خيلی كوتاه، كمی ادبی چه زود…چه زود…چه زود… توسط آرش نورآقائی در چهارشنبه, دی 25, 1387 چه زود انکار می‌کنیم، اثر گل و لای ته کفشمان را بر سنگ سفید کف ساختمانی که از بارش تند باران به آن پناه می‌بریم. نوشتهی قبلی نوشتهی بعدی نوشته‌های مرتبط خيلی كوتاه، كمی ادبی تماشا خيلی كوتاه، كمی ادبی دگر بار در آستانۀ بهار خيلی كوتاه، كمی ادبی برای آغاز زمستان ۱۴۰۲
مریم ۲۵ دی ۱۳۸۷ در ۶:۲۸ ب٫ظ فقط دیگران زیر بارش تند باران قرار می گیرند و اثر گل و لای ته کفش آنها فقط بر سنگ سفید ساختمان ما باقی می ماند! ما که کفش نداریم و اگر هم داریم گل و لای به آن نمی چسبد هیچ وقت!
مهدی فتوحی ۲۵ دی ۱۳۸۷ در ۸:۳۸ ب٫ظ سلام. یک متن نوشته ام برای جلسات سه شنبه ها. اگر دیدی به درد می خورد، ببر آنجا عوض من بخوان.
افروز ۲۸ دی ۱۳۸۷ در ۳:۰۵ ق٫ظ سلام دمت گرم داشی واقعا دمت گرم سایت خیلی خوبی داری هم خیلی کمکم کرد هم خیلی دوست داشتنی بود مرسی مرسی بوس بوس
سیما سلمان‌زاده ۲۸ مهر ۱۳۹۷ در ۲:۱۷ ب٫ظ و باز هم تا از هجوم بارش به ستوه نیاییم اعتراف نخواهیم کرد… ………………………………………………………………………………………………………… جواب: سلام.
دیدگاه‌ها
فقط دیگران زیر بارش تند باران قرار می گیرند و اثر گل و لای ته کفش آنها فقط بر سنگ سفید ساختمان ما باقی می ماند!
ما که کفش نداریم و اگر هم داریم گل و لای به آن نمی چسبد هیچ وقت!
سلام. یک متن نوشته ام برای جلسات سه شنبه ها. اگر دیدی به درد می خورد، ببر آنجا عوض من بخوان.
salam bar arashe 2charkhe savare iran garde weblognevis
سلام
دمت گرم داشی واقعا دمت گرم سایت خیلی خوبی داری هم خیلی کمکم کرد هم خیلی دوست داشتنی بود
مرسی مرسی بوس بوس
خودمونیما ترشی نخوری یه جیزی میشی!
و باز هم تا از هجوم بارش به ستوه نیاییم اعتراف نخواهیم کرد…
…………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام.