۱۰- کیوتو، شهر معابد

گزارشی که در زیر تقدیم حضورتان می شود مربوط است به شهر “کیوتو” و اطراف آن:

…………………………………………………………..

“کیوتو” دوست داشتنی است. برای من این قابلیت را دارد تا در فهرست شهرها، روستاها و مکان های الهام بخش مثل فلورانس، پراگ، وین، لوگانو، هانگزو، کاشان، بانجارنگارا، بروژ، قلعه شاداب و … قرار بگیرد. یک روز این شهرها و روستاها و مکان ها را فهرست خواهم کرد.

یک روز، بالاخره یک روز، یک رمان خواهم نوشت.

همان طور که در تصویر مشخص است، ما با قطار “شین کان سن” شماره ۳۲۹، ساعت ۱۱:۱۳ “توکیو” را به مقصد “کیوتو” ترک کردیم.

عجایبی در رابطه با قطار سریع السیر “شین کان سن”:

– در سال ۲۰۱۴، “شین کان سن” پنجاه ساله شد. این قطار در سال ۱۹۶۴ راه اندازی شده است.

– سرعت “شین کان سن” حدود ۳۲۰ کیلومتر بر ساعت است. و روزانه به تعداد همین عدد (حدود ۳۲۰) قطار در مسیر توکیو – ازاکا تردد می کنند.

– میانگین تاخیر این قطارها ۳۰ ثانیه است.

– ۵۰ سال از عمر این قطارها می گذرد و تا امروز هرگز تلفاتی نداشته.

نمایی از یکی از قطارهای “شین کان سن”

نمایی از هتل ما در شهر “کیوتو”

معرفی چهار فصل

نمایی از کف خیابان در شهر “کیوتو”

نمایی از یکی از مراکز خرید در “کیوتو”

تصویری از سوغاتی (جنگجویی سوار بر اسب) ژاپنی که حدود ۳۰۰ دلار قیمت دارد.

با نشان دادن این تصویر قصد دارم بگویم که ژاپن در تولید بازی های کامپیوتری، انیمیشن و کمیک استریپ شهرت فوق العاده ای در جهان دارد. ژاپنی ها گونه ای از انیمیشن تولید می کنند که به Anime معروف است. بیشتر شخصیت هایی که در “انیمه” استفاده می شوند، “مانگا” هستند. “مانگا” شخصیت هایی با قیافه های آشنایی هستند که ویژگی اصلی اشان این است که دماغ و دهان کوچک، و چشم بزرگ دارند. و شاید اشتباه نباشد اگر بگوییم این همان تحلیل مادرهای ما (سه چهار دهه پیش و شاید تا همین الان) از زیبایی صورت (زنانه) است.

نمایی از ایستگاه مرکزی ترن در “کیوتو”.

این ایستگاه واقعا باشکوه است. حدود ۲۵۰ میلیون مسافر هر ساله در آن تردد می کنند.

نمایی دیگر از ایستگاه ترن کیوتو

ژاپن است و “پاچینکو”

خیلی ها برای این بازی (نوعی قمار با ماشین که زادگاهش همین جا در ژاپن است) وقت صرف می کنند و از هر سن و سالی طرفدار این بازی هستند.

“رولان بارت” مطلب جالبی در رابطه با این بازی نوشته است، اگر توانستید بخوانید.

به اتفاق همسفرانم برای یک گشت یک روزه به شهر “کوبه” و اطراف آن رفتیم. در تصویر نمایی از این شهر را می بینید. “کوبه” مهمترین بندر دریایی ژاپن و مرکز اصلی مبادلات تجاری بین المللی به شمار می رود.

نمایی از پل معلق “آکاشی” Akashi را در تصویر می بینید.

به نام “پل مروارید” هم می شناسندش. در سال ۱۹۹۱ میلادی افتتاح شده و ویژگی های منحصر به فردی دارد. در برابر زلزله با قدرت ۸.۵۰ ریشتر و باد با سرعت ۲۸۶ کیلومتر بر ساعت مقاوم است.

نمایی از زیر پل

پل آکاشی ۳ دهنه دارد.

می توان با خرید بلیط به بالای پل رفت و از مناظر اطراف و همچنین ابهت پل لذت برد.

