سیاوش کسرایی در منظومه «آرش» چنین سرود: آری، آری، زندگی زیباست. زندگی آتشگهی دیرنده پابرجاست. گر بیفروزیش، رقص شعله‌اش در هر کران پیداست. ورنه، خاموش است و خاموشی گناه ماست. و ادامه داد: منم آرش، سپاهی مردی آزاده، به تنها تیر ترکش آزمون تلختان را اینک آماده. حالا من، آرش به این سفر آمده‌ام بدون …