در سفر اخیرم، شبی که قرار بود فردایش بر سر مزار سیاوش کسرایی حاضر شوم، برخی اشعار و بیش از همه ابیات منظومهی آرش را مرور میکردم. در آن میان، قطعهای بود که در آن نیمهشب فکرم را بیش از همه مشغول کرده بود. اشارهام به جایی است که کسرایی عبارت “هستیسوزِ سامانساز” را به …