آش ها و کاسه ها

چند روز گذشته همه اش جلوی خودم را گرفتم که کمتر درگیر هر گونه فعالیتی بشوم. بیشتر، حرف ها و کارهای دیگران را رصد کردم. سعی کردم با خودم خلوت کنم و ایراداتم را بیابم.

در این چند روز همه اش در این فکر بودم و هستم که از تهران بروم. بروم به جایی که کمتر سردرد و دردسر داشته باشم. این قصدی است که برای انجامش باید متمرکز شوم. منتظرم وقتش فرا برسد.

ولی راستش،

من برای دست روی دست گذاشتن ساخته نشده ام، هرچند دیگر آن توانایی ۵ سال گذشته را ندارم. تعداد پروژه ها و تعهدات فرسوده ام کرده. و می دانم که باید با سرعت و ساعات کمتری کار کنم.

با این حال،

فکری در سرم هست. با چند نفر هم در رابطه اش صحبت کردم.

اگر جلو رفت، باز باید …

بگذارید ببینم چه می شود…

دیدگاه‌ها

  1. مریم.ص

    دلم آب شد چه فکری دارین؟
    ……………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. میگم. امیدوارم، به زودی.

  2. سعیده

    سلام
    از نظر من این کناره گیری فقط یک نوع تمرین مغزی ، همین .
    و شما عجیب ترین شیوه رو برای این تمرین انتخاب کردین ، کناره گیری ، چک کردن توانایی ها ، برگشت به خویشتن و دوباره روزهای خوب .
    اصلا چیز غمگینی پیدا نمیکنم که مثل دوستانتون براتون ابراز نگرانی کنم .
    ……………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. سپاس.

  3. شبنم

    سلام جناب نورآقایی
    من فقط چند روزه که با شما آشنا شدم؛ در کارگاه جاذبه های گردشگری. اما با شنیدن حرف ها و خوندن نوشته هاتون متوجه شدم از معدود کسانی هستید که دلش به حال ایران می سوزد! این مملکت به امثال شماها نیاز داره. پس بمانید و بجنگید و بسازید. اما گاهی لازمه برای ادامه، تجدید قوا کرد. شاید داستان “اره خود را تیز کنید” را شنیده باشید؛ روزی گروهی از چوب بر ها برای تهیه چوب به جنگل می روند. بعد از یک ساعت کار، همه ی آن ها به جز یک نفر دست از کار می کشند، استراحت می کنند و اره خود را تیز می کنند. آن یک نفر با خود فکر می کند بهتر است به جای تلف کردن وقت، مشغول کار باشم و وقت را برای استراحت تلف نکنم. بقیه چوب برها پس از استراحت و تیز کردن اره خود برگشتند و به کار مشغول شدند. رفته رفته سرعت آن چوب بر خسته کمتر می شد، اره اش کندتر و تعداد چوب های بریده اش کمتر. پایان روز چوب های بریده شده توسط آنهایی که بین کار استراحت کرده بودند چندین برابر آن مرد خسته بود!
    اگر فکر می کنید به استراحت احتیاج دارید حتما اینکارو انجام بدید. یک سفر غیرکاری، یک آب و هوای ناب، یک طبیعت پاک، … روحیه آدم رو عوض میکنه، اینو خودتون بهتر می دونید.
    به نتیجه خوبی رسیده اید؛ ساعات کاری کمتر. مگه میخوایم به کجا برسیم با این همه سرعت و اضطرار!
    و اما امید؛ چیزی که انسان بدون اون محکوم به نابودیه! به زعم من، بدون امید، جنگیدن معنایی نداره، اگر می جنگیم یعنی به آمدن یک روز خوب امیدواریم… پس، فردا روز بهتری است… روزی که آرش نورآقایی، سالم و سرحال برای معرفی ایران لب به سخن باز میکنه، به سان گذشته…
    به امید روزی که با انرژی و سرحال بجنگید، و در مورد زیبایی های کشورمون سخن بگید… باز هم به سان گذشته…
    ……………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. سپاس از مطلب پر مهر شما.

  4. سهیل

    سلام جناب اقای نورآقایی

    ما حدود یک ماه دیگه عازم چین (ونژو و شانگهای )هستیم . می خواستم بدانم هتل خوبی در شانگهای سراغ دارین که هم سرویس دهی خوبی داشته باشد هم به لحاظ قیمتی مناسب باشد . در ضمن اگر پیشنهادی جهت این سفر دارید ( جاهایی که دیدنشان را نباید از دست داد ) ممنون می شوم راهنمایی بفرمایید .

    با تشکر فراوان از شما
    سهیل
    ……………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. در رابطه با مکان های دیدنی چین به بخش سفرنامه های چین در همین سایت مراجعه بفرمایید. برای معرفی هتل، ایده خاصی ندارم. موفق باشید.

  5. پورروستائی اردکانی

    بیا اردکان یکی خونه قدیمی تو بافت برات پیدا کنم برو توش حال کن
    راحت و بی دردسر
    ……………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. دم شما گرم. زنده باد.

  6. Masi

    و می دانم که باید با سرعت و ساعات کمتری کار کنم.

    شاید باورتون نشه اما امروزی که این کامنت رو براتون میذارم با سرعت بیشتر و ساعات بیشتردارین کار می کنین و پروژ های متعددتر در دستتونه…..لطفا نذارین ذهنتون خاموش بشه ….

    شما برای دست روی دست گذاشتن ساخته نشدین.
    …………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. نمی‌دونم واقعا. ولی سپاس از اینکه میخونید.

  7. لیلا

    سلام
    در حد توان پیش برو.ایشالا فکرت عملی شده باشه.
    منم آماده به کمک هستم هر انچه از دستم بر میاد بهم بگو.
    ارادت
    …………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. باز هم سپاس.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *