حدسیات!

در سرزمین سکاها دو قوم زندگی می‌کردند به نامهای «آلخون» و «والخون».
با خودم فکر کردم چقدر شبیه «آلاخون بالاخون» یا همون «آلاخون والاخون» خودمان هستند به معنی «سرگردان»، «بی پناه» و «بی خانمان».

جالب این‌که این دو قوم از هون‌های کوچگرد (بیابانگرد) محسوب می‌شدند که در آسیای مرکزی و آسیای جنوبی حضور داشتند.

با توجه به سبک زندگی این دو قوم و معنی عبارتی که ذکر شد، هیچ عیب نمی‌بینم که تا وقتی ریشه اصلی آلاخون والاخون را پیدا کنم (کنیم)، احتمال ارتباط این عبارت به این دو قوم را در نظر داشته باشم.

……………………………..

احتمال دارد واژه «کوره» که ما در عبارت «کوره دهات» یا «دهات کوره» استفاده می‌کنیم، همان واژه‌ای باشد که طبری در کتاب تاریخ «الرسل و الملوک» به کار می‌برد.
و این «کوره» طبری همان «خوره» یا ««خرّه» است که در معنی «دیار» و «شهر و حومه آن» به کار رفته. نمونه بارز آن «اردشیر خوره» است.
و البته «خوره» همان «فر» است که در جای دیگر معنی «شکوه» و «فر‌ّه» (مثلا فرّه ایزدی) می‌دهد.

 

 

 

دیدگاه‌ها

  1. زهرا

    بسیار عالی و جالب
    ……………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس از شما.

  2. لیلا

    سلام
    حدسیات جالبی بود
    ……………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. ارادت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *