در روز ۱۳ اسفند سال قبل، مطلبی در این سایت تحت عنوان “کشوری که نظامی شد”، نوشتم: http://nooraghayee.com/?p=1432
حالا متن کامل مصاحبه با سردار منیری را در اینجا می‌آورم. این خبر را در سایت خبرگزاری میراث فرهنگی هم می‌توانید بخوانید:
http://www.chn.ir/news/?section=1&id=30655
“شرکت سرمایه‌گذاری مهرگان” که یکی از شرکتهای زیرمجموعه بنیاد تعاون ناجاست؛ در سال ۱۳۸۳ تاسیس شده و اکنون ۵۰۰ میلیارد تومان سرمایه دارد. قرار است تا سال بعد این مقدار سرمایه به ۱۰۰۰ میلیارد تومان برسد. در واقع سرمایه این شرکت در چهار سال گذشته از ۲میلیارد تومان به ۵۰۰میلیارد تومان افزایش پیدا کرده است و سرمایه‌گذاران شرکت، همان کسانی هستند که به طریقی جزو نیروها و پرسنل نیروی انتظامی به شمار می‌آیند و سهام آن به صورت اقساط ۴۰ ماهه در اختیار کارکنان نیروی انتظامی قرار می‌گیرد.
بنیاد تعاون ناجا علاوه بر سرمایه‌گذاری در عرصه‌های صادرات و واردات، حمل و نقل، انبوه‌سازی مسکن، تولید سیمان و برق و … در زمینه گردشگری و هتلسازی هم وارد عمل شده است. آنها هتلهای پارس را به قیمت ۲۰۴میلیارد تومان در مهرماه سال جاری خریداری کرده‌اند و هم‌اکنون در اندیشه ساخت گروه هتلهای پنج ستاره نرگس هستند که قرار است در سال ۱۳۹۱ به بهره‌برداری برسد. با این حال به گفته منیری، تنها ۵درصد سرمایه‌گذاری بنیاد تعاون ناجا به هتلداری اختصاص داده شده است.
سردار حمیدرضا منیری، مدیرعامل گروه هتلهای نرگس و مدیرعامل بنیاد تعاون ناجا عنوان می‌کند که بنیاد تعاون ناجا دولتی نیست و اگر هم فعالیت اقتصادی می‌کند اولویت آن تامین رفاه کارکنان ناجاست.
* چرا توجه بنیاد تعاون ناجا به سمت فعالیت در صنعت گردشگری و هتلسازی معطوف شده است؟
_ بنیاد تعاون ناجا، بنگاه بزرگ اقتصادی است که برای نیازمندی‌های کارکنان نیروی انتظامی به خصوص تامین مسکن، تهیه وام‌های مختلف، ارایه خدمات رفاهی ازجمله گردشگری و توجه به معیشت آنها بوجود آمده است. ما وظیفه داریم برای رسیدن به این اهداف کارهای اقتصادی انجام دهیم که از آن جمله گردشگری است. اما درباره اینکه چرا به بخش گردشگری ورود پیدا کردیم باید بگویم در بررسی زمینه‌های کار اقتصادی و بازده و جلب مشتری بیشتر به این نتیجه رسیدیم که گردشگری می تواند نقطه مطلوبی باشد. آنچه که امروز به عنوان اطلاعات می توان ارایه داد در نتیجه بررسی و کنکاش در بخش گردشگری. این است که ایران دهمین کشور برتر جهان از لحاظ جاذبه تاریخی و باستانی و چهارمین کشور در جاذبه های اکوتوریسمی و سومین کشور در جهت توریسم مذهبی است.
سرمایه‌گذاری سی سال گذشته در بخش گردشگری در ایران بسیار اندک بوده است و بخش خصوصی در برخی جاها صرفا در هتل و هتل آپارتمان کار کرده است ولی شاید به اندازه انگشتان دست هم هتل ۵ ستاره نتوانستیم داشته باشیم. بنابراین چون زمینه را برای فعالیت بکر دیدیم و دنبال کار اقتصادی نیز بودیم به این موضوع وارد شده و ساخت مجموعه هتلهای نرگس را کار درآمدزایی دانستیم.
* گفتید که ما بنگاه اقتصادی را به دلیل تامین نیاز کارمندان بوجود آوردیم و بعد گفتید برای رسیدن به این اهداف هتل می‌سازیم؟
_ بله ما باید به آنها وام دهیم یا به معیشت کارمندان ناجا کمک کنیم. همچنین اجازه داریم برای رسیدن به این اهداف کار اقتصادی کرده و درآمدش را اینجا هزینه کنیم.
* میزان ورود شما به اتفاقات اقتصادی بیش از اینهاست. بخشی از کار بنگاه، تعاون گردشگری است. گویا هدف بیش از تامین رفاه کارمندان است.
_ هر بنگاه اقتصادی باید درصدی از درآمدهایش را برای اهداف خدماتی که برایش تعریف شده بگذارد. مانند تامین اجتماعی، بازنشستگی و غیره که این قواعد را دارند و بخشی از آن سرمایه‌ها را نگه می دارند و بخشی دیگر را سرمایه‌گذاری می‌کنند. اینها مجموعه‌هایی هستند که دولت را در برنامه‌های اقتصادی‌اش کمک می‌کند که در آینده ای که ممکن است دچار رکود اقتصادی شود؛ بتوانند از ذخایر خود استفاده کرده و وظایفش را انجام دهد. البته لازمه ارایه خدمات مطلوب این است که چندین برابر، کار اقتصادی انجام دهیم. عقل حکم می کند که اگر امروز ده میلیون تومان پول داشتید آن را زیر بالشت نگذارید. آنقدر برای رفاه اقتصادی خود ارزش قائل هستید که حداقل آن را در جایی سرمایه‌گذاری کنید.
* سهام بنیاد تعاون چند درصد خصوصی و چند درصد دولتی است؟
_ ما اصلا دولتی نیستیم. به سیستمهایی مانند ما؛ سیستمهای وابسته به دولت می‌گویند. ما چون بودجه ای از دولت دریافت نمی‌کنیم و طبق اصول دولتی تشکیل نشده‌ایم بلکه تعاونی بزرگی هستیم که اعضای ما پرسنل نیروی انتظامی اعم از پرسنل شاغل و بازنشستگان و خانواده‌های آنهاست. بنابراین می‌توان گفت که بنیاد تعاون ناجا یک نهاد عمومی غیردولتی یا یک نهاد خاص یا تعاونی فراگیر است.
به عنوان مثال نمی‌توان گفت بنیاد مستضعفان دولتی است چون قواعد خود را دارد یا سازمان بازنشستگی هم همین طور. چون سهام آن متعلق به بازنشستگان همه کشور است. باید سودآوری ایجاد کند و سودها انباشته شود و روزی که مانند امروز تعداد بازنسشتگان بیش از تعداد دریافتی ها می شود بتواند به آنها سرویس دهد و به گونه ای نقطه امنی برای سرمایه‌گذاری های کوچک افراد است که به لحاظ ساختاری دولت نیستند بلکه نهاد عمومی غیردولتی است.
* روسای هیات مدیره تعاون هم جز شاغلان نیروی انتظامی هستند؟
_ برخی از آنها خارج از ناجا عضو هیات مدیره هستند. از متخصصان علوم اقتصاد هم استفاده می‌کنیم که پرسنل نیروی انتظامی نیستند اما در جلساتمان از نظرات آنها استفاده می‌کنیم.
* درباره هتلهای نرگس و نحوه مدیریت آنها صحبت کنید. شنیدیم گروه هتلهای پارس را هم خریداری کرده اید.
_ گروه هتلهای نرگس درحال شکل‌گیری است. این مجموعه بنا دارد در سال ۱۳۹۱ سرویس هتلهای خود را به بهره برداری برساند. در سال ۸۴ با بررسی‌هایی که انجام دادیم به دو دلیل وارد شدیم یکی نیارمندی کارمندان خود به هتل و گردشگری است و دیگری دیدیم که آنچه داشتیم همه هتلهای دو و سه ستاره بود و لازم بود که آن را ارتقا دهیم. بخش دوم انجام یک کار اقتصادی است. بنابراین از سال ۸۴ برنامه های اولیه را تنظیم کردیم که در عرض ۵ سال به ۱۰ هزار تخت در هتلهای ۵ ستاره برسیم. ۸ هزار تخت از این هتلها را در مشهد برنامه ریزی کردیم و در ساری و اصفهان و شیراز و غیره هم در دست برنامه داریم.
بررسی های ما به این نتیجه رسید که اگر گروه هتلها بخواهد توفیق داشته باشد باید در شهرهای پرجاذبه دارای هتل باشد.
برنامه دوم ۵ ساله توسعه برنامه بنیاد تعاون ناجا را تنظیم کردیم و آنجا هدف خود را برای سال ۱۳۹۳ ، سی هزار تخت هتل قراردادیم که تا سال ۹۱ نصف‌آن را بهره برداری کنیم. طراحی هتلها به لحاظ معماری و استاندارد منطبق با استاندارهای بین المللی و گاهی فراتر از استانداردهاست.
* گروه هتلهای نرگس چقدر در امر هتلسازی و هتلداری تخصص دارد؟
_ امروز روزی نیست که تخصص ها را به استخدام درآوریم و متخصصان هم اهل کارمند شدن نیستند. هتل سازی یا هتلداری را اگر تقسیم کنیم بخشی بهره برداری از هتل است که گفتم حدود ۴ هزار تخت داریم دو هزار تخت هم گروه هتلهای پارس با کلاس ۵ ستاره را سه ماه پیش به قیمت ۲۰۴ میلیارد تومان خریداری کردیم. مجموعه آنچه که در گروه نرگس دنبال می‌کنیم متفاوت از این دو بخش است که امروز داریم. مجموعه هتلهای پارس تحت گروه پارس اداره می شود. گروهی هم حدود ۴ هزار تخت از هتلهای سه ستاره ما را تشکیل می دهد که شرکت رفاهی ناجی امین آن را اداره می کند. است که دو هزار تخت از این تعداد تختها را مدیریت می کنیم. در بخش اول در بازار جهانگردی و بخش دوم برای کارکنان ناجا خدمات می‌دهیم.
اما گروه هتلهای نرگس به بخش دیگری که با باید توجه کند احداث و ساختمان است. یک بخش از افراد متخصصان هتل است که ما جمعی از آنها را داریم. تیم دیگری از بهترین معماران مدیریت راهبردی و کار ساخت و ساز هتل را انجام می دهند و تیم معماری هم کار ساخت و ساز هتل را رهبری می کنند و مشاوران هتلسازی هم با مشاوران خارجی بکار گرفته و در حال طراحی هستند.
* کارکنان هتلها هم پرسنل ناجا هستند؟
_ کارمندانی که درحال حاضر دارین؛ تعدادی پرسنل ناجا هستند که برای همین کار استخدام شده اند. بنیاد تعاون ۱۲۶ هزار کارمند را مستقیم و غیرمستقیم حقوق می‌دهد که حدود ۲۰۰ نفر آنها پرسنل نیروی انتظامی اند.
* کارکنان ناجا قرار است چند درصدر از تخت هتلهای گروه نرگس را اشغال کنند؟
_ حداکثر نیازمندی ما در ناجا ۵ هزار تخت هتل ۵ ستاره برای کارمندان و بقیه برای دیگر افراد قابل استفاده است.
* آیا قرار نیست که بعدها تنها نیاز کارمندان تامین شود و بقیه هتلها به بخش خصوصی واگذار شود؟
_ در هیچ قاعده‌ای نام دولتی به ما اطلاق نمی‌شود. در قانون محاسبات دولتی کشور، شرکتهایی دولتی هستند که براساس قانون و مصوبه مجلس بوجود بیایند و به عنوان یک مجموعه دولتی شکل گیرند. بخشی از سرمایه ما برای کارمندان ناجاست. شرکتی؛ دولتی است که در بودجه عمومی کشور دارای سر فصل باشند.
ما در سیستم قانون تجارتی از بودجه دولتی استفاده نمی‌کنیم و توسط دولت هم بوجود نیامده‌ایم. شرکتی به نام سرمایه‌گذاری مهرگان را داریم که سرمایه آن در ۴ سال گذشته از ۲ میلیارد تومان به ۵۰۰ میلیارد تومان رسیده است. از سال آینده به هزار میلیارد تومان می‌رسد و ۶۰درصد هتلها متعلق به آن شرکت خواهد بود. سال آینده سهامی عام خواهد شد. بخشهای مختلف سرمایه‌گذاری را به وسیله این شرکت انجام می‌شود. این شرکت سال آینده ۲۱۰ هزار نفر سهام دار خواهد داشت. یعنی بزرگترین شرکت سهامی در کشور است. این شرکت سال ۱۳۸۳ تاسیس شده است. تقریبا یک سوم حقوق کارمندان را دریافت می‌کنیم. ما سهمان را به کارمند می‌فروشیم. الان مردم عادی نمی توانند سهام‌دار باشند اما زمانی که به بورس رفت مشکلی ندارد. تلاش درجهت توانمندسازی پرسنل است. حدود یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر جامعه خانواده نیروی انتظامی است. که اگر یک پنجم اقتصاد را داشته باشیم امری طبیعی است. هدف واگذاری این ثروت به کارکنان است. این سیستم خود گذری از اصل ۴۴ دارد.
* ناجا دوره‌های آموزش هتلداری برای کارکنان هتلهای خود دارد؟
_ امروز مدعی هستیم که بالاترین سطح آموزش برای هتل را ما در مجموعه شرکت ناجی امین داریم. الان ۷ کلاس در مجتمع خزرآباد ساری تشکیل شده و اساتید در همه رشته ها تدریس می کنند. فقط در ۹ ماهه امسال ۳۲ هزار نفر ساعت آموزش برای کارکنان هتل داشتیم.
* باتوجه به اینکه صنعت هتلداری در کشور ما صنعت ورشکسته‌ای است چرا ناجا وارد بخشهای دیگر صنعت گردشگری مانند حمل و نقل و … نشده‌است و چرا هتلداری؟!
_معتقدیم با راه اندازی گروه هتلهای نرگس در بخش حمل و نقل هم باید ورود پیدا کنیم. اما آنچه به عنوان نیار دنبال می کنیم ایجاد مجتمع های تفریحی است که آن را در برنامه داریم. اینکه چرا یک مجموعه بزرگ اقتصادی باید چنین کاری کند باید بگویم بنیاد تعاون درست شده‌است که به کارمندان ناجا کمک کند؛ پس ناجا نیستیم. شرکت بزرگ اقتصادی هستیم که رئیس هیات مدیره آن رئیس ناجا ست. معتقدیم باید در کار اقتصادی جایی وارد شویم که رقیب کم باشد. گروه هتلهای نرگس با کلاس ۵ ستاه تقریبا بی رقیب است بنابراین و سرمایه را باید خرج کرد که بازده خوبی داشته باشد. ما معتقدیم هتلسازی بازده خوبی دارد و رقیب کم است.
* شاید چون قدرت مالی شما را ندارند!
_ درست است این کار قدرت مالی می خواهد و ما داریم و در بهترین جایی که می‌شده بکار گرفتیم. در مجموع سرمایه‌گذاری ما در این بخش شاید حدود ۵ درصد تا سال ۱۳۹۳ باشد. ما کارهای مختلف اقتصادی در صنایع مختلف داریم مانند واردات و صادرات، برق، گاز و نفت فولاد و سیمان و خودروهای ون. در حال حاضر ما بزرگترین انبوه ساز مسکن و بزرگترین سازنده تجاری اداری های وسیع با برند یاس هستیم که درآینده عرضه می شود و یکی از آن فعالیتها هتلداری است. منتها تفاوتش این است که این صنعت خیلی پرسر و صداست. چون کسی ورود پیدا نکرده است. اما کسانی که خبر ورود ما رابه صنعت هتلسازی می‌شنوند، دو نظر دارند و آن اینکه کسی آمده جا را برای بقیه تنگ کرده و بخش دیگر اینکه یک سیستم قوی وارد بازار کار شده که این موضوع، نقطه قوتی برای بخش گردشگری و هتلداری است. در ۱۴۰۴ نیاز به ۵۰۰ هزار تخت در کلاسهای مختلف داریم.
اما در کل کشور هتل سه ستاره به بالا حدود ده هزار تخت وجود دارد. یعنی یک دهم آنچه که نیاز گردشگران ورودی آینده است. بنابراین جا را برای کسی تنگ نمی‌کنیم. اتفاقا تشویق می‌کنیم تا کسانی که می‌خواهند هتل بسازند ورود پیدا کنند. چون کاری است بسیار سود ده و کشور ما از این صنعت آورده چندانی ندارد. معتقدیم تا سال ۱۳۹۳ ایران می تواند یک درصد از سهم جهانگردان امروزی را به ا یران بیاورد.
* چرا فکر می کنید ایران می تواند به سهم یک درصدی از گردشگران جهان برسد؟ آیا ایران این پتانسیل را دارد؟
_ یکی از آن مواردی که نداریم هتل است.
* هتل هدف نیست. بخش رفاهی گردشگر است. گردشگر که به خاطر هتل به ایران نمی آید! آمار دهمین کشور و پنجمین رتبه وجود ندارد. این حرفهایی است که غیرمتخصصان ارایه می‌کنند. از فرانجیالی پرسیدم این طبقه بندی وجود دارد گفت نه. اگر هم باشد بر اساس تعداد میراث جهانی کشورهاست. اما ایتالیا ۴۲ اثر ثبت شده جهانی دارد و ما ۹ تا. اینها با یکدیگر قابل مقایسه نیست. آنها این ادعا را ندارند اما ما داریم! منابع گردشگری با جاذبه گردشگری متفاوت است. تعداد هتلها و وسایل نقلیه در کشور سوریه قابل مقایسه با تخت جمشید در ایران نیست. ایران از لحاظ کارشناسی و علمی جاذبه گردشگری ندارد.
_ قبول ندارم. به ۳۲ سال پیش برگردید ایران در خاورمیانه جایگاه اول گردشگری را داشت. ما چند دوره بد را گذراندیم که آثار بدی را برای گردشگری در پی داشت.
* فکر می کنید این مشکلات تا ۵ سال بعد برطرف می شود؟
_ نمی گویم که تا ۵ سال همه آنها برطرف می شود ولی بدانید که ما جنگ نداریم.
* می خواهم بدانم واقعگرایی ما کجاست.
_ تمام آنچه که داریم ۳۰ هزار تخت هتل است. گردشگری که به کشور می آید حداقل یک هفته می ماند.
* ۵۹ درصد آماری که پلیس گمرک معاونت گردشگری داده افغان و پاکستانی هستند.
_ امروز کشوری نا امن‌تر از عراق و افغانستان نداریم. سر ساعت ایرانی‌ها را به کشورها می‌برند و بر می‌گردانند. چرا ما نمی توانیم این کار را کنیم. ما سی هزار تخت هتل داریم که اگر در ۴۰ دوره ضرب کنیم می شود یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر را که می توان در هتلها جا داد.
* مردم عراق و افغان که به هتل نمی آیند!
_ امروز کسی که می‌خواهد به مکه برود ۳ گروه با قیمتها و خدمات مختلف حق انتخاب دارد. برخی از مبالغ گروهها با هم فاصله ندارند اما زمان آنها کم است. گروه هتلهای ۵ ستاره متعلق به همه اشخاص نیست. نیاز کشور به هتلهای به ۳ و ۴ و ۵ ستاره است. ما از کشور عراق هم گردشگر کمتری داریم.
همانطور که من می گویم اگر قسمتم شود همه زندگی ام را می فروشم تا مکه بروم کسی که می خواهد به مشهد هم برود هم باید خرجش را بدهد. اما برخی از مسافران در صحن جمهوری اسلامی می خوابند و نهایتا یک کبابی از مغازه‌های اطراف می‌خورند و با یک کیف کوچک از سوغات خرج یک سفر را تمام می‌کنند. همانطور که به کربلا و سوریه می روم و خرجش را هم می‌دهم. الان هتلهای ۵ ستاره به خاطر کمبود اشغال است.
* مهم این است که توسط چه کسی پر است. توسط استانداری‌ها! دولتی ها هتلها را اشغال کرده‌اند نه مردم. در ایام نوروز همه چادر می‌زنند.
_ در این که وضعیت ما الان بد است قبول دارم. ما بنا را دراین داریم که اشکالات را برطرف کنیم. به هتل رفتم و دیدم که یک گردشگر خارجی درخواست تعویض رختخواب را داشته است اما انجام نشده است.. به جرات می گویم که کیفیت هتلهای ۳ ستاره ما بهتر از هتلهای ۵ ستاره تهران و کیش است. کیفیت آنها را مقایسه کنید. متاسفانه در کشور اگر یک گردشگر خارجی به فرودگاه بیاید راننده تاکسی فرودگاه، زبان انگلیسی نمی‌داند. اشکال در سیستم گردشگری کشور ما زیاد است.
* گفتید ما کشور امنی داریم من هم قبول دارم اما امنیت با احساس امنیت تفاوت دارد. توریست در هتل نشسته و می بیند که صدای آژیر ماشینها چطور آرامش را سلب می‌کند یا اینکه طبقه سوم ساختمانها نرده دارد وتوریست احساس ناامنی می کند درصورتیکه امنیت در کشور داریم. احساس امنیت حتی به خاطر کشورهای همسایه هم در کشور ما برای گردشگر وجود ندارد.
_ احساس امنیت از دید توریستی که وارد کشور می شود ممکن است آنچه که می‌گویید باشد. اما احساس ناامنی که برای کشور ما ایجاد می کند بحث دیگری است. زمانی که از ایجاد احساس ناامنی در کشور می‌نویسند از هزار تا از این ناامنی ها بدتر است. به سابقه امنیتی ایران و تنشهای کشور نگاه کنید. آیا امروز در منطقه خاورمیانه کشوری آرام تر از ایران داریم؟
* نداریم. اما آمار در صنعت گردشگری نشان می‌دهد؛ زمانی گردشگری کشوری پیشرفت می کند که کشورهای همسایه اش هم به امنیت برسند. ما به امنیت رسیده ایم اما عراق و پاکستان نرسیدند و این در گردشگری کشور ما هم اثر می‌‌گذارد.
_ نمی‌گویم بی‌اثر است. شما می گویید که یک درصد از گردشگران به ایران سفر نمی‌کنند. اما من می‌گویم می‌توانیم یک درصد یا همان ۸ میلیون نفر از سهم جهانگردان امروز را به کشور بیاوریم اگر زیرساختها را که هتل و تور آژانس و سیستماهای تفریحی و .. است؛ داشته باشیم.
* ما فقط تکیه کرده‌ایم به آنکه گردشگر برای بناهایمان بیاوریم درحالی که کشورها این طور نیستند و از راههای مختلف برای جذب گردشگر استفاده می‌کنند.
_ در تمام شهر ممنوعه یک جاذبه معماری مانند سردر مسجد شیخ لطف‌الله اصفهان در ایران را نمی بینید. به لحاظ معماری چیزی برای دیدن ندارد. تنها نقوش اژدها و سقف چوبی با نقش معین است. هر کاخ و مجموعه‌ای که رفتیم یکی بود.
* البته مساجد ما هم همین طور است و بازارها هم یک معماری هم‌شکل دارند.
_ من می خواهم بگویم آن کشور چه کرده که توانسته این گردشگران را جذب کند؟ این کشور از حداقل‌ها استفاده کرده است. ما از آنچه که داریم نمی‌توانیم بهره برداریم. این به آن معنا نیست که چیزی نداریم. پس اگر قدر بدانیم جذب این تعداد گردشگر غیرقابل تصور نیست.
* پس قبول دارید که آن کشور جاذبه ایجاد کرده است اما ما منابع کشور را نگه داشته‌ایم. نه آنکه نتوانیم اما واقعگرایی ما در پس حرفهای غلوآمیز برخی از آقایان است.
_ در سمیناری در شهر مشهد گفته شد دو میلیون و ۴۰۰ هزار نفر گردشگر داریم. من گفتم ما توریست را به مهر خوردن پاسپورت نمی دانیم. توریست کسی است که در کشور بیاید و شب را در هتل اقامت کند و از امکانات تجاری و گردشگر استفاده کرده و پول خرج کند و برود. اگر عدد هتلها را در تعداد گردشگر ضرب کنید و همه هتلها هم مسافر داشته باشند؛ ۸۰۰ هزار میلیون نفر می‌شود. روی چه حساب می گویید دو میلیون و ۴۰۰ هزار گردشگر به کشور آمده اند. اینها کجا رفته‌اند؟ مگر آنکه افغانی را گردشگر بدانید!
به آقای ملک‌زاده در سال ۸۴ گفتم ما برنامه برای ساخت هتل داریم او هم استقبال کرد و گفت که ما هم برای ۵۰ هزار تخت هتل ۵ ستاره برنامه ریزی می‌کنیم که تا پایان دولت نهم تمام شود. ما الان ۵ هزار تخت را تا این زمان نمی‌توانیم طراحی کنیم شما چطور می‌توانید؟ گفتند نه این طور نیست! امسال گفت بانکها مشکل ایجاد می‌کنند. طراحی هتلهای نرگس ۵ ستاره۳ سال است طول می‌کشد آن هم با وجود بهترین طراحان معماری ایران. هتلسازی کار زمان‌بری است. من می‌دانم اگر چند تا دولت هم بیاید و برود ۹۰۰ منطقه نمونه گردشگری با هزاران تخت را نقشه‌برداری هم نمی‌توان کرد چه برسد به بهره‌برداری. به جای این کار می‌توان ۹ منطقه تعریف کرد و با پولی که دارید آن را کامل کنید. ما در حد خودمان ده درصد گردشگر جهان را هدف قرار داده‌ایم. ۳۰ هزار تخت هتل، یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر را جای می‌دهد در حالی که تمام آن نمی توانم به گردشگر خارجی بدهم. در داخل کشور هم برای سهمی بدهم. بنابراین حداکثر ظرفیتی که می‌توانیم در این مجموعه ببینیم ۸ درصد می‌شود. این کار نامطلوبی نیست. بلکه زیرساخت ناقص کشور را درست می‌کند. گردشگری بدون هتل معنا ندارد. ممکن است که حمل و نقل را با مذاکره حل کرد. اگر راننده تاکسی زبان بلد نیست. در ۶ ماه می توان یاد داد. اما هتلسازی در ۵ ساله انجام نمی‌شود.
* در سالهای اخیر شاهد این بودیم که نیروی انتظامی درحال رشد است و بنیاد تعاون ناجا و شرکتهای مختلفی را تاسیس کرده و به عنوان بنگاه اقتصادی بزرگ فعالیت می‌کند. از آن طرف ساختارمند شده و قدرت نظامی خوبی را دارد. آیا در دنیا یک نیروی نظامی کشوری نیروی اقتصادی آن کشور هم هست؟ و آیا این برای کشور خطرناک نیست که یک نیروی نظامی که قدرت را در دست دارد اقتصاد کشور را هم به دست بگیرد؟ آیا این موضوع کشور را به سمت دیکتاتوری سوق نمی‌دهد؟
_ همه کشورهای دنیا این نظام را دارند. تمام نیروهای مسلح دنیا سازمانها بازنشستگی دارند. کشورهای بزرگی مانند ترکیه و آمریکا دارای سیستمهای اقتصادی هستند که کاری با اقتصاد دولت ندارند و به عنوان تعاونی بزرگ کار می‌کنند. نظامی بودن ما به این خاطر است که امکانات ما به کارکنان نیروی انتظامی می‌رسد. ما طبق اساسنامه مجاز نیستیم که حتی یک خودکار به نیروی انتظامی بدهیم. ایجاد شده‌ایم برای نیازنمندیهای نیروهای مسلح.
* نیروی انتظامی در صدا و سیما وارد شده و تقریبا در همه سریالها نیروی انتطامی وجود دارد. موسسه بیمه و بانک و خودرو و مجلات معتبر و موقعیت اقتصادی بنگاه بزرگی را هم دارد. برای من سوال است که آینده نیروی انتظامی به کجا می‌رسد؟
_ در سیستم یکی از نادرترین نیروهای نظامی هستم. اما اینکه سیستم اقتصادی پلیس به تهدید تبدیل شود؛ به عکس چنین سیستمهایی همیشه با تهدیدها مقابله کرده است. وقتی نظام با مشکل اقتصادی برخورد می‌کند اولین مجموعه‌های اقتصادی را که فنا می‌کند مجموعه‌های در دست خودش است. سیستم بنیادهای تعاون در کشور به دنبال این نیستند که به قدرتهای اقتصادی تبدیل شوند. بلکه پول‌های کوچک مردم را جمع کنند و آن را به سرمایه، تسهیل و هر کمکی تبدیل کنند.
در حاشیه نشست:
تقریبا دو ماهی می‌شد که برای دیدن سردار منیری پشت خط انتظار ماندیم و بلاخره موفق شدیم. مسئول دفتر او عنوان می‌کرد که سردار اگر فرصت کند یک روز در هفته به کارهای تهران می‌رسد و بقیه روزها ماموریت کاری می‌رود. هنوز وقتی پشت اتاقش هم نشسته بودیم، جلسات مختلف او که از ساعت ۶:۳۰ صبح شروع شده بود ما را یک ساعت و نیم در انتظار گذاشت تا دو ساعت با او درباره مشغولیتها و مسئولیتهای او و وارد شدن نیروی انتظامی به صنعت هتلسازی صحبت کنیم.
وقتی به او گفتیم شما که قدرت نظامی هستید، در سیاست نقش ایفا می‌کنید، رسانه را در اختیار دارید، در همه جای شهر حضورتان پررنگ است و گشت ارشادتان همیشه با چشمان باز مراقب است، اکنون هم به قدرت اقتصادی تبدیل شده‌اید، و …
آیا….
وقتی از اتاقش بیرون آمدیم با خنده گفت، نگران نباشید، همه چیز درست می‌شود.
فاطیما کریمی_آرش نورآقایی
دیدگاه‌ها
لازم شد یک موج مکزیکی اساسی به افتخار ناجا برویم.
شهر که شلوغ می شود…
با سلام.
یاسردار منیری بسیار دل خجسته است، یا ما بسیار بد بین هستیم و ماشاء الله به سرمایۀ نیروی انتضامی و نیروهای مصلح. با وجود اینکه از توریست به معنای واقعی خبری نیست، چه اصراری به ساخت هتل داریم!!!چند تا دیوار و گنبد و ستون و دشت و هنری هم که داریم، تکراری شده و باقیش هم داره ته میکشه اونوقت به فکر هتلهای ۵ ستاره خالی هستیم! مگه قراره در صنعت گردشگری ایران معجزه پیش بیاد؟
فقط یادمون نره که قراره همه چیز درست بشه!!!
با آرزوی سلامتی و موفقیت
حیف از خرج کردن کلمه “مهرگان”…
………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام.