این متن در ۱۹ ژانویه ۲۰۱۷ (۲۹ دی ۱۳۹۶) نوشته شده: سفر که بروی هیچ بعید نیست به دُم کفتار برسی و در حاشیه مزرعه پسته، ثمرهای هم ببینی از تنهایی که همدم بیماری است. و قصههایی بشنوی از لَختیهای روزگار که به روزمرگی طعم خوشایندی بخشیدهاند تا ببرد طعم گس قرص اعصاب را.