نمایی از مناظر اطراف بر فراز پل

نمایشگاه نقاشی بچه ها با محوریت پل در سالنی که داخل پل قرار داشت، برپا بود.

همان توضیح بالا

همان

“کیوتو” شهر معابد است. در این شهر ۱۷ میراث جهانی در فهرست یونسکو ثبت شده که شامل فقط ۱ قلعه و ۱۶ معبد یا زیارتگاه است.

از شهرهایی که “کیوتو” با آنها خواهر خوانده است، پاریس، کلن، فلورانس، کی یف، شیان و پراگ را دیده ام.

در تصویر نمایی از معبد شینتویی Fushimi-Inari را می بینید. این معبد جزو میراث جهانی نیست، اما جالب است. “ایناری” هم نام کوهی است که این معبد در دامنه آن بنا شده و هم نام خدای باروری و برنج. “ایناری” معمولا به صورت روباه مجسم می شود.

در معبد “فوشیمی ایناری” کلی مجسمه روباه دیده می شود. این یکی که نزدیک در اصلی معبد قرار گرفته یک کلید به دندان دارد.

برای دیدین تمام بخش های این معبد باید حدود ۴ کیلومتر راه بروید.

نقشه معبد

این فضای زیبا مملو است از دروازه هایی به رنگ نارنجی موسوم به Torri. این مسیر به سمت کوه ادامه می یابد و نهایتا یک نیم دایره را ایجاد می کند. لطفا به نقشه نگاه کنید تا بهتر متوجه بشوید.

هر دو مسیری که در تصویر دیده می شوند تشکیل شده از “توری”های (دروازه های) نارنجی رنگ

“توری”های پی در پی مسیر بسیار جذاب و فوق العاده ای را به وجود آورده اند. این مسیری است که زائر باید بپیماید تا به نیایشگاه های دیگر در این معبد برسد.

همان توضیح بالا

نمایی از سقف “توری”ها

ظاهرا “توری” Torii که مفهوم دروازه دارد در اصل به معنای منزل یا مسکن پرنده است.

بخشی از معبد “فوشیمی ایناری” در داخل جنگل قرار گرفته. محل قرار گرفتن این معبد (داخل جنگل و در دامنه کوه) بهترین جایی است که یک نیایشگاه می تواند جای داشته باشد.

روباه به عنوان “کامی”، خدای باروری، برنج، چای، کشاورزی و صنعت شمرده می شود. “کامی” به ارواح یا پدیده هایی گفته می شود که در دین شینتو (به عنوان خدا) مورد ستایش قرار می گیرند.

خوشه برنج در دهان “ایناری”. از آنجا که خوشه، در اصل خودش کثرت دارد، مفهوم باروری را القا می کند.

بخشی دیگر از معبد “فوشیمی ایناری” را در تصویر می بینید.

شنیده ام از آنجا که در ایران اعدام ها توسط جرثقیل انجام می گیرد، ژاپن به ایران جرثقیل نمی فروشد. طبیعی است که هیچ شرکتی دوست ندارد که برند و نامش با اعدام همراه باشد.

معبد  بودایی “کیومیزو” Kiyomizu-dera دومین معبدی بود که برای دیدنش رفتیم. این معبد در فهرست میراث جهانی (در بالا ذکر کردم) ثبت شده است.

بد نیست بدانید که بودایی های ژاپنی از دیرباز یک مسیر زیارتی برای خودشان تعریف کرده اند که شامل ۳۳ معبد در شهرهای مختلفی مثل کیوتو، هیروشیما، یاماگوچی و … است. معبد Kiyomizu-dera هم جزو این ۳۳ معبد است.

در تصویر نمایی از بازاری که در نزدیکی این معبد قرار گرفته را مشاهده می کنید. نه تنها معبد بسیار دیدنی و جذاب است بلکه گم شدن در فضای این بازار نیز تجربه خوبی است.

بادبزن در بازار

فکر کنم این خیارها را می پزند و نوعی سس (یا ادویه) به آن می افزایند و به مردم می فروشند.

نمایی از بخشی از معبد بودایی “کیومیزو”

نمایی دیگر

و نمایی دیگر

اینجا رسم است که بر سر این مجسمه (بودا؟) با ملاقه آب بریزند.

ژاپنی ها هم برای داخل شدن به برخی از معابد کفش هایشان را در می آورند. حتی دیدم وقتی در طبیعت پارچه ای زیرشان پهن می کنند و دور هم می نشینند هم کفش هایشان را درمی آورند.

بخشی دیگر از معبد

نمایی از نیایش بودایی ها در داخل یکی از نیایشگاه های معبد (نیایشگاه اصلی)

نمایی دیگر از یکی از نیایشگاه های معبد

بعد از دیدار از دو معبد به یک رستوران ایرانی به نام “پونه پونه” رفتیم. در این رستوران غذاهای ایرانی، هندی و ایتالیایی سرو می شود. بر روی تخته می بینید که نوشته شده: Itarian

نمایی از داخل رستوران

ظاهرا در این رستوران مراسم زیادی (عروسی و طلاق و از این قبیل) برگزار می شود.

آخرین معبدی (معبد بودایی) که رفتیم، “کینکاکوجی” Kinkakuji نام داشت. معنایش می شود “عمارت طلایی” و همان طور که در تصویر می بینید، این معبد طلایی رنگ است. نام دیگر این معبد Pokuon-ji (به معنای: معبد باغ گوزن) است. این معبد هم در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده.

واقعا ساختمان زیبایی است. گردشگران علاقه وافری دارند تا از این بنا و انعکاسش در آب عکس بگیرند. بر بالاترین نقطه معبد مجسمه ای برنزی از یک ققنوس دیده می شود.

معبد طلایی بارها طعمه آتش شده و آخرین مرتبه هم در سال ۱۹۵۰ میلادی به صورت عمدی سوزانده شد. اگر اشتباه نکنم سال ها (شاید ۲۰ سال پیش) پیش رُمانی را با عنوان “معبد طلایی” خواندم که در آن داستان آتش سوزی این معبد توسط یک راهب متعصب عوضی شرح داده شده بود.

ساختمان فعلی معبد در سال ۱۹۵۵ ساخته شده.

بدون شرح

بخشی از محوطه معبد طلایی

مردم برای این مجسمه ها سکه پرتاب می کنند.

بدون شرح

بعد از دیدن معبد طلایی به سمت منطقه “آراشی یاما” Arashiyama (کوه آراشی یا کوه توفان) رفتیم. اگر کیوتو را یکی از شهرهای مورد علاقه ام فرض کنم می توانم این کوه را به خاطر شباهتش به اسمم، به نام خودم بزنم.

همان منطقه

چندین رودخانه در شهر کیوتو جاری هستند که از آن جمله می توان به “تاکانوگاوا”، “کاموگاوا” و “کاتسورا” اشاره کرد. “کاتسورا” خودش ادامه دو روخانه به نام های “هوزو” و “اوی” است.

مسیر جنگلی در منطقه “آراشی یاما”

همان منطقه

نمایی از “ساکورا” در میان جنگل

همان توضیح بالا

دیدگاه‌ها

  1. گندم

    تا اینجا درک ژاپن برای من مثل درس ریاضی می مونه برای یک دانش آموز نچندان باهوش
    دین و مذهب و سنت ریشه‌ی عمیقی در این کشور داره فکر می کنم اول باید اطلاعاتی در این خصوص داشت بعد شاید بتوان نخ ارتباطی بین خیلی از این تصاویر را به دست آورد . یا مانوس‌تر شد با فضا …
    – جالبه که این روباه در فرهنگ خدایان مصر هم دیده می شود
    تشکر
    ……………………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. سپاس از توجه شما.

  2. م.معظم

    سلام .تصاویر زیبایی است سپاس
    و چه جالب که بهار در اونجا به موقع می رسد و تاخیر ندارد
    طبیعت هم مانند اونا برنامه ریزی شده و منظم است
    اینکه میگن فرودگاههای اونجا در وسط دریا است بیشترشون دقیق است !؟

    سفر به خییر 🙂
    ……………………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. بله، مثلا فرودگاه شهر اوزاکا رو با پر کردن دریا ساخته اند. موفق باشید.

