۲)

در ادامه نکاتی از سفر ۱۰ روزه به اروپا:

– در سفرهای قبلی به خارج از کشور، وقتی وارد کشور یا شهر خوب و با کیفیتی می شدیم، همسفران بیشتر از چگونگی مهاجرت سوال می کردند. اما در این چند سفر اخیر سوال همسفران اینگونه تغییر کرده است: “قیمت یک آپارتمان در این شهر چند است؟”

هم در سفر قبلی و هم در این سفر، کسانی بودند (و هستند) که از بنده برای خرید املاک در شهرهایی که مورد نظرشان است کمک خواسته اند.

حالا این سوال ها برای بنده مطرح است که: ۱- آیا هموطنانم پولدارتر شده اند؟ ۲- یا اینکه فهمیده اند ایران جای بهتری برای پولدار شدن و خارج از ایران جای بهتری برای استراحت کردن است؟

– روز به روز، گردشگران (حتی گردشگران ایرانی، هرچند کند ولی پیوسته) بیشتر با روش سفر کردن آشنا می شوند و سعی می کنند بدانند کجا می روند، برای چه می روند و چگونه باید بهترین بهره برداری از سفر را داشته باشند. بنابراین می ترسم از روزی که سواد راهنمایان از مسافران بیشتر نباشد. این موضوع حداقل برای بنده یک چالش جدی است و به این فکر می کنم که در آینده چه روشی برای راهنمایی بهتر مسافران به کار ببرم و خودم را به داشتن چه اطلاعاتی باید مجهز کنم.

– می گویند در سال های آخر قبل از انقلاب، ایرانی ها به خیلی از کشورهای دنیا بدون ویزا سفر می کردند و پاسپورت ایرانی از اعتبار خوبی برخوردار بود. بعد از انقلاب، آهسته آهسته، پاسپورت ایرانی از اعتبار افتاد و ایرانی ها برای رفتن به کشورهای دیگر با قوانین سخت تری روبرو شدند. حالا ایرانی ها باید در صف های طولانی سفارتخانه ها بایستند تا شاید جواب مثبتی مثلا برای سفر به هند بگیرند. این البته نگران کننده است اما بدتر از آنها، این موضوع است که حالا اگر یک ایرانی از یک کشور اروپایی ویزای توریستی بگیرد باید کارت پرواز Boarding Pass همه پروازهایش را بعد از سفر به سفارتخانه تحویل دهد. یعنی سفارتخانه حتی به مهر خروج و دخول پاسپورت هم رضایت نمی دهد و مدارک بیشتری طلب می کند. اما باز از همه عجیب تر اینکه، برای برخی از مسافران ایرانی سفارتخانه یکی از کشورها درخواست کرده که مسافر مورد نظر باید نه تنها کارت پرواز، بلکه ته بلیط مترو، موزه، مکان های توریستی و از این قبیل را نیز بعد از سفر به سفارتخانه مذکور تحویل دهد.

لعنتی، آخر این یعنی چه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

دیدگاه‌ها

  1. شاهین

    سلام ، همسفر شدن با کسی که ادبیات ، هنر ، فرهنگ در گفتار ورفتارش نهفته است سراسر هیجان ولذت است …. کاش میشد روزهای را که سپری نمی شود با شما همسفربود ….موفق باشید
    …………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاسگزارم از محبتی که به بنده دارید.

  2. برنجیان

    سلام
    دغدغه شما یا چالشی که امروز با اون روبرو هستیم حقیقتی است که میبایست هر راهنمای سفری اعم از فرهنگی یا طبیعت گردی به اون توجه کنه. اینو من در سفر به چین تجربه کردم. سواد یا به هر حال آگاهی برخی مسافرین از راهنما به مراتب بیشتر بود. طوری که همسفران در روزهای دوم یا سوم سفر ، همراه با همون مسافرعلاقه مند ، گردش و بازدید هاشون رو اجرا کردند. اینکه همیشه با مطالعه و آمادگی در هر سفری حضور داشته باشیم (چه بعنوان راهنما و چه بعنوان توریست) خوشبختانه داره بصورت فرهنگ اجرایی میشه.البته در خصوص جنابعالی که خوشا به حال همسفران شما .شاد باشید و سلامت.
    …………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس از نوشته و توجه شما.

  3. م.معظم

    سلام . به قول شخصی وقتی ایرانیها به فرهنگ و هویت خودشان اهیمت نمیدهند و احترامها کم شده .اونا هم می فهمنند و اذیت می کنند .یه مثالش همین مهاجرتهای غیر قانونی به کشور استرالیا از کشورهای چشم بادومی ها است و باعث شده اونا راه را بر توریست ایرانی هم ببندند و یا کسانی مثل همونهای که مثال زدید و از تو هواپیما شمشیرشا ن را از رو می بندند !
    ایرانیها باید باور کن هر کدامشان نمادی از کشور و فرهنگ ایرانی هستند و برای غیر ایرانی هیچ فرقی ندارند !
    …………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام.

  4. سرشار و پُرسکوت

    دوسفر زیارتی داشتیم با دو کاروان زیارتی در سفر اول هیج کجا رو نمیشناختیم و نیاز داشتیم که راهنما همراهیمون کنه ولی در سفر دوم با مکان و جاهایی که باید میرفتیم آشنای کامل داشتیم و هیچ نیازی به راهنما نبود ولی به دلیل تنوعی که راهنما در کار و نوع همراهیش با مسافران داشت ما اصلا تنها جایی نرفتیم و مشتاق بودیم با او ادامه بدیم و خیلی بیشتر از سفر اول بهمون خوش گذشت .
    مطمئنم به دلیل دغدغه ای که داری و اینکه به سفرهات تنها به دید شغلی نگاه نمیکنی و کاملا مشهودِ که با تمام حست سفر میکنی همیشه موفق خواهی بود و همسفرانت با وجود آشنایی با مکان از همراهیت لذت خواهند برد. همینطور که ما بدون اینکه حضور داشته باشیم از همسفری باهات لذت میبریم.

    اینکه در مسائل ریز و صحبت های مسافرات “تـفـکر” میکنی خیلی ارزشمنده.. و مطمئنم دلیل موفقیتت همینه.
    …………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. خیلی سپاسگرازم.

  5. سارا

    سلام
    کاملا موافقم انگار کم کم داریم با اهداف گردشگری و شکل و فرهنگ هر کشور آشنا می شویم. اتفاقا در سفری که به روسیه داشتم با کسانی همسفر شده بودم که دائم به دنبال موزه و بازدید از خانه بزرگان ادب و هنر روس بودند و به دنبال دیسکو و رستوران ایرانی نبودند. خوب این خیلی خوب بود.
    اما در مورد مسئله ای که گفتید من نفهمیدم یعنی برای یه سفارتخانه کارت پرواز یا ته بلیط مترو یا موزه چه ارزشی می تونه داشته باشه؟ فقط انگار دنبال دردسر آزار رسوندن هستن !
    …………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. ته بلیط رو برای این میخوان که بدونن واقعا مسافرا به قصد سفر میرن یا به کارهای دیگه میپردازن. و آیا واقعا طبق برنامه با تور همراه هستند یا نه.

  6. الهام

    یعنی جنگ روانی
    ………………………………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. شاید.

  7. محمد تفقد رضایی

    سلام
    با این کار خود سفارتخونه ها بیشتر سر کار میرند که.. عین این میمونه که شما داغی قطعات خودروی خورابتون رو از مکانیکی بگیرید.مکانیک میتونه بگه برو اون ور مغازه هر جی دلت خواست قطعه داغی بردار.

    یه سفر نامه خوندم راجع به یه عده که رفته بودند انگلیس.چند نفرشون افتاده بودند دنبال ته بلیتهای مترو و اتوبوس.
    نویسنده پیگیر شده بود و متوجه شده بود که این افراد برای ماموریت رفته بودند و برای اینکه درآمدی هم کسب کنند این ته بلیتها رو جمع میکردند برای شرکتشون!!!
    به همین راحتی.
    …………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. گاهی دنیا، دنیای دیوونه بازی و بی خردی میشه.

  8. ب

    درود و آرزوی تن درستی و شادی برای شما و همراهانتان.
    لطفاً اگر امکان داره نام سفارتی که چنین تقاضایی داشته رو ذکر کنید.
    ممنون
    ……………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. سپاس از شما. چرا اسمتون رو ننوشتید؟

  9. علی حلوایی

    جناب استاد نورآقایی
    سلام
    اگر حوصله داشتید سفر نامه ژاپن و چین وبلاگ من (safar123.blogfa.com)را ببینید
    پاسخ سوال اینکه چرا پاسپورت ایرانی بی ارزش شده ودیگر اینکه چرا گمرکات کشور های خارجی خصوصا اروپایی نسبت به ایرانی ها سخت گیری می کنند را خواهید یافت
    با سپاس
    حلوایی اراک-۹/۷/۱۳۹۲
    …………………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. زنده باد شما. حتما می خونم. سپاس.

  10. محسن

    این فرهنگ اول باید از شرکت های مسافرتی شروع شود.
    …………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. شاید.

  11. صفا

    شاید یعنی اینکه ما راه خودمون رو بریم بقیه هم راه خودشون رو!
    اینم شده مثل ماجرای همسایه های ایرانی.چشم تو چشم هم.لبخند روی لب و دشنه ای که پنهان است و عاقبتی که به ای کاش ختم میشود
    …………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. نمی دونم.

  12. صفا

    راستی آقای نورآقایی ازینکه با وبتون آشنا شدم و مطالب مفیدی در مورد سفر دراون نوشتید خوشحالم.
    همینجا اضافه کنم اگه کسی از ایده های مثل اون سفر بدوردنیا سال۸۸در ذهن داره خوشحال میشم راهنمایی کنید بامن به اشتراک بزاره.
    مشابه اون یه سفری به کشورهای آسیایی رو میخوام شروع کنم.سفری بک پکری با حداقل هزینه.
    🙂
    …………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. امیدوارم موفق باشید.

  13. فائ

    باسلام..
    واقعا چالش برانگیزاست …و وهم آورتر برای لیدر ها که چه باید کرد و چه توجیهی باید داشت …
    گاهی وقتها اگرخود را جای مسافر زر دار خود بگذاریم میفهمیم که شاید ایران جای استراحت و آرامش نیس و صحیح هم همین است به دلیل جو اقتصادی و… اما چه بهتر به توان آن مسافر را به گونه ای توجیح کرد وآشنا به وجود آریایی ذاتمان به گونه ای که شاید فردی شود برای سرمایه گذاری و پیشرفت گردشگری داخلی..که خود جای بحث دارد.
    اگر اجازه دهید به عنوان دانشجوی سال آخر گردشگری از برخی مطالب شما باذکر نام و آدرس وبلاگتان در وبلاگم استفاده کنم…
    منتظر جوابتان هستم.
    باز هم بخاطر وجودتان به عنوان یکی از فعالین عرصه گردشگری متشکرم.
    فائزه
    ……………………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. سپاس از توجه شما.

  14. لیلا

    سلام
    خوبیم !عمیقاً خوبیم…
    گیر کرده ایم میان زهدانِ گربه ی بد اقبالی که مادر ماست… که دائم از درد به خود می پیچد، به درو دیوار می کوبد و ما دانه دانه می میریم، ولی تمام نمی شویم، می مانیم تا نفر به نفر، مردن عزیزانمان را به نظاره بنشینیم و روزی هزار بار بمیریم…خوبیم، هر چند سیلی ناحق زیاد خورده ایم، که همیشه سیلی اش حواله ی دیگران است و درد و خون مردگی اش برای ما، که همیشه تهدیدش حواله ی دیگران است و تاوانش برای ما…هر چند آسمان هم این روزها ما را پس می زند، هر چند مرده ایم و راه می رویم، و بی واژه ایم و حرف می زنیم… امابه آدم های بیرونِ این مهِ غلیظ و به چشمهای نگران بگویید؛ نگران ما نباشند، خوبیم…
    آرش جان هر چه بیشتر پیش می رویم من به نوبه ی خودم هم احساس و هم میفهمم دیگر اینجا جای زندگی نیست متاسفانه!!
    ……………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. گاهی در جواب بعضی از کامنت‌ها فقط میتونم سکوت کنم. اما کوتاه عرض کنم که: زندگی یا ساده‌تر از اون چیزی است که ما فکر می‌کنیم، یا پیچیده‌تر. به هر حال ما انگار همیشه در معرض این هستیم که فهم درستی ازش نداشته باشیم.

  15. پری‌سا

    زندگی یا ساده‌تر از اون چیزی است که ما فکر می‌کنیم، یا پیچیده‌تر….

    با خووندن این جمله انگار بار زیادی از دوش ذهنم برداشته شد،من که همیشه دچار این چالش ذهنی هستم ..

    خیلی ممنونم
    …………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. ارادتمندم.

  16. Amir sajedi

    در علومی مثل ریاضیات و فیزیک، با مثال چیزی رو اثبات نمی کنند ولی شاید بتونن توجیه کنند.
    مطلب شما یک نیمچه اثباتی بر وجود جبر جغرافیایی و تاثیر حرکت های شطرنج جغرافیای سیاسی (ژئو پولتیک) سیاستمداران بر زندگی روزمره ما انسان ها بود، حقیقت تلخ!
    به هر حال چنین روایت کنند، مطلب خوبی بود
    …………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. سپاس بابت اظهار نظر.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *