسب زیر این درختان میوه برای استراحت کوتاه مسافران وجود داشت. سطل های زباله میان راه هم برای زباله هایی از جنس های مختلف تفکیک شده بود. رفتن به دست شویی در این پارکینگ ها بی هیچ حس مشمئز کننده ای ممکن بود، چراکه تمیز و مرتب بودند. این حداقل امکانات با حداکثرهای آن در سرزمین من (ایران) تفاوت های فاحش داشت. چرا؟… یعنی حتی مدیریت توالت تا به این اندازه پیچیده و سخت است؟! ترجیح می دهم خاطرات شیرین سفر به بامبرگ را با چنین قیاس هایی خراب نکنم. پس گزارش بامبرگ را ببینید و بخوانید.
دلبر چیتبال
دیدگاهها
امان از قیاس که می چرخه توی سر و شیرینی رو تلخ می کنه به کام آدم……مخصوصا که بدونی پتانسیلش هست، اما نشده تا حالا….
…………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام.