اگر واقعا این اتفاق افتاده باشد، من فقط باید بنشینم و به حماقت تصمیم گیری در کشوری که تمام جان و مالم را فدایش می کنم، بگریم. فقط بگریم. فقط بگریم که توان کار دیگری ندارم. این روزها، واقعا فقط خودم می دانم که چه لحظات وحشتناکی را پشت سر می گذارم. در ماه های …
روز: اردیبهشت ۲۲, ۱۳۹۳
دیشب خواب دیدم: ایستاده ام سر قبر خودم و نگاه می کنم به نوشته هایش. هیچ شعری نوشته نشده بود. فقط با خط شکسته درج کرده بودند: “هستی نورآقایی” داخل آن قبر من خوابیده بودم، اما نفهمیدم این “هستی” کیست. شاید یعنی این که همه وجودم مرده بود و ذره ای باقی نمانده. اما “هستی” …