انتظار سخت

تا ۲۴ ساعت آینده تکلیفمان مشخص می شود.

تقریبا کارهایمان را کرده ایم و در انتظاریم.

سخت است…

بنا به درخواست ما، امروز سفارت ایران در پراگ برایمان پرینتر، کاغذ، قاب عکس مکان های دیدنی ایران، سماور، سینی، استکان، خرما و چای آورد تا در آخرین ساعات و قبل از رای گیری بتوانیم آخرین فعالیت تبلیغی امان را انجام دهیم.

دوست ندارم قول خاصی بدهم اما دلم نمی آید که نگویم: آن قدر رایزنی و تلاش کردیم که امیدمان بالا رفته و اگر اتفاق خاصی نیفتد، ….

و حالا گزارش تصویری:

راهنمای اهل پراگ، بخشی از شهر را در مسیر هتل تا سالن شهرداری که محل ضیافت یکی از شام ها بود، برای گروه کوچک ما توضیح می دهد.

نمونه ای از یکی از سخنرانی ها در برنامه های آموزشی کنوانسیون

پنل با حضور هیات مدیره فدراسیون

یکی از ضیافت های شام

یکی از وعده های غذایی

کارگاه های آموزشی در یکی از دانشگاه های واقع در مرکز شهر برگزار شد.

دو نمونه از کارگاه های آموزشی

من در این کارگاه شرکت کردم.

این هم عنوانش

نمایی از میز ایران (امروز ساعت ۲۰ به وقت پراگ)

این در حالی است که دو کشور دیگر میزهایشان را جمع کرده اند

این ها هم کسانی هستند که برای انتخابات هیات مدیره جدید -که آن هم فردا برگزار می شود- نامزد شده اند. چند نفر از اعضا، به تیم ما (ایران) پیشنهاد دادند تا برای نامزدی در هیات مدیره پا جلو بگذاریم. ما چنین قصدی نداشتیم و فعلا فقط برای میزبانی تلاش می کنیم. بعدتر همه کاری می شود کرد.

این هم مسابقه ای است که ترتیب دادیم:

اگر کسی (حداکثر ۳ نفر) بتواند به سوالاتی که از محتوای پرزنتیشن و محتوای کاتالوگ ایران انتخاب کرده ایم جواب بدهد، با ۵۰ درصد تخفیف برای دو سال آینده به ایران سفر خواهد کرد.

فکر نمی کنم تا به حال هیچ نامزدی در کنوانسیون از این کارها کرده باشد، از آن جا که ما کالای تبلیغاتی خاصی برای عرضه نداشتیم فقط فکرمان را به کار انداختیم.

کپی کردن فیلم ایران بر روی لوح فشرده و تقدیم به اعضا، ارائه فیلم موبایلی دعوت از همه کشورهای شرکت کننده توسط راهنمایان گردشگری مستقر در تهران و نمایش آن به برخی از شرکت کنندگان، پرینت نامه ها و ایمیل های مثبت گردشگران خارجی در رابطه با سفر به ایران، پخش چای بین شرکت کنندگان از جمله ایده هایی هستند که به عنوان آخرین تیرهای ترکشمان استفاده کرده ایم و می کنیم. تا ببینیم چه خواهد شد.

به راحتی نوشیدن یک استکان چای، Come2Iran

کنوانسیون تا به حال ۱۶ مرتبه برگزار شده، اما اگر شما بخواهید یکی از فیلم های ساخته شده توسط کشورها را ببنید تا تجربه به دست بیاورید، نمونه ای وجود ندارد یا خیلی کم است. این است که ما لوح فشره فیلم خودمان را همین جا طراحی کردیم، به تعداد کپی کردیم و به همه دادیم تا اگر خواستند نامزد شوند، بدانند چه باید بکنند.

پی نوشت: برای دیدن فیلم Come to Iran که در مراسم پرزنتیشن نمایش داده شد لطف به آدرس  https://www.youtube.com/watch?v=YKl7Ii_t_ZY مراجعه کنید.

دیدگاه‌ها

  1. ایران

    سلام

    انتظار خیلی سخت هست… امید نتیجه بخشه. منم امیدوارم که همه چی خوب پیش بره.
    …………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس.

  2. مهدیس

    سلام. دنیای اقتصاد پنجشنبه. شرمنده دیگه قبل از رسیدن اخبار و جزییات درباره ایران نوشتمش. به امید پیروزی.
    http://www.donya-e-eqtesad.com/news/857148
    …………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس. خیلی خوب بود.

  3. فرشته

    الان دلم میخواست پرچم دست می‌گرفتیم تشویق می‌کردیم!
    چقدر خوشحالم که گروه ایران انقدر قوی و منسجمه. الحمدلله سفارت هم سرویس استکان نلبکی‌ش به درد خورد!
    به امید موفقیتتون!
    …………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس از تو فرشته عزیز.

  4. فریبا

    استاد گرامی ام ، اینجا، قلب تک تک ما ، در کنار جمع شماست و سرودش بادابادی است برای پیروزی دراین میدان.
    فارغ از هر زنده باد و ارادت و سپاسی، سراپا قدردان شمایانیم که به جای ما این روزهای پراضطراب را تاب می اورید و در این ساعت های سخت بی هیچ چشم داشتی برای سربلندی ایران تلاش می کنید.
    ما، اینجا، آرزوهایمان را به ریسمان ثانیه ها دخیل بسته ایم و امیدواریم و امیدواریم و امیدواریم.
    نتیجه، هر چه باشد، این همه کوشش و غیرت و اشتیاق ،به عبث نپوییده و بی تاثیر نخواهد بود.
    تندرست و پیروز مانید.
    …………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. قربان محبتت. به امید موفقیت.

  5. مریم ناوی

    سلام استاد
    معلومه زیادی بدوبدو کردین خیلی گشنه شدین! چون هیچوقت عادت نداشتین نمونه غذا سفرتون رو تو سفرنامه هاتون بزارین! ولی خدایی اون یک ذره مرغ اونم بدون برنج کجای دل آدمو بگیره!
    ……………………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام.

  6. هانیه

    سلام
    دست مریزاد…
    شانس آوردید من اونجا نیستم وگرنه کمک که نمی کردم هیچ، فقط می نشستم و گریه می کردم از شوق این همه افتخار….
    ان شا ا… دو سال دیگه اینجا هستن. به امید موفقیت
    ……………………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. دست مریزاد به تو و بقیه دوستان و همکاران.

  7. پروین میرعنایت

    امیدوارم این همه زحمت نتیجه بده
    ……………………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. اگر نده، من دیگه انگیزه ندارم.

  8. الهام

    دارم فکر میکنم اگر ایران دلسوزانی چون شما رو به تعداد زیاد داشت چقدر گلستان می شد.بارها مطالب سایتون رو خوندم و بسیار ازش بهره بردم . تاحدی هم در جریان زحماتی که می کشید دورادور هستم.واقعا در حیرتم که توی فکر و ذهن شما چی میگذره که در این دنیای وانفسا اینقدر با امید و انرژی حرکت میکنید.ای کاش ماهم یکم از شما یاد بگیریم و برای این مرز و بوم قدمی برداریم ولی صد افسوس به خودمو امثال خودم که فقط به خودشون فکر میکنن و تعدادمون هم متاسفانه همچنین کم نیست. با سپاس فراوان برای تمام زحماتی که تا به امروز برای این مرز و بوم کشیدین.
    ……………………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس از توجه و محبت شما.

  9. ماهی

    می خوانم و اشک هایم سرازیرند …

    سربلند هستید
    بمانید
    ……………………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. امیدوارم اشک های همه باید در بیاد از خوشحالی بعد از برنده شدن. البته امیدوارم اینطوری نشه که بعد از باختن در بیاد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *