من

کوه با پژواکش، صدای «من» را به گوشم رساند. زمین با سایه‌اش، ابعاد «من» را برایم نمایان کرد.
آب با انعکاسش، صورت «من» را نمایش داد.
و ایزدانی که برایشان آفریدم، ایزدان «من» بودند.
هنوز هم، خدا، خدای «من» است.
جهان در نگاه «من» چیزی نیست جز امتداد «من».

بنابراین جسارتا در جواب حضرت مولانا که می‌فرماید: من نه منم نه من منم
عرض می‌کنم که: من هم منم هم من منم

دیدگاه‌ها

  1. Masi

    بی نهایت بود این دست نوشته ی از ذهن و دل بر آمده!!
    ……………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس که مطالعه کردید.

  2. لیلا

    سلام
    این که خیلی خوبه یعنی به خودشناسی رسیدی
    …………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. نه دقیقا.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *