از پادشاهی دماوند تا به جمهوری زاینده رود از چشم انداز آن گنبد مینا تا به جریان این جوی می، چه اسطوره‌های زمستانی به بهانه‌ی بهارهای افسانه‌ای شنیدیم. اما حالا دیگر می‌دانیم: نمایش خون سیاوش، حکایت آشنایی است از سایه‌ی پیکرهای نصب شده بر سردر هفت شهر بی‌عشقی. حالا می‌دانیم: از زمان قماربازی مولانا، چنان …
همیشه می‌گفتم: “بد است کسی اسمش آرش باشد و به زیارت دماوند نرفته باشد”. حالا دیگر این جمله را نمی‌گویم. آخرین مرتبه‌ای که کوه پیمایی کردم، ۲۲ سال پیش بود. آن موقع هم فقط تا “کلک چال” رفتم. همان وقت‌ها زانوی راستم هنگام ورزش آسیب دید و مجبور شدم آن را سه مرتبه به تیغ …
اگر خاطرتان باشد، قرار بود تمبر یادبود صد سالگی استاد “منوچهر ستوده” هم چاپ شود. این هم از طرح اولیه تمبر یادبود ایشان: استاد “منوچهر ستوده” نماد امروزی دماوند است.
باور دارم که اگر “آرش” اسطوره دیروز دماوند است، “منوچهر ستوده” اسطوره امروز تمام پهنای “البرز” است. کسی که بیش از ۲۰ سال تمام مسیرها و قله های این رشته کوه را درنوردیده و هر آنچه دیده را ثبت کرده، بی شک و به حق اسطوره امروز این رشته کوه گرامی ماست. با این مقدمه …