امسال در خیال برگزاری هشتمین گردهمایی راهنمایان گردشگری کشور در شهر مشهد هستیم. دیشب به یاد دومین جشن راهنمایان در یزد و متنی که آن موقع به مناسبت قدردانی از این شهر نوشته بودم، افتادم. هرچند متن کاملی نیست، می نویسمش دوباره: …………………………………………… از نجوای آب در گوش خاک، از آتش پاک تا آسمان ناب، از سایه …

“مهم این است که آدم در تاریخ نقش خود بزند و برود، مهم این نیست که برای شام چیزی برای خوردن داشته باشد یا خیر.” این جمله حالم را خوب کرد. با روحیه من جور درمی آید.