من در فرهنگ “دو گانگی” زاده شدم.
در دیار من برای خدا سر میبُرند و اگر لازم باشد سر خدا را هم میبُرند.
در دیار من، آب دهان بندهی خدا مقدس است و اما گاهی خود خدا هم بی ارزش.
در دیار من، اهریمن و اهورامزدا برادران دوقلویند.
من در فرهنگ “قربانی” زاده شدم.
در دیار من هزاران سفرهی قربانی برپاست.
در دیار من زن قربانی مرد و مرد قربانی پدر است.
در دیار من همهی مردم قربانی گذشتهاند.
و این است که من “قربانی دوگانگی”ام.
و این است که در این روزها، هیچ پناهی را بهتر از سکوت نمییابم.
و ای فریادهای خاموش! شما میدانید که در دوگانگی وجودم، قربانی میکنم خودم را برای خودم.
دیدگاهها
زخم پای کودک مشتاق را ، رطوبت چمن مرهم است.
در کلاس روزگار
درس های گونه گونه هست
درس دست یافتن به آب و نان
درس زیستن کنار این و آن
درس مهر
درس قهر
درس آشنا شدن
درس با سرشک غم زهم جدا شدن
در میان این معلمان و درس ها
در کنار نمره های صفر و نمره های بیست
در کلاس هست و در کلاس نیست
نام اوست مرگ
و آنچه را که او درس می دهد “زندگی” است
فریدون مشیری
عمریست که دارم به لبم جام شراب در دست چپم گرفته ام شمشیری
مِی نوشم و می خورم همه شب باده چون صبح رسد به پا زنم زنجیری
بگذشت به برزخ همه شب با روزم این بود فسانۀ پری و پیری
هر شب همه شب باده زنم در غارم تا مامِ جهان زند دگر تقدیری
قربان شما
…………………………………………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. بزرگوارید.
سلام
از دوره باستان تا به امروز این فرهنگ قربانی کردن بوده و هست.
یک جایی خوندم فقط در دوره زرتشت این امر متوقف میشه حالا صحیح و راست بودنش را نمیدانم.
به نظر من این آیین خشونت را ترویج میده ولی بیشتر مسلمانان این آیین را نزدیکی و تقرب میدانند.
به قول ایوان کلیما
غالبا نیروهای خیر و شر نیستند که با یکدیگر نبرد میکنند، بلکه صرفا نیروهای شر متفاوتند که با همدیگر برای سلطه بر جهان با هم رقابت میکنند.
پس نتیجه میشه این آیین قربانی برای تسلط بر جامعه و حکومت هست.
…………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. آیینها رو صرفا نمیشه در اعتقادادت دینی دنبال کرد. نباید بزاریم حب و بغض در تحقیقات علمی موثر باشه.