خيلی كوتاه، كمی ادبی به صداقت درد ندیدم هرگز توسط آرش نورآقائی در چهارشنبه, آذر 23, 1390 روحم، و بوی هر دَم تازه، و این تازهدَم، تازیانه، پینوشت: این نوشته، نقطهی آخر خط ندارد، تنها ویرگولهایی برای تکرار، نوشتهی قبلی نوشتهی بعدی نوشتههای مرتبط خيلی كوتاه، كمی ادبی دگر بار در آستانۀ بهار خيلی كوتاه، كمی ادبی برای آغاز زمستان ۱۴۰۲ خيلی كوتاه، كمی ادبی تو
یک غریبه ۲۳ آذر ۱۳۹۰ در ۱۰:۱۴ ق٫ظ مثل کرگدن تنها باش و سفر کن …………………………………………………………………………………………………… جواب: سلام. فکر بسیار خوبیه.
علی میرفتاح ۲۴ آذر ۱۳۹۰ در ۰:۳۹ ق٫ظ زیباست ………………………………………………………………………………………………………… جواب: سلام. ارادتمندم.
بیرایکی ۲۴ آذر ۱۳۹۰ در ۲:۰۹ ق٫ظ “یک غریبه” ازت خوشم اومد. کامنتت خوشمزه بود و متفاوت… …………………………………………………………………………………………….. جواب: سلام. سپاس.
حامی ۱۷ دی ۱۳۹۰ در ۰:۳۶ ق٫ظ « روح ام , . . . بسا تاریکیِ دیرپایش را می خواهد، فهم نابودن، نهان بودن و معماوار بودنش را؟ زیرا می داند، چه را نیز به کف خواهد آورد؛ بامدادِ خود، رستگاریِ خود، سرخیِ سپیدهدمانِ خود را…» (فریدریش نیچه ــ از کتاب سپیدهدمان ) ……………………………………………………………………………………………………………………… جواب: سلام.
Masi ۸ بهمن ۱۳۹۹ در ۳:۵۰ ق٫ظ آدم ها عبارتند از حرف هایی که نتوانسته اند بهم بزنند با مکث های طولانی با نقطه های آخر خط که تازیانه است ….. ……………………………………………………………………………………………. جواب: سلام. سپاس.
دیدگاهها
مثل کرگدن تنها باش و سفر کن
……………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. فکر بسیار خوبیه.
سلام. چه تلخ شده!!
زیباست
…………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. ارادتمندم.
“یک غریبه” ازت خوشم اومد. کامنتت خوشمزه بود و متفاوت…
……………………………………………………………………………………………..
جواب: سلام. سپاس.
« روح ام , . . . بسا تاریکیِ دیرپایش را می خواهد،
فهم نابودن، نهان بودن و معماوار بودنش را؟
زیرا می داند، چه را نیز به کف خواهد آورد؛
بامدادِ خود، رستگاریِ خود، سرخیِ سپیدهدمانِ خود را…»
(فریدریش نیچه ــ از کتاب سپیدهدمان )
………………………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام.
آدم ها عبارتند از حرف هایی که نتوانسته اند بهم بزنند
با مکث های طولانی
با نقطه های آخر خط
که تازیانه است …..
…………………………………………………………………………………………….
جواب: سلام. سپاس.