هرچند ممکن است فانتزی به نظر بیاید، اما احتمالا هتلداری در فضا و راهنمای گردشگری ماه و مریخ بودن، از حرفه‌هایی باشد که بخشی از آینده صنعت گردشگری به آن سمت برود.
ماه: تیر ۱۳۹۶
چهل سال زمان داشتی تا بیایی، رشد کنی، شکوفا شوی، بَر دهی و بروی. در نیمه‌ی این راه چهل ساله، دقیقا وقتی بیست ساله بودی و در آستانه افتخار آفرینی، مرگ را شکست دادی. آن روز انگار ۲۰ سال فرصت گرفتی تا نبوغ را معنا کنی. تا ایران را بشناسانی، تا زن را به دنیا …
شما دعوت شده‌اید به یک دورهمی. قدمتان به روی چشم!
خوشبختانه و البته پس از جلسات، رایزنی‌ها و دغدغه‌های بسیار، اولین شماره انگلیسی مجله گیلگمش با رویکرد “توسعه پایدار” چاپ شد. دفتر گیلگمش بعد از چاپ ۵ شماره فارسی، هم‌اکنون اولین شماره انگلیسی خود را با محتوای کاملا متفاوت و با هدف معرفی هنر، فرهنگ، تاریخ، سبک زندگی و جاذبههای گردشگری ایران و جهان به …
هر چند با مساله‌ای به نام آبرو، آن‌چنان‌که می‌خواهم درباره‌اش بنویسم ناآشنا نبودم، اما از حدود دو سال پیش به این‌طرف بیشتر و دقیق‌تر به آن فکر کرده‌ام. در فرهنگ ایرانی و آن‌طوری که بیشتر ما به آن طریق آموزش دیده‌ایم، شنیدن عباراتی همچون حفظ آبرو، آبروداری کردن، آبرو نرفتن، آبروریزی نکردن، آبرو نبردن و …
امروز هنگام مطالعه به شباهت میان کلاه “میترا” و کلاه یک روحانی زرتشتی برخوردم. کارشناسان این کلاه را به “فریگی”ها نسبت می‌دهند. تحقیق بر روی این کلاه که امروز هم به عنوان کلاه بابانوئل (در رنگ قرمز) شناخته می‌شود، می‌تواند جالب توجه باشد. کلاه فریگی بر سر میترا کلاه فریگی بر سر یک …
با خودم فکر کردم در حماسه گیلگمش، بخشی هست که می‌توان آن را به سبک تفکر خیام ربط داد. این موضوع می‌تواند، برای یک تحقیق تطبیقی (فلسفی – ادبی) جالب توجه باشد. …………………………………….. در لوح دهم “سیدوری سابیت” به گیلگمش چنین می‌گوید: گیلگمش! به دنبال چه از این دست در تک و پویی؟ حیاتی را …
از دوست عزیزم، “کوروش اسفندیار”، نویسنده کتاب “زبان انگلیسی تخصصی برای راهنمایان گردشگری” (انتشارات مهکامه) که هم‌اکنون در استرالیا مشغول به تحصیل است خواهش کردم که کتاب WORLD MYTHOLOGY را برایم تهیه و ارسال کند. ایشان چنین کرد که بدین وسیله از او قدردانی می‌کنم. امروز که می‌خواستم بخشی از کتاب را مطالعه کنم، متوجه …
این روزها آن‌قدر دردهای عجیب و غریب وجود دارد و آن‌قدر همه گوششان پر شده از شنیدن این دردها، که حتی افسون قلم و جادوی تصویر هم نمی‌تواند مرهم باشد. ظاهرا همه‌امان خالق درد و مخلوق آنیم. از طرفی نهایت همدردی، کمی، آن هم سطحی، شنیدن دردهاست. این است که آدمی نمی‌داند با این درون …