  3. بهار

    سلام آرش عزیز
    خیلی ممنون از سفرنامه جالب و دلنشینت. کیوتو رو دوست داشتم.
    امیدوارم ادامه سفر به تو و مسافرانت خوش بگذرد.
    ……………………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. سپاس از محبتت. شادی و خوشحالی تو رو آرزو می کنم.

  4. پوریا متولی

    خوش حالم که شما به ژاپن رفته اید.ژاپن کشور تکنولوژی هست ومن به همین دلیل ژاپن را دوست دارم.
    ……………………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. سپاس از محبت شما. امیدوارم اگر تا امروز این کشور رو تجربه نکردید، خیلی زود فرصتی به دست بیاد تا اینجا رو از نزدیک لمس کنید. موفق باشید.

  5. حنان ساورسفلی

    درود بر شما آقای نورآقایی عزیز
    سپاس از نگاره های زیبایی که گذاشتید و همچنین از شرح حالی که با قلم شیوایتان داده اید. امیدوارم همیشه شاد و تندرست باشید و به علایقتان ادامه بدهید.
    راستی برایتان ایمیلی داده ام ممنون می شوم آن را نیز بخوانید و پاسخ دهید.
    ………………………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. سپاس از توجه شما. بله، جواب دادم.

  6. مریم ناوی

    سلام استاد این مطلب در مورد جیزو است که در اولین معبدی که بازدید داشتید عکس هاشو گذاشتین:
    وظیفه ای که برای جیزو در نظر گرفته شده خدای حامی کودکان، زنان باردار، آتش نشانها، مسافران، زائران، نوزادان سقط شده و نیز نگهبان جنین در رحم مادر. شکل ظاهری جیزو به این شکل است: شبیه به یک راهب با سر تراشیده، بدون زیور، بدون تجملات سلطنتی همیشه ردای ساده راهبی بر تن دارد و حلقه نورانی در اطراف سر دارد. جیزو بر اساس وظیفه ای که مورد پرستش قرار می گیرد در قالب هفتاد و هشت شکل وجود دارد. مثالهایی از آن عبارتند از: Greasy Jizō.، Jizō Begging the Sky for Rain، Easy Childbirthو ….یکی از رایجترین افسانه ها در مورد جیزو عبارتست از: هنگامی که کودکان به شکل نارس بدنیا آمده و می میرند برای بازخواست به عالم اموات فرستاده می شوند. انها روانی پاک داشته اند اما از انجایی که شانسی برای ساختن کرمه ( چرخه زندگی ) نداشته و نیز با مرگشان سبب آزردن والدین خویش شده اند مستحق مجازاتند.آنها به عالم برزخ یا Sai no Kawara فرستاده می شوند. به اجبار لباس هایشان بیرون آورده شده و برای رستگار شدن مجبور به ساخت برج های کوچک سنگی می شوند.با سنگریزه های کوچک این برج ها ساخته می شود.به امید خارج شدن از آنجا و رفتن به بهشت بودا . اما نگهبانان دوزخ هنگامی که متوجه می شوند بنای انها در حال افراشته شدن است سنگ های انها را پراکنده می سازند و انها را با گرزهای آهنین کتک می زنند. در این هنگام جیزو برای کمک می شتابد و این کودکان را در آستین ردای خویش پنهان می نماید والدین مجسمه های جیزو را لباس پوشانده به این امید که جیزو، کودک درگذشته آنها را در پناه خودش لباس بپوشاند. سنگریزه های کوچک در اطراف مجسمه های جیزو توسط والدین برای کمک به کودک مرده شان در ساخت آن برج ها در برزخ است.
    ……………………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. سپاس از ارائه اطلاعات.

  7. مریم ناوی

    در مورد فلسفه پیش بندهای قرمز من این مطلب را یافته ام :
    • در ژاپن معاصر کلاه، پیش بند و اسباب بازیهای قرمز برای مجسمه های جیزو هدیه والدین خشنودی است که کودکشان از بیماری خطرناکی بهبود یافته و تشکر از جیزو برای شفاعت وی است. و یا هدیه ای برای کمک به کودک درگذشته شان است. بر این اساس با فرضیه ای که بنده در جهت تطابق دخیل های سبز رنگ بر پنجره های امامزادگان در این نکته عدم تطابقت دارد که والدین ژاپنی پس از براورده شدن گرفتاری این هدیه را تقدیم می نمایند اما در فرهنگ شیعه به امید رفع گرفتاری این دخیل بسته می شود و نیز در فرهنگ ژاپن این پیش بند نمادی از پیشکش است اما دخیل چنین نمادی ندارد اما توسل جستن به قدرت ماورایی خدایان در فرهنگ ژاپنی و امامان و امامزادگان در فرهنگ شیعه و ابراز ان بدین شکل نمادین تطابق دارد.
    ……………………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. باز هم سپاس.

  8. فرشته

    فکر کنم انتظارم از گزارش کیوتو بیشتر از این بود. خوشحالم که تصمیم داری به اونجا برگردی، چون به نظرم تجربه ت خیلی تو قالب تور بود. باغ ذن تو برنامه ها نبود؟ یا کلا راجع به باغ ژاپنی چیزی نگفتن؟ یا نخوندی؟ اینا رو می گم چون من با کیوتو تو کلاس تاریخ هنر و بعد کلاس منظر فرهنگی آشنا شدم و خیلی دلم میخواد به اون شهر برم و از این جنبه ها بهش نگاه کنم. سفرت به سلامت و به امید دیدار.
    ……………………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام بر فرشته عزیز.
    ۱- معبد طلایی یک باغ ذن بوده.
    ۲- ما راهنمای ژاپنی که نداشتیم. راهنمای ما ایرانی بود و کلا کارش در رابطه با گردشگری نبود. ضمن اینکه گروه ما کوچک بود و به نظر نمیاد حوصله شنیدن این داستان ها رو داشته باشن.
    ۳- شاید بدونی من هم علاقه شدیدی به باغ ایرانی و ژاپنی (یا باغ چینی) دارم و همیشه سر کلاس ها در موردش خیلی حرف میزنم.
    ۴- بیشتر معابدی که در ژاپن دیدم باغ-معبد بودند و هر باغی به خاطر حضور یک گل خاص شهرت داره.

    به امید دیدار

  9. نسرين عاليخاني

    درود استاد نورآقایی
    مطالبتان زیبا ، جذاب و خواندنی است . اینکه همه چیز را توضیح می دهید برایم جالب است . می شود به ما هم بیاموزید این اطلاعات را چگونه به دست می آورید؟
    ……………………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. شما لطف دارید. خوب خواندن، خوب شنیدن و خوب دیدن.

  10. mina

    عکس هاتون از معبد طلایی عالی بود درود بر شما
    ……………………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. لطف دارید، قابلی نداشت.

  11. سیما

    جناب نورآقایی
    سلام و خسته نباشید
    خوشحالم که همچون گذشته سفرنامه پربارتان را خواندم در سفر چابهار مرتب به یاد یادداشتهایتان بودم و بسیار استفاده کردم
    امیددارم سفر ژاپن تا مدتی طولانی موجب سرخوشی و جبران دلسردی های گذشته باشد شاد و سالم و باانگیزه باشید
    ……………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس از محبت و توجه شما.

  12. پروین میرعنایت

    عجب سفرنامه خوبی شده
    …………………………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. لطف دارید.

  13. صنم

    سلام استاد
    ژاپن را باید رفت؟
    پرواز دوحه فقط به توکیو است. خوبه یا جایگزین پیدا کنیم که مثلا از ازاکا برگرده؟

    ممنون مثل همیشه
    ………………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام.
    باید رفت.
    در مورد سوال دوم اطلاعات ندارم متاسفانه.

  14. Masi

    تا اینجا بهترین گزارش ِ تصویری بنظرم مربوط به این پست و کیوتو بود.
    بی نهایت جذاب، شاید چون خیلی کم ازش حرف زده شده، جدید بود، یک شرقیت ِ ملموس و جالب درونش بود، عکسها فوق العاده بودن
    کلا ژاپن یک کشور عجیب و دور و در مه و قابل احترامه. توی ذهنم اصلا به وضوح نمی تونم تصورش کنم نمیدونم چرا!

    مرسی ، عالی بود…..هم بنا و معبد داشت هم فرهنگ هم طبیعت . خیلی قشنگ می نویسین.
    ……………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس که مطالعه کردید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *