– تهران که بودم (همین دو سه روز پیش)، دوستی می گفت: “چند روز پیش تر یک نفر مرغ خریده بود که به خانه اش ببرد، دیگری از دستش قاپید.” در تهران مردم از هم مرغ می دزدند و من سفرنامه ی سُفره می نویسم. لعنتی…
– دیدم “مَکس” ناراحت است. گفتم چه شده؟ گفت: از بمب گذاری لبنان خبر داری؟ گفتم: بله. گفت همان جایی را بمب گذاشتند که ما در آن جا فیلم تهیه کردیم. نگران و ناراحت بود.
“مکس” قبل از ساخت این برنامه در ایران، در لبنان حضور داشت تا همین برنامه را در لبنان بسازد.
بعد ادامه داد: ایران تحریم است و وضعیت اقتصادی مردم نگران کننده است. در لبنان وضعیت سیاسی نابهنجار است و مردم امنیت جانی ندارند. با این حال ما داریم در رابطه با تاریخ غذا فیلم می سازیم. به او گفتم: همیشه چنین پارادوکس هایی دهنم را سرویس می کند. لعنتی…
– دیشب با خودم حساب می کردم، دیدم از آغاز سال تا حالا حدود چهار ماه در سفر بوده ام. از طرفی کمی خسته شدم و دلم برای مادرم، بچه ی خواهرم و دوستانم تنگ شده. از طرف دیگر وقتی به تهران می رسم، از آلودگی هوا، ترافیک و روزمرگی بدون خلاقیت این شهر حالم به هم می خورد. لعنتی…
– ساعت ۲۳:۳۲ دقیقه است. چه جالب! در قشم هستم. دریا در همین چند قدمی است. هوا بد نیست. اما دلم آشوب است. نگران برنامه های فردا و روزهای آینده هستم. توالت اتاق “مکس” و اَنی” خراب است. دریا در همین نزدیکی است اما با خود نمی بَرَدَم. لعنتی…
دیدگاه‌ها
با سلام عرض ادب این روزها همه به نوعی درگیرن ومشغول ولی بدون هدف
چرا؟
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. دنبال جوابش می گردم.
با سلام به تنها مرد و سفیر .به مارکوپولوی ایران زمین ، به داداشی ودوستانش در قشم ( خلیج فارس ) از صمیم قلب حضورتان رابه جزیره قشم و هنگام و خلیج فارس مجددا خیر مقدم میگویم. بسیار خوشحال و خرسندم که خداوند برنامه شمارا طوری طراحی کرده تا باز بتوانم در جزیره خودم و زادگاهم زیارتت کنم. این سفر مانند سفر قبلی شما آرش جان از خوشحالی خواب به چشمانم نمی آید.نمیدانم چه چیزی باعث بی خوابیم شده ولی قلبم در سینه ام با تپشش میگوید برای دیدار بهترین دوستم (آرش) است که هرساعت لحظه شماری میکند . امیدوارم چنددقیقه دیگر صبح شود تا دیدارها تازه گردد. پس به امید دیدار تا وصالت به جزیره هنگام مینشینم.هم اکنون ساعت ۲۳۵۴ دقیقه است . فدات آرش جان.
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. افشین عزیز، دوستت داریم.
سلام-صبح بخیر-تو راست میگی لعنت به همه چی-لعنت به این خاک نفرین شده -لعنت به تمدن ودیرینه ش…-ذلیل شدیم همه نگران همه مایوس سرها در گریبان سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت…-اره آرش عزیز روزهای خوب باطراوت جوونی همه ما با خاکستر یاس داره به باد میره-آهای کسی نیست صدای ما رو بشنوه کسی نیست دستای مارو بگیره ماداریم غرق میشیم تو این انتظار فردای روشن!…”هیچ چیز در این دنیا اتفاقی نیست”نمیدونم برای من وما بچه ها که صبح به صبح به خونت و وبلاگت سرک میکشیم بگو!!! همه جا یی که دیدی آسمون همین رنگ؟فقط بخاطر مشکلات مالی با سن شناسنامه ای۳۵سال دارم زن یه پیرمرد ۷۳ساله میشم حالا که همه کارمونو کردیم مقدمات ..مهیا شده طول هفته چندبار بهم smsمیده دختر گلی تو کج سلیقه ای بخاطر انتخا ب من!!!….آره آرش لعنت به همه چی…با ۲تا مدرک تحصیلی کارمند یه ارگان دولتی همش زندگیم شده قسط و وام …بس دیگه برای کی دارم فیلم بازی میکنم که من تو این اوضاع “من چقد خوشبختم و همه چی آروم…پیرمردی که بله رو به ماشینش گفتم به دریافتیش به زندگیش به اعتبارش….آهای کسی صدای منو میشنوه ؟ما تو این خاک نفرین شده داریم قتل عام میشیم هرکسی یه جوری:(برام دعا کنید…
دوست نداشتین متن منو نذارین تو صفحه وبلاگتون! فقط خواستم بگم سنخیتهای عجیب احساسی عاطفی بین همه این نسل جوون وجود داره
ایام بکام…
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. ترجیح می دم چیزی نگم.
سلام من واقعا متاسفم که کشور عزیزم در زمان بی کسی ونادانی ها قرارگرفته ونمیدانم چه باید کرد اما زندگی هر طور باشد در جریان است ویکی از ارکان هرروزه آن غذا است حتی درجبهه جنگ هم غذا سهمی دارد میخواستم از تجربه این چند روزه ام بگویم که به نظرمن انسان با غذای کشورش انس شدیدی دارد شاید بعضی مواقع مجالی برای تجارب مختلف باشد ولی همیشه اون ذائقه وسرشت آدمها به بطن کشورومملکتش برمیگردد وگاهی که بوی خاصی از غذای محبوبت را میفهمی کلی ذوق میکنی از آنجایی که من دورهستم از طرف دوستی مورد لطف قرارگرفتم واو برایم نقل های باطعم مختلف خوشمزه تبریز ونوقا وگز اصفهان را آورده ومن باچنان ولع خاصی آنها رااول بو میکنم وبعد بامزه ی بینظر آنها بسیار یاد ایران را تازه میکنم درکل میخواستم بگوییم که شما واقعا کاربزرگی رادر پیشبرد شناخت غذاهای ایرانی در قاره ای دیگر راانجام میدهید اصلا ناراحت نباشید شما کار بزرگی میکنید که شاید بعدها خیلی هارا مشتاق ایران کند ولی ایکاش در فیلم بو ومزه هم میشد که احساس ولمس شود ایکاش .
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. سپاس از محبت شما.
کی شود این روان من ساکن
اینچنین ساکن روان که منم
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. به نظرم داری دوره ی شعرگی زندگیت رو سپری می کنی سمیه.
آرش عزیزt روزی که با هزار شوق راهی ارمنستان بودم، آذربایجان شرقی لرزید.با خودم می گفتم لعنتی داری می ری کجا برگرد و ی کاری برای مردم زلزله زده بکن…حالا خوشحالم که احساساتی نشدم و برنگشتم نتیجه سفر من برای خودم و دیگران بیشتر از نتیجه کمکی بود که می تونستم به زلزله زده ها بکنم. اینکه لبنان بمب گزاری شده، اینکه صدها نفر در آفریقا هر روزه از عدم بهداشت و گرسنگی می میرند، اینکه وضع اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشورمون افتضاحِ، اینکه … هیچ کدوم دلیل نمی شن که تو از توانایی هات در راهی که باید، استفاده نکنی. شکی ندارم که حضور تو در این پروژه، شانس بزرگی ست که نصیب مکس و دوستانش شده. ما می تونیم مشکلات کشورمون و حتی دنیارو با کارهای کوچیکی که انجام می دیم حل کنیم هرچند ممکنه خیلی زمان بگیره. حالا اون کار می تونه همکاری در ساخت فیلمی درباره خوراک باشه. نگو که نمی دونی همین کار چقدر مهمه؟ !
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. راستش می دونی؟ نه، ولش کن، هیچ کس نمی دونه.
خدا قوت مرد.
این لعنتی گفتن ات که منو یه خورده آروم کرد چون از ته دل بود. امیدوارم توهم آروم شده باشی.
سلام ما رو به خلیج همیشه فارس برسون بگو هنو مردمی هستند که بهت افتخار کنن. توجه به اونایی نکنه که به پشیزی می فروشنش.
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. مخلصم سعید جان.
با درود به آرش عزیز. دل ما هم برای تو تنگ شده است. برای تو آرزوی سلامتی و شاداب می کنم.
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. مخلصیم مَرد. می بینمت به زودی.
اشکم دراومد با خوندن این نوشته و کامنتهاش ما عادت کرده ایم به روزمرگی های بدون خلاقیت اما تو عادت نکن
آنکه مرغ می دزدد امروز سیر می شود و تو فردا، دیگرانی را سیر می کنی
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. سپاس حسین عزیز.
سلام آنچه به مراتب آزار دهنده از درد فقر و گرسنگی است ، درد جهل ونادانی واعتقاد به باورهایی هست که دیگر پوچ ست.
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام.
آقا آرش سلام امروز چی شده هی پشت سر هم لعنت می فرستی ؟
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. هیچی. همینطوری.
سلام
من امروز با سایت شما آشنا شدم
وقتی داشتم برنامه سفرگرد را جستجو می کردم به سایت شما رسیدم
می خواستم اگر ممکن هست در مورد موضوع نرم افزار ایرانگردی با شما صحبت کنم و راهنمائی بگیرم.
اگر برای شما امکان دارد شماره خود را بفرمائید تا بنده تماس بگیرم و یا در ایمیل با جنابعالی در تماس باشم
موفق باشید و همیشه سربلند
رجبی
۰۹۳۹۱۰۹۸۷۱۰
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. ۰۹۱۲۳۱۴۴۷۹۵. لطفا شب ها تماس بگیرید. الان در سفر هستم و کمی گرفتارم.
اینجا اندازه ها فرق میکند.آدم میان ابعاد دیگری است. این فرهنگ را نمی شناسم.باید دوام آورد.برای ماندن و کار کردن راه هایی هست ولی من گاهی خسته ام .و نقشه هایم پریشان می شود.گاه فکر بازگشت به سرم می زند.بازگشت میان مقیاس های حقیر ناخوش های عقلی …و فرهنگی سخت است. تصورش هم آزارم میدهد. و با خودم می گویم :ما آفتاب خوب داریم و زمین خوب و چند آدم خوب و
تکه هایی از یک میراث پراکنده فرهنگی .این ها بس نیست؟ و حیف که ان خاک پرت افتاده جذبه هم دارد
افسون هم میکند…
سهراب سپهری
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام.
مریم خواهش می کنم به تمدن و دیرینه اش و به خیلی چیزهای دیگر لعنت نفرست شما باعث این همه بدبختی شده اید با این انتخاب ها!
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. کمی آروم تر.
“دنیا پر از بدی است ، و من شقایق تماشا می کنم . روی زمین میلیونها گرسنه است . کاش نبود . ولی وجود گرسنگی ، شقایق را شدیدتر می کند . و تماشای من ابعاد تازه ای به خود می گیرد . چه قساوتی . یادم هست در بنارس میان مرده ها و بیمارها و گداها از تماشای یک بنای قدیمی دچار ستایش ارگانیک شده بودم . پایم در فاجعه بود و سرم در استتیک . وقتی که پدرم مُرد ، نوشتم : پاسبانها همه شاعر بودند . حضور فاجعه ، آنی دنیا را تلطیف کرده بود . فاجعه آن طرف سکه بود . و گرنه من می دانستم و می دانم که پاسبانها شاعر نیستند .
در تاریکی آنقدر مانده ام که از روشنی حرف بزنم . چیزی در ما نفی نمی گردد.
دنیا در ما ذخیره می شود . و نگاه ما به فراخور این ذخیره است . و از همه جای آن آب می خورد . وقتی که به این کُنار ِ بلند نگاه می کنم ، حتی آگاهی من از سیستم هیدرولیکی یک هواپیما در نگاهم جریان دارد . ولی نخواهید که این آگاهی خودش را عریان نشان دهد . دنیا در ما دچار استحاله مداوم است .
من هزارها گرسنه در خاک هند دیده ام . و هیچ وقت از گرسنگی حرف نزده ام . نه ، هیچ وقت . ولی هر وقت رفته ام از گُلی حرف بزنم ، دهانم گس شده است . گرسنگی ِ هندی ، سبک دهانم را عوض کرده است . و من دین خودم را ادا کرده ام .”
سهراب سپهری
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام.
Salam . Ye dosty hamisheh mige, mojezeh har roz etefagh miofteh va baraye hameh ama na antory ke ma tasavor mikonim . Zendegi ba hameye sakhtiha va namolayemat y ke dare zibast.midonam bazi masael hast ke baes narahaty hamaye ma misheh , ama Lotfan az kalame Lanaty estefade nakonid.
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام.
از بس لعنتی لعنتی کردی وحشت کردم.خوب مگه مجبورین.ولش کنید.این چند وقته اصلا سایتت جذاب نیست.
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. چشم.
حس امروز من هم دقیقا همین بود همه باید به تلاش ادامه بدهیم و بریم جلو و امیدوار باشیم جز این کاری نمیشه کرد
…………………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. من یکی که واقعا نمی دونم.
سلام آرش جان.
راسته که میگن هر کسی از ظن خود شد یار من…
اول اینکه با کلمه کلمه حرفای شادی گنجی موافقم. بعدش اینکه تو این همه وقت دقت کردم هر موقع خیلی ناراحت هم بودین عدد و نماد و اسطوره تو یه لحظه حالتون رو عوض کرده… مثل ۲۳:۳۲
چه مخاطبای جالبی دارین! بعضی وقتا فکر می کنم مردم فقط می خوان دغدغه هاشون رو مطرح کنن و هیچ کاری به کار مخاطب اصلی ندارن. این خیلی طبیعیه که کسی مثل شما دردهای زیاد داشته باشه و از اون طبیعی تر اینکه تو سایتتون مطرحشون کنید… جالبه که وقتی می نویسین هم می خونن و نمی فهمن و هم توقع خود سانسوری دارن!
از اون جالب تر اینکه یه سری خواننده میان جواب یه سری دیگه رو میدن که هیچ شناختی از هم ندارن. بزرگ ترین دردمون اینه که طاقت تحمل همدیگه رو نداریم…
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. آروم باش فرشته.
سلام آرش جون. من هم دلم برات تنگ شده حسابی.
دائم برات انرژی و انگیزه آرزو می کنم و همین طور توان تحمل بخش های ناخوشایند زندگی.
مراقب خودت باش. من بهت افتخار می کنم (سختیش رو تو میکشی و افتخارش برای منه؛ اسمش خودپسندی نیست؟؟!! هاها)
به امید روزهای بهتر.
………………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. سپاس از محبت همیشگی تو.
سلام بزرگ مرد
با شادی موافقم.اون درست میگه. مهم اینه که هر کدوم از ما تو هر رشته و کاری که هستیم اون کار رو با نهایت تلاش انجامش بدیم و شما هم که دارید همین کار رو انجام می دید. تلاش شما که وصف ناپذیره و اصلن احتیاجی به گفتن نداره. دارید با تمام کارهایی که می کنید اون رو در عمل نشون می دید و شعار رو زیر پاهای استوارتون له کردید. بنده به نوبه ی خودم تمام تلاش دلسوزانه ی شما رو پاس میدارم. کسی که در اوج خستگی و یا گاهی در حالت ناراحتی حاضر نیست خواننده گان اندیشگاهش رو از اخبار و تصاویر مربوط به سفرش محروم بگذاره در کارهای دیگه هم همین خصلت رو داره. پس به پاس تمام زحماتت تمام قد روبروی اندیشه ی سبز و گامهای پویا ی شما می ایستم ( چون از جانب دیگران نمیتونم نظر بدم) و میگم ” ارش جان مشکلات سر راهت منبع انرژی لازم برای کشیدن محکمتر کمان توست”. ” سپاس”
………………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام به شما. شما همیشه لطفا دارید. سپاس از محبتتان.
سلام.ببخشید من برای درس مرمت کاروانسرای باغ شیخ رو انتخاب کردم…نیاز به کمک دارم اگر عکسی از قسمت های درونی کاروانسرا دارید لطفا برام ارسال کنید
…………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. متاسفانه عکس های خوبی ندارم. عکس ها با موبایل گرفته شده و کافی هم نیست.
“لعنتی” همیشه از هر دو سمتش جوابگو هست !
ما در دنیای ِ ناپایدار و پر از فراز و نشیب هستیم، هرگز همه چیز اونقدر کامل و سر جاش نیست که بانگ “لعنتی” ما رو بلند نکنه…هیچ وقت ِ هیچ وقت….
ماهیت و ذات دنیا و زندگی اینه، باید بپذیریم و مسئولیت خودمون رو در جایگاهمون درست انجام بدیم …این تمام کاری هست که ازمون برمیاد.
…………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام.