مادرم گفت: “چند نفر از جوانان محل را به جرم حمل مواد مخدر گرفتهاند.”
من که معمولا از محل بیخبرم، با تعجب نگاهش کردم.
مادرم ادامه داد: “یکی دو نفرشان اعدامی هستند.”
ساکت شدم.
افسوس خوردم.
علنا افسوس خوردم.
محلهای که نامش “دهکده المپیک” است و حدود ۲۸ سال پیش، بعد از برگزاری بازیهای ورزشی آسیایی بسیاری از ورزشکاران و کارمندان تربیت بدنی در آن ساکن شدند حالا به روزی افتاده که جوانانش، قرار است اعدام شوند.
با خودم فکر میکنم، همهاش تقصیر جنگ است…
وقتی جنگ شد، شهرهای غربی و جنوب غربی کشور مورد تهاجم قرار گرفت. و در پی آن بسیاری از هموطنانی که در این مناطق زندگی میکردند مجبور شدند خانه و زندگیاشان را رها کنند و به شهرهای دیگر مهاجرت کنند. به عبارت دیگر رانده شدند.
برخی از این هموطنان، به “دهکده المیپک” آمدند و در ساختمانهایی که هماکنون جزو ساختمانهای دانشگاه علامه طباطبایی است سکنی گزیدند. آن ساختمانها قبل از اینکه محل اسکان “جنگزدهها” باشد، خوابگاه دانشجویان مدرسه عالی ورزش بود.
این هموطنان، با محیطی که در آن قرار گرفتند کاملا بیگانه بودند. اغلب کسب و کاری نداشتند. زندگیاشان به سختی میگذشت و آیندهاشان تاریک مینمود.
بعد از مدتی و زمانیکه خوابگاه دانشجویان مدرسه عالی ورزش به “خوابگاه جنگزدهها” شهرت یافت، به دلایل مشخص اقتصادی و اجتماعی کمکم محلی شد برای رد و بدل کردن فیلمهای ویدئویی ممنوع و فروش مواد مخدر.
از قبل بین محل “دهکده المیپک” و محل “خوابگاه جنگزدهها” یک فنس کشیده شده بود، اما مانعی نبود برای ارتباط میان این دو محل. بسیاری از همکلاسیهای بنده، همان کودکانی بودند که در “خوابگاه جنگزدهها” زندگی میکردند. ما دوست و همبازی همدیگر بودیم.
سالها گذشت، ما بزرگ شدیم و پدر و مادرهایمان مسنتر شدند. در این مدت بسیاری از پدرانی که روزگاری پیش از این کارمند تربیت بدنی و عمدتا ورزشکار بودند، دیدند که پسرانشان به جای ورزش به مواد مخدر روی آوردهاند. کمکم خبر دزدیهای بسیاری به گوش رسید و من شاهد بودم که چند نفر از بچهمحلها معتاد شدهاند. روزی خبردار شدم که فلانی، پسر فلانی بر اثر تزریق جانش را از دست داده. آنروز صدای حزن آلود بلندگوی مسجد عواطفم را جریحهدار کرد.
هنوز ساکتم. غوغایی در سرم برپا شده. آنهایی که قرار است اعدام شوند را میشناسم. پدرانشان را میشناسم. از طرفی هر شب خبر دزدی از اتومبیلها در محلمان به گوش میرسد…
دیدگاه‌ها
آرش جان من هم شنیدم و خیلی ناراحت شدم البته من شنیدم جرمشون حمل مواد نبوده متاسفانه تولید شیشه بوده !!! گویا کارگاه تولید شیشه زده بودند 🙁 جالب اینکه اون دو نفری که من میشناختم یه زمانی ورزشکار هم بودند ……..دلم برای بچه کوچیکش میسوزه…….متاسفم
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. آره، واقعا متاسفم.
مهاجرتهای بی رویه، بی تفاوتی مسئولین و عدم نظارت و مردم را به حال خود گذاشتن، چنین عواقبی طبیعیه. واقعا از شنیدن چنین اخباری غمگین می شم.
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. بلهف احتمالا دلایل شما منطقی هستند.
واقعا” نقش ما چه میتواند باشد در این وضعیت ؟ چه کاری از دست ما بر می آید ؟ . . . متاسف شدم
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. پرویز ما باید کار خودمون رو انجام بدیم. کاری که از دستمون برمیاد و اون هم مشخصه.
البته این عاملى که شما گفتى یکى از عوامل ابتلا به اعتیاد است و عوامل متعدد دیگرى وجود دارد از جمله مشکلات اجتماعى وفرهنگى و اقتصادى و … که این معضل را در سطح کلان جامعه ودر کل کشور ایجاد کرده واین منحصر به منطقه ى زندگى شما نیست که عاملش مردم جنگزده ى منطقه ى غرب باشند و متاسفانه در کل کشور جوانان این مرز و بوم را گرفتار کرده وهر روز تعداد زیادى از جوان هاى زیر ٣۴ سال به دلیل اعتیاد از بین مى روند و تعدادى دیگر اعدام مى شوند.
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. من عامل اصلی رو در متنی که نوشتم، جنگ قلمداد کردم.
آرش عزیز درود بر تو که به زرح این مهم پرداختی. من به عنوان یه خوزستانی که جنگ را درک کرده و تاکنون همچنان تاثیر آن را در خود، خانواده و اطرافیان می بینم کاملا نگرانی های تو را درک می کنم. جنگ عامل خانمان سوزی بود که نسلی را ریشه کن کرد. شاید خانه ها بازسازی شد اما شهرهای ما نه تنها آباد نشدند بلکه شرایطشان از قبل هم بدتر شد. نمونه اش آبادان و خرمشهر و اهواز. آرش عزیزم. دیروز داشتم فکر می کردم که وقتی در کشوری جنگی می شود آیا بعد از جنگ فطره ای بودجه تزریق می کنند تا بازسازی صورت بگیرد یا اینکه تمام بودجه ها و نیروی انسانی را بسیج می کنند که شهر را به حالت اولیه بازگردانند.من و خانواده ام خوشحالیم که به خاطر جنگ آواره نشدیم با اینکه جنگ بیخ گوشمان بود. یادم نمی رود. کلاس اول بودم. سال ۱۳۶۵. بمباران های هوایی که می شد خانه ما چون بین دکل های مهم مخابراتی بود از چند سو ضدهوایی ها کار می کردند.گوشت و تنمان آب می شد تا به خانه برسیم. آرش جان با اینکه در منطقه ای محروم زندگگی می کردیم اما معتاد نشدیم. سیگار هم نکشیدیم. خوب اینها را گفتم که هم دولت برایمان امکانات فراهم نکرد و هم خانواده نمی توانست کاری از پیش ببرد. اما اراده خود آدم که می تواند مانع کلی هنجارها شود.
دوست عزیرم خود به خوبی می دانیم که دولت برنامه اصولی و کاملی برای کودکان، نوجوانان و جوانان ندارد. کاری به تهران با همه خانه های محلات و فرهنگسرا ندارم اما در شهرهای دیگر کشور مردم در محلات درگیر مستقیم آموزش نیستند. تربیت نمی شوند. خوب این خانواده ها با هر مشکل مالی به سمت و سویی می روند تا آن غم در وجودشان رخنه نکند.
آرش عزیز، پیشنهاد می دهم که از ظرفیت انجمن های معتادان گمنام na که بسیار تشکیلاتی عمل می کنند استفاده شود.
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. سپاس مجتبی.
سلام
از قضا من و شما هم محله ایم،چندتا از دوستان دوران راهنماییم از بچه های خوابگاه بودن،به قول شما بیگانه بودن با محیط تازه براشون دردسرهایی هم داشت خیلیهاشون اصلا مدرسه رو تموم نکردن و وسط سال یا از مدرسه اخراج شدن یا به کلی درسو ول کردن.
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. نمیدونستم هم محله هستیم.
تاریخ ناطق دهکده المپیک…افسوس
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. افسوس.
دیدن و شنیدن این خبرها برایم زجر اور است…
این شرایط هم بدون شک یک نوع جنگ است بر علیه انسان که قربانیان زیادی دارد…تاریخ از این جنگ ها زیاد به خود دیده نمونه اش جنگ تریاک بین کشور شاهنشاهی چین و انگلستان در سال ۱۸۴۰ تا۱۸۳۹ است …کشور چین در ان زمان طی سیاست های استعماری انگلستان که تریاک را در مستمره خود هند کشت میکرد و به چین میفرستاد به بحرانی شدید دچار شد و….
حالا اگر افغانستان امروز را را هند ان زمان فرض کنیم …کشورهای اطرافش موقعیت چین ان زمان را خواهند داشت ….
خوشبختانه با اگاهی و اموزش در عصر کنونی میتوان به راحتی از این بحراتها و تهدیدات عبور کرد ….در پایان رهاییشان را ارزو میکنم
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. سپاس از اظهار نظر.
سلام-اره بس دیگه این تکرار مکرر …-همین شب عید گذشته ۴تومن طلای منو ی مرد شیاد دزدید شکایت وپیگیریو..جانشین رییس اگاهی تهران آقای مقیمی ففط بهم ی جمله گفت حواستو بیشتر جمع کن!!!!!!!!!!!!!!!!!!! هنوز بعد۹ماه نتونستن شیادرو بگیرن
بیکاری بیداد میکنه -تجاوزات جنسی-همه گرفترشدن-روسپیگری-راندمان پایین کار-حدیث داریم لامعاش له لامعاد له
صبحها ساعت ۵که سوارمترو میشم حالم بد میشه از دیدن بچه ها واس ام ا بازیاشون..البته خودمم معتاد اس ام اس باز ی بودم ترک کردم:)دکتر یحیی علوی کم سن ترین مدیر یاهو چند سال پیش بهم میگفت خیلیوقت ایران نبودم چقد جالب جوونا تو خیابون -پشت فرمون تو اتوبان تو کلاس درس ….همه جا سرشون به اس ام اس گرم….اونموقع بهش گفتم روزی ۱۰۰میلیون درامدزایی میشه برای سیستم…
نمیدونم مگه نمیببینند چطور بچه های خودشون بورسیه دانشگاههای امریکا-انگلیس -استرالیا شدن اما بچه های مردم:(
سرشون گرم اختلاس وپستهای اجرایی خودشون-مثل ی زالو..
بچه ها وآرش عزیز تاحالا زالو دیدی؟کارکردشو چی دیدی؟
منم خسته ام مثل تو از دیدن ای جنایت که به نسل۶۰-۷۰داره میره…
یاحق
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. سپاس از اظهار نظر شما.
بازم منم مریم-ارزانترین تفریح ما شده اس ام اس بازی- تو فیسبوک پرسه زدن-یا دور دور زدن توپاساژهاوبازارها -یا خیابونا-م دخترارو می بینم چقد افسرده اما باید ی ی راه نجاتی باشه ….
یاحق
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام.
سلام .متاسفانه بسیاری از نسل جدید به خاطر بی هدفی و اینکه حاضر نیستند هر کاری را به عنوان کار و شغلشون انجام دهند دچاری بیکاری شدند و به قول قدیمیها :” بیکاری مادر همه امراض است ”
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام.
سلام
امروز ۲ أذر-سالگردغ-چقدر سعی میکنم که باز تو اون حال و هوا نباشم فعلا (تا وقتی دیگر)….اما باز دلم گرفته
ببخشید اینواینجا نوشتم
…………………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. یادآوری خوبی بود. سپاس.
سلام. ۲۸ ساله که ساکن دهکده المپیک هستیم. مادرم همیشه به پدرم معترض بود که اینجا جای زندگی نیست. چند وقت پیش با مادرم رفته بودیم جایی که حرف بین ما و صاحب مغازه و یه خانم مشتری دیگه گل انداخت که خانم از مادرم پرسید کجا ساکنید؟ مادرم گفت یه جایی که جای آدمیزاد نیست! صاحب مغازه بدون حتی ذره ای درنگ گفت: دهکده المپیک؟!
…………………………………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. دهکده المپیک یکی از بهترین مکان های تهران برای زندگی کردنه. متاسفم که دوستش ندارید. همه جا خوب و بد داره، اما دهکده خوبی هایش بیشتر از بدی هایش است.
شازده کوچولو به دائم الخمر گفت چرا مست میکنی؟ گفت برای اینکه فراموش کنم. گفت چیو فراموش کنی؟ جواب میده اینکه مست می کنم. در واقع ما برای اینکه رنجی رو فراموش کنیم، خودمون رو دچار رنج مضاعف می کنیم. صرفاً برای قرابت محتوا گفتم اما برای این مقوله دلایلی که دارم که دلایل منه و لزوماً از دید دیگران منطقی نیست اما با شما و کسایی که نظر دادن، موافق نیستم البته با احترام به نظرتون
…………………………………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام.
نه موفقیت‌های من به تمامی از آن من است و نه تقصیرهای او* *همگی از آن او
…………………………………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام.
خیلی متاسف شدم آرش جان. این دردیست که در تن جامعه افتاده.واقعا به داشتن دوستانی همچون آقای گهستونی و شما افتخار میکنم.
…………………………………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. ارادتمندم.
سلام و درود
با موسسه طلوع چند باری شبها برای کمک به کارتن خوابها رفتم ، رشته تحصیلی من هم آسیب شناسی اجتماعی است ، قرار است یک تور کارتن خوابی برقرار کنم با کمک موسسه و دانشگاه به کمک شما احتیاج دارم ، شاید بشود در این زمینه آنگونه که از دست ما بر می آید کار کنیم
مزاحمتان خواهم شد.
البته یک خبر کوتاه و تجربه تور کارتن خوابی را در سایت سفرنویس قرار دادم ، چند روز پیش
http://www.safarnevis.com/?p=6961
…………………………………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. ایده بدی نیست. من در خدمتم. می دونید که یک آقای آمریکایی با گرفتن ۲۰۰۰ دلار از هر گردشگر، قصد داره همین کار شما رو انجام بده.
از همون جنگ شروع شد
……………………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. جنگ خیلی چیزها رو عوض کرد.
سلام و درود
درخصوص برنامه کارتن خوابی به زودی مزاحم شما خواهم شد. در جریان آن برنامه ۲۰۰۰ دلاری هستم ،مخصوصا لینک برنامه را هم در سفرنویس ، گنجاندم. اما من می خواهم این برنامه به صورت عام المنفعه باشد. و درآمدش به همان موسسه منتقل شود
جزئیات را به زودی با شما در میان خواهم گذاشت
………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. در خدمتم.
سلام
تجربه آخرم در این خصوص را بخوانید ، منتظر این هستم که بدانم آیا شما موافق برگزاری چنین برنامه های هستید یا خیر؟؟
http://www.safarnevis.com/?p=7004
…………………………………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. به نظرم چنین کارهایی که باعث میشه حس مروت و محبت در میان مردم قوت بگیره جای قدردانی داره.
بعد از خوندن این متن دقیقا همین حس شما به سراغم اومد…… ساکتم. غوغایی در سرم برپا شده……..
این موضوع از صمیم قلب آزارم میده….خیییلی
………………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. چی بگم!