ایتالیا:
همان شب اولی که به رم آمدم، مهدی فتوحی به من گفت که بوروکراسی اداری در ایتالیا وضع مطلوبی ندارد. حالا بعد از این چند روز که در شهر رم و فلورانس بوده‌ام، این حرف او را بهتر درک می‌کنم.
می‌خواهم در کافی‌نت، از لپ‌تاپ خودم استفاده کنم، می‌گویند امکانش وجود ندارد. می‌گویم چرا؟ می‌گویند این قانون است. (واقعا نمی‌دانم که این قانون است یا نه؟)
به موزه می‌رویم، معلوم نیست به چه علتی در برخی از موزهها عکاسی آزاد است و در بعضی دیگر ممنوع است. من می‌خواستم از انعکاس نوری که از پنجره کلیسا گذشته و بر زمین کلیسا دیده می‌شود، عکس بگیرم، جلویم را گرفتند. چرایش را نمی‌دانم. فقط گفتند نه! این موضوع قطعا ربطی به کپی‌رایت ندارد.
معلوم نیست در برخی از موزهها که عکاسی آزاد است، چرا فیلم‌برداری ممنوع است و چرا در بعضی دیگر آزاد است.
معلوم نیست چرا در رم، ۸۰ درصد ورودیه سایت‌ها و موزهها و کلیساها تخفیف ندارد و چرا در فلورانس، ۸۰ درصد ورودیه‌ها شامل تخفیف می‌شود.
خلاصه این‌که من فعلا از قوانین سر درنیاوردم.
موضوع دیگری که در ایتالیا نظرم را جلب کرد، سرکیسه کردن توریست‌ها به روشی جالب توجه است. ایتالیا کشور زیبایی است و هیچ بحثی در این زمینه ندارم. اما ایتالیایی‌ها با زیرکی تمام، آثار معماری، مجسمه‌سازی و نقاشی را چنان در شهرها و موزه‌های مختلف پخش کرده‌اند که مثلا شما مجبور باشید برای دیدن مجسمه داوود اثر میکل‌آنژ به یک موزه بروید، برای دیدن سه مجسمه دیگر از میکل‌آنژ به موزه دیگر بروید، برای طراحی‌های معما‌ری‌اش به شهر دیگری بروید و برای دیدار از مقبره‌اش به یک کلیسای دیگر. برای همه‌ی این‌ها باید پول بپردازید.
بیشتر کلیساها ورودیه دارند، در حالی که در کشورهای دیگر اروپایی معمولا (عرض می‌کنم معمولا) کلیساها ورودیه ندارند. گاهی نیز در سایت‌های معماری و موزهها باید چندین ورودیه بپردازید. این موضوع، کمی دلگیرکننده است.
فلورانس:
«فلورانس» مرکز استان «توسکانی» است که به خاطر آثار زیبای مجسمه، نقاشی و معماری دوران رنسانس شهرت بسیار دارد. در این شهر است که داوینچی و گالیله و میکل‌آنژ و ماکیاولی و دانته (شاعر و نویسنده) و پترارکا (شاعر) و بوکاچو (نویسنده دکامرون) و اوگوفوسکولو (شاعر) و مارکونی (مخترع رادیو) و دوناتلو (نقاش و مجسمه‌ساز) و بوتیچلی (نقاش) و وازاری (نقاش) و برونلسکی (طراح و نقاش) و لورنزو د مدیچی (شاعر و هنر دوست) و … خلق شده‌اند و خلق کرده‌اند.
برخی از آثار دیدنی شهر فلورانس عبارتند از: میدان DUOMO و اطراف آن (یکی از بزرگترین و زیباترین کلیساهای دنیا این‌جاست و به نام Santa Maria del Fiore شهرت دارد.) – گالری UFFIZI بزرگترین مجموعه هنر رنسانس ایتالیا (سالیانه یک و نیم میلیون نفر از این موزه دیدار می‌کنند.) – میدانSIGNORIA – پل قدیمی شهر (PONTE VECHIO) که بر روی رودخانه ARNO زده شده – گالری ACCADEMIA (که مجسمه داوود میکل‌آنژ در آن قرار دارد) – کلیسای جامع SAN LORENZO و کلیسای کوچک و مقبره‌ی خاندان «مدیچی» – خانه‌ی «دانته» – موزه BARGELLO – قصر قدیمی خانواده «مدیچی» (PALAZZO VECCHIO) – کلیسای SANTA CROCE (مقبره‌ی میکل‌آنژ، ماکیاولی، گالیله، روسینی (آهنگساز) و … در داخل این کلیساست.) – کلیسای SANTA MARIA NOVELLA (نقاشی‌های جوتو، وازاری، بوتیچللی و … در این کلیسا دیده می شوند.) – بازار روز SAN LORENZO – قصر PITTI که چندین موزه را در خود جای داده است – میدان میکل‌آنژ (در بالای شهر قرار دارد و از آن بالا منظره‌ی زیبایی از شهر پیداست) و …
دیدگاه‌ها
دقیقا آرش! دقیقا! این کلاهبرداری رو منم درک کردم!!!! تو اسپانیام عین همینیه که میگی. حتی اگه تخفیف دانشجویی هم داشته باشه تو چون چندبار باید ورودی بدی همون میشه، بل بیشتر، حالا از راه و پول بلیت مترو و اینا فاکتور بگیر و البته خستگی پیاده‌روی. آها، بعد مثلا روش تبلیغاتشونم به نظر من گول زننده ست. چون مثلا من تو نمایشگاه توریسم اسپانیا (فیتور) خونده بودم تو کوئنکا خانه‌های معلّق روی کوه وجود داره. بعد چیزی که دیدم خونه‌هایی بود در دل کوه که فقط بالکناش از صخره‌ها بیرون مونده بود که خیلی هم چیز هیجان انگیزی محسوب نمی‌‌شد
…………………………………………………………………………………………………………………………………………
جواب: سلام. یکی از عیب های صنعت توریسم همینه.