اطلاعات رُم

رم پایتخت ایتالیا و مرکز استان لاتسیو است؛ رود تیبر از میان آن می‌گذرد و خود شهر، بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین شهر ایتالیاست.
رم را برای قرن‌ها شهر جاویدان می‌نامیده‌اند، زیرا یکی از بزرگ‌ترین شهرهای تمدن غرب و پایتخت امپراطوری روم به شمار می‌رفت.
تاریخ رم، بیش از ۲۵۰۰ سال را در بر می‌گیرد. از سده‌ی دوم میلادی، شهر جایگاه پاپ هم بوده و از اواخر دوره‌ی بیزانس تا سال ۱۸۷۰ هم مرکز سرزمین‌های پاپی به شمار می‌رفته است. در سال ۱۸۷۱، رم پایتخت پادشاهی ایتالیا اعلام شد و از سال ۱۹۴۶، پایتخت جمهوری ایتالیا است. 

منبع: www.zoraq.com

رم، اولین مقصد توریست‌ها در اروپا، شهر باستانیِ امپراطوری روم، شهر مجسمه‌هاست و شهر کلیساها. شهر میکل آنژ و داوینچی. دیدار از شهر رم ، دیدار از بزرگ‌ترین موزه‌ی بی سقف دنیا است.
رم را در دنیا با تاریخ هزارساله‌اش می‌شناسند و فرهنگ ایتالیاییش، مردمان خونگرمش، پیتزا و پاستا و بستنی‌اش و دست‌فروش‌ها و کلیساهایش. در دنیا به او لقب شهر ابدی داده‌اند. رم زیبا، زنده و تودرتو است و به دلیل آب و هوای خوبش در هر فصل سال پر از توریست است. حضور دائمی توریست‌ها و بناهای تمدن کهن است که شهر را ابدی و ازلی جلوه می‌دهد.

مرکز تاریخی رم جزو میراث جهانی یونسکو است. همین که در منطقه ی رم قدیم در خیابان بلند و باریک ویا دل کورسو از اتوبوس، تاکسی و یا مترو پیاده شوید روح بی‌نظیر شهر را حس می‌کنید. خیابان پُر از کوچه‌های باریک است که به میدان‌های کوچک رمی (پیازا) منتهی می‌شود. بسیاری از آثار دیدنی رم در نزدیکی این خیابان قرار دارد. حواستان باشد هنگام قدم زدن و گشت و گذار در کوچه و خیابان‌های شهر سرتان را بالا بگیرید و نوک ساختمان‌ها و بالای کلیساها را نگاه کنید. همه جا پر است از مجسمه‌های زیبا، عجیب، و پر از قصه‌ی میکل آنژ، داوینچی، برنینی، آلگاردی و دیگر هنرمندان ایتالیایی. شاید در هیچ شهری در دنیا نتوان این حجم از مجسمه‌ها و آثار هنری که یک‌جا در رم وجود دارد را پیدا کرد. حضور آثار هنری و تاریخی در جای جای شهر و روح و اتمسفر خاص رم ترکیب کم‌نظیری بدست می‌دهد که در کمتر شهر اروپایی نظیر آن را می‌توان سراغ گرفت.

معروف‌ترین بنای رم، بنای مشهور کولوسئوم، آمفی تئاتر روم باستان است؛ همان جایی که گلادیاتورها با یکدیگر و با شیرها می‌جنگیدند. کلوسئوم در لغت به معنای جایگاه بزرگ است؛ نامی که به حق برازنده این بنای تاریخی است. کلوسئوم آمفی تئاتری ۵۰ هزار نفری‌ست با ۸۰ در ِورودی. با وجود این‌که قسمت‌هایی از آن در زلزله از بین رفته، یکی از شاهکارهای مسلم مهندسی است. این بنا پرطرفدارین مکان توریستی رم و یکی از عجایب هفت گانه جدید است!

از جاذبه‌های منحصر به فرد رم، قرار داشتن شهر واتیکان، مرکز مذهبی کاتولیکهای جهان در دل شهر است. واتیکان بالای تپه‌ای در مرکز رم قرار دارد، ولی دولت مستقلی‌ست که به وسیله‌ی پاپ، رهبر کاتولیک‌های جهان، هدایت می‌شود. وارد شدن به واتیکان شرط پوشش مناسب دارد. ورود با شلوار (و دامن) کوتاه و پیراهن آستین کوتاه هم برای خانم‌ها و هم برای آقایان ممنوع است! پس از ورود به واتیکان اولین چیزی که به چشم می‌آید عظمت میدان سن پیترو است با ستون‌های عظیم و فضای بزرگش و صلیب وسط میدان که مطالبی از صلیب مقدس رویش حکاکی شده. در برخی اعیاد و موقعیت‌های خاصی پاپ در بالای بالکنی رو به همین میدان حضور می‌یابد و اگر خوش‌شانس باشید می‌توانید در یکی از همین مناسبت‌ها رهبر کاتولیک‌های جهان را نیز ببینید.

موزه‌ی واتیکان از دیدنی‌ترین‌های رم و یکی از جذاب‌ترین موزه‌های دنیاست و در لیست باید دیدهای رم مقام اول یا دوم را پس از کلوسئوم دارد. علاوه بر مقبره‌ی تمام پاپ‌های گذشته، کلیسای کوچک سیستین با سقفی اعجاب انگیز، پوشیده از نقاشی‌های مذهبی (از جمله نقاشی معروف آفرینش آدم، اثر میکل آنژ) نیز از آثار مهمی است که پس از وارد شدن به موزه‌ی واتیکان می‌توان دید. تعداد توریست‌ها و صف‌های عجیب و غریب موزه‌ی واتیکان یکی از مشخصه‌های معروف شهر واتیکان است. برای فرار از صف بلیط موزه، پیشنهاد می‌کنیم بلیط را از قبل از اینترنت تهیه کنید. ضمن اینکه وسط هفته موقع مناسب تری برای بازدید از واتیکان است و شنبه‌ها و یکشنبه‌ها بیش از حد شلوغ است. علاوه بر آن، آخرین یکشنبه‌ی هر ماه ورودی موزه مجانی است و دلیل بر ازدحام مضاعف.

رم شهری‌ست با تاریخ کهن. دیدار از معبد پانتئون، قدیمی‌ترین مکان مذهبی در رم؛ فروم رومی محل برگزاری جشن‌های روم باستان و قصر سن آنجلو، قصری سلطنتی که اکنون موزه‌ی ملی است، به مثابه‌ی لحظاتی در اعماق تاریخ زندگی کردن است و قدم گذاشتن در آنها، قدم گذاشتن در گذشته است.
اگر برای بار اول است به رم می‌آیید، بر طبق افسانه‌های ایتالیایی باید سکه‌ای در فواره‌ی ترِوْی (چشمه‌ی عشاق یا فونتانا دی تروی) بیاندازید، آنگاه دوباره به شهر باز خواهید گشت. فواره شب‌های زیبایی هم دارد، شب‌های آمیخته شده با نور و موسیقی. فواره‌ی تروی و پله‌های اسپانیایی رم را از دست ندهید. پله‌ها بین میدان اسپانیا و میدان ترینیتا دای مونتی قرار دارند و منظره و فضای پر انرژی و شلوغش، محبوب توریست‌های ایتالیا و رم است.

رم پایتخت کشور پیتزا و پاستا است. روبه‌روی فواره‌ی تروی، اطراف میدان ناوونا و در کوچه‌های باریک و فضای رمانتیک ِ محله‌ی تراسدوره (طرف دیگر رودخانه‌ی تیبر) رستوران‌های زیادی را پیدا می‌کنید برای امتحان اصیل‌ترین مزه‌ی پیتزا در دنیا. بعضی از این رستوران‌ها گرانند. در بعضی قیمتی که روی منوها نوشته شده قیمت نهایی غذا نیست. و خلاصه در رم باید کمی مواظب بود. یک برش پیتزا که از دکه‌ها یا نان فروشی‌ها می‌توان خرید حدود ٢ یورو، و یک پیتزای کامل در رستوران ١۵ تا ٢٠ یورو درمی آید. رستوران‌ها و کافه‌های واتیکان به طرز عجیبی گرانند و قیمت یک قهوه نشسته و ایستاده متفاوت است.

رم شهر مد است. اصلا هر اسم ایتالیایی پتانسیل این را دارد که یک مارک معروف در دنیای مد باشد! فروشگاه‌های مارک‌های ایتالیایی همچون بولگاری، ورساچی و گوچی در اطراف میدان اسپانیا، گران هم که باشد باز هم چشم‌نواز است. چرم‌های ایتالیایی از مرغوب‌ترین چرم‌های دنیا هستند و خرید کیف و کفش از رم بسیار وسوسه کننده است. با این حال رم برای خرید شهر گرانی است.
هزینه‌ی اقامت در رم خیلی ارزان نیست. برای مثال میدان ناوونا که موقعیت بسیار خوبی دارد شبی ١٠٠ تا ١۵٠ یورو برای یک اتاق دو نفره هزینه دارد و هزینه‌ی آثار دیدنی بین ٣-۴ یورو تا ١٠ یورو متغیر است. در نهایت مسافرت به رم چندان ارزان تمام نمی‌شود ولی به دیدن آن همه شگفتی تاریخی و مذهبی، لمس کردن فرهنگ ایتالیایی و گشت و گذار در پایتخت جهان، نه یک بار که چندبار می‌ارزد.

…………………………………………………….

توصیه می‌کنیم اینها را هم به خاطر بسپارید:
– بازیلیکا لغتی است که خیلی جاها می‌شنوید. در اصل به کلیساهایی گفته می‌شود که سالن‌های دراز دارند و در واقع نام بسیاری از کلیساهای ایتالیایی است.
– پس از پخش فیلم معروف فرشته‌ها و شیاطین (Angels & Demons) که بر پایه‌ی کلیساها، آثار باستانی، مجسمه‌ها و هنرمندان ایتالیایی در رم داستان جذابی را به تصویر کشیده؛ توری به اسم فرشته‌ها و شیاطین در رم به راه افتاده است. در این تور تفریحی تمام صحنه‌های فیلم را در کنار مکانهای اصلی فیلمبرداری ِ آن با توضیح و تفسیر به علاقه‌مندان فیلم نشان می‌دهند.
– راهنماهای کلوسئوم بسیار مسلط و اغلب جوانند. گرفتن راهنما این حسن را نیز دارد که بدون صف همه‌ی قسمت‌های کلوسئوم را می‌توانید ببینید. درضمن اگر ازشان در مورد رستوران‌ها و دیگر نقاط شهر سوال کنید با خوشرویی جواب می‌دهند و همیشه پیشنهادهای خوبی دارند.
– خرید اجناس تقلبی (کیف‌های تقلبی لویی ویتون، شانل و غیره) از دست‌فروش‌ها جرم دارد! مواظب پلیس‌ها باشید.
– رم فقط دو خط مترو دارد. بر خلاف دیگر پایتخت‌های اروپایی هزینه‌ی تاکسی زیاد نیست، ولی اگر به تاکسی زنگ بزنید هزینه‌ی بسیار زیادی از شما دریافت می‌کنند.
– اتوبوس‌های توریستی گزینه‌ی بسیار خوبی برای حمل و نقل شهری است. اتوبوس‌ها جلوی تمام آثار باستانی ایستگاه دارند و هزینه شان بین ٢٨ تا ٣۵ یورو است.
– منطقه‌ی ایستگاه مرکزی قطار با این که در مرکز شهر است و به تمام آثار دیدنی شهر نزدیک است، محل بی‌خانمان‌های رم است و مکان مناسبی برای گرفتن هتل نمی‌باشد.
– و نهایتاً در رم بسیار مواظب جیب، کیف و دوربین‌تان باشید.

 
………………………………………………………..

دیدنی‌ها
کولوسئوم و پالاتینه:
کولوسئوم
ساختمان این آمفی‌تئاتر بسیار بزرگ را وسپازیانو در سال ۷۲ میلادی آغاز کرد و پسرش تیتو در سال ۸۰ میلادی آن را به پایان رساند. نام دیگر بنا، آمفی‌تئاتر فلاویو است و اولین آمفی‌تئاتر دائمی ساخته‌شده در رم به شمار می‌رود. این آمفی‌تئاتر، گنجایش بیش از ۵۰۰۰۰ تماشاگر را دارد و در دوره‌ی روم باستان، شاهد قتل‌عام بردگان و مسیحیان، و نبردهای وحشیانه‌ی گلادیاتورها بوده است.
نشانی اینترنتی: www.pierreci.it

پالاتینه
طبق اسطوره‌های روم باستان، پالاتینه جایی است که رومولوس ، برادرش رموس را به قتل رساند و شهر رم را در سال ۷۵۳ پیش از میلاد بنا نهاد. اما امروزه، محوطه‌ای است که ویرانه‌ها و منظره‌های شگفتی دارد.
هر روز ظهر در پالاتینه تورهای گردشگری با راهنمای انگلیسی برگزار می‌شود. بلیت ورودی این محوطه با کولوسئوم یکی است و ساعت باز بودنشان هم مشابه است.

موزه‌ی پالاتینو
این موزه با ساختمان بزرگ خاکستری‌اش، بین دوموس اوگوستانا و دوموس فلاویا قرار گرفته.

فروم ‌ها (میدان‌، بازار، دادگاه و دیوان‌خانه):
فروم رمی

از کولوسئوم که به سمت بالای خیابان فروم‌های پادشاهی حرکت کنید، فروم رمی را در سمت چپتان می‌بینید. این فروم محل برگزاری بیشتر جشن‌های روم باستان، نشست‌ها، جشنواره‌ها و مهمانی‌های رومی به شمار می‌آمده است. ویرانه‌های پرستشگاه‌های باستانی هم در این محل باقی مانده‌اند. این فروم، در سال ۲۸۳ میلادی بر اثر یک آتش‌سوزی ویران شد و بعدها امپراتور دیوکلتسیانو بازسازی‌اش کرد ، اما از سده‌ی چهارم میلادی کم کم کنارش گذاشتند.

بازیلیکای کوسما و دامیانوی مقدس
این کلیسای سده‌ی ششمی که به خاطر موزاییک‌های کار شده در پشت محرابش شهرت دارد، بعد از پرستشگاه رومولو –در خیابان ساکرا- واقع شده.

تخت‌‌خواب بچه (مسیح)
مربوط به سده‌ی هیجدهم است و هزینه‌ای که بابت بلیت ورودی‌اش پرداخته می‌شود را صرف کارهای خیریه می‌کنند.

کلیسای فرانچسکا رومانای مقدس
این کلیسای سده‌ی نهمی در انتهای شرقی فروم واقع شده.

میدان پرستشگاه ژوپیتر
این میدان را میکلانجلو طراحی کرده و مجسمه‌ی برنزی مارکوس اورلیوس سوار بر اسب وسط میدان را هم خود او ساخته است. سمت چپ میدان موزه‌ی کاپیتول قرار دارد که مجموعه‌ای دیدنی از مجسمه‌ها دارد. در انتهای میدان هم کاخ وابسته به مجلس سنا واقع شده که یک‌شنبه‌ها برای بازدید باز است.

کلیسای ماریای مقدس در اراکوئلی
این کلیسای سده‌ ششمی، بالای تپه‌ی کاپیتول ساخته‌ شده است.

موزه‌های کاپیتول
موزه‌های کاپیتول روی تپه‌ی کاپیتولین واقع شده‌اند و مجموعه‌ای از سه ساختمان هستند که طرحشان را میکلانجلو ریخته. تاریخ این موزه‌ها به سال ۱۴۷۱ میلادی برمی‌گرد؛ هنگامی که پاپ سیکستوس چهارم، چند پیکره‌ی برنزی را به شهر هدیه کرد. این مجموعه به تدریج بزرگ و بزرگ‌تر شد تا امروز که تعداد زیادی از مجسمه‌های روم باستان، کتیبه‌ها و آثار قدیمی دیگر، آثار هنری قرون وسطی و رنسانس و مجموعه‌ی بزرگی از سکه‌ها و جواهرات قدیمی را دارد. این موزه‌ها را شهرداری رم اداره می‌کند.

پانتئون و اطراف:
پانتئون

پانتئون نزدیک به ۲۰۰۰ سال قدمت دارد و دست‌نخورده‌ترین ساختمانی است که از رم باستان بر جای مانده. دیوارنوشته‌های لاتینی آن مربوط به پرستشگاهی ساخته‌ی آگریپا و به سرپرستی خانواده‌ی جولیا در سال ۲۷ پیش از میلاد است. آرامگاه‌های رافائل و شاهان ایتالیا هم در پانتئون هستند.

موزه‌ی ملی رومی
این موزه را بر ویرانه‌های ساختمان‌های به‌جا مانده از قرون وسطی و رنسانس ساخته‌اند که خود به‌جای ساختمان تئاتر بالبوس (سال ۱۳پیش از میلاد) ساخته شده بودند. اشیای به‌دست آمده در حفاری‌های کریپتا و آثاری که از فروم‌ها و تپه‌های شهر در این موزه وجود دارد، تاریخ مفصلی از رم را به خوبی نمایش می‌دهد.

میدان ناوونا و اطراف:
میدان ناوونا
این میدان که چیرکو اگوناله هم نامیده می‌شده، یکی از بزرگ‌ترین و برجسته‌ترین میدان‌های رم است. میدان ناوونا در محوطه‌ی چیرکو دی دومیتسیانو واقع شده و سه فواره دارد. فواره‌ی وسطی را برنینی ساخته و چهار مجسمه‌ی وسطش نمادهای دانوب، گنگ، نیل و ریو دلا پلاتا هستند.

کلیسای انیزه‌‌ی مقدس در اگونه
در افسانه‌ها آمده که فواره‌ی موسوم به رودخانه‌ی نیل، با چشمانش از این کلیسا پاسداری می‌کند. ساختمان کلیسا را بورومینی که رقیب برنینی به شمار می‌رفته، طراحی کرده است.
کلیسای اگوستینو ی مقدس
دو اثر هنری مهم در این کلیسا، بازدیدکنندگان زیادی دارند: یکی نقاشی دیواری اشعیا از رافائل که در سال ۱۵۱۲ کشیده شده و دیگری، مریم زایران از کاراواجو که مربوط به سال ۱۶۰۴ میلادی است.

فواره‌ی تروی
بزرگترین فواره‌ی شهر رم و یکی از معروف‌ترین فواره‌های دنیاست. این فواره را سلوی معمار، در زمان کلمنت دوازدهم ساخته و هنرمندان مدرسه‌ی برنینی هم تزیینش کرده‌اند. آنیتا اکبرگ در فیلم زندگی شیرین، این فواره را جاودانه کرده است.
افسانه‌ها می‌گویند اگر سکه‌ای در این چشمه بیندازید، دوباره گذارتان به رم خواهد افتاد.

میدان اسپانیا و پلکان اسپانیایی:
پلکان ترینیتای کوه‌ها
پلکان تاریخی این مکان در سال ۱۷۲۲ میلادی ساخته شده و کلیسای ترینیتای مقدس بالای آن‌ها قرار دارد. ترینیتای کوه‌ها- که دارای دو گنبد است- در سال ۱۴۹۵ ساخته شده است و در سال ۱۸۰۸ یک ستون هرمی شکل سنگی باغ‌های سالوستیانی را روبه‌روی آن کلیسا ساخته‌اند. پایین پلکان، فواره‌ی زیبای قایق بزرگ از برنینی قرار دارد.

خانه‌ی یادبود کیتس-شلی
این خانه جایی است که جان کیتس شاعر انگلیسی در سال ۱۸۲۱ میلادی، در آن جان سپرده و امروزه به موزه‌ای تبدیل شده که مجموعه‌ی بزرگی از یادگاری‌ها، نامه‌ها، دست‌نوشته‌ها و نقاشی‌های مربوط به کیتس، شلی، بایرون، وردزورث، رابرت براونینگ، اسکار وایلد و… را نمایش می‌دهد.
نشانی اینترنتی: www.keats-shelley-house.org

آرا پاسیس آوگوستا
از خیابان دل کورسو که بگذرید و تا خیابان دلا بورگزه راهتان را ادامه دهید، در خیابان ریپتا که سمت راست‌ واقع شده، به بنای یادبود صلحی از اوگوستوس خواهید رسید.

واتیکان:
واتیکان با مساحتی کم‌تر از یک کیلومتر مربع، کوچکترین دولت مستقل جهان بوده و از سال ۱۳۷۷ میلادی، اقامت‌گاه پاپ‌هاست. تا کنون ۲۶۵ پاپ بر روی تخت پاپی سن پیترو نشسته‌اند. این شهر خودمختار، توسط پاپ اداره می‌شود.

میدان سن‌پیترو
میدان سن‌پیترو با ۲۴۰ متر عرض و ۳۴۰ متر طول، یکی از بزرگ‌ترین فضاهای عمومی دنیاست و بزرگترین مکان توریستی رم هم به شمار می‌رود. میدان به شکل یک سوراخ کلید بزرگ است با دو ستون سنگین نیم دایره در حاشیه‌ی آن. در مرکز میدان نیز ستون هرمی شکل سنگی با ارتفاع ۲۵ متر قرار دارد که در سده‌ی اول توسط امپراطور روم از مصر باستان آورده شده است. این میدان نفس‌گیر را برنینی به سبک باروک ساخته است.

کلیسای کوچک سیستین
ساختمان کلیسا را جووانی ده دولچی در سال ۱۴۷۰ و به دستور سیستوی چهارم آغاز کرد. نقاشی روی دیواری کلیسا از سال ۱۴۸۱ شروع شد و در ۱۵۰۸ میلادی، جولیوی دوم به میکلانجلوی جوان دستور داد تا سقف کلیسا را هم نقاشی کند. این کار بزرگ، در ماه مه‌ی سال ۱۵۰۸ میلادی آغاز شد و در دوم نوامبر ۱۵۱۲ به پایان رسید.

جووانی مقدس:
بازیلیکای جووانی مقدس در لاترانو
این بازیلیکا، نخستین کلیسای جامع مسیحی در رم است که در سده‌ی چهارم میلادی توسط کستانتینو افتتاح شد. بعدها، ساختمان کلیسا بارها ویران و دوباره از نو ساخته شد. ساختمان کلیسای امروزی مربوط به سده‌ی هفدهم میلادی است.

………………………………………..

غذا و باقی قضایا
رم رستوران‌ها، کافه-رستوران‌ها و پیتزافروشی‌های خوب زیادی دارد که اغلبشان چشم‌انداز زیبایی هم دارند، مخصوصاً اگر شب‌ها برای شام بروید و بیرون رستوران بنشینید. محله‌ی خاصی را هم نمی‌شود پیشنهاد داد که تویش دنبال رستوران خوب بگردید. خیلی پیش می‌آید که جایی که فکرش را هم نمی‌کنید، بهترین غذاها را داشته باشد. البته برعکسش هم صادق است: رستوران‌های محله‌های تر و تمیز، نان شهرتشان را می‌خورند، نه غذاهایشان را.
پیدا کردن خیلی از رستوران‌های خوب رم کار سختی است، اما این توصیه می‌تواند به درد بخورد که در محله‌هایی دنبال رستوران بگردید که خود ایتالیایی‌ها آن‌جا زندگی می‌کنند و غذا می‌خورند. دور و بر مرکز تاریخی و تراسته‌وره رستوران‌های خوبی پیدا می‌شود، همین‌طور در پراتی، تستاچیو و سن‌لورنزو. تقریباً هیچ کدام از رستوران‌های دور و بر ایستگاه ترمینی خوب نیستند. غذای سر پایی اگر بخواهید، هم پیتزافروشی‌های زیادی هست و هم اکثر کافه‌ها ساندویچ سرد آماده دارند. در بیشتر خواربار فروشی‌ها هم می‌شود با هر چه که دوست دارید، بدهید ساندویچی برایتان درست کنند. رم مناظر زیبایی دارد که یک پیک‌نیک با غذایی ساده را به تجربه‌ای فراموش نشدنی تبدیل می‌کند.

…………………………………………………..

خرید
رم مغازه‌های متنوعی دارد، از لباس و جواهرات گرفته تا لوازم هنری و عتیقه‌جات. مرکزخریدهای خوبی هم، هم در شهر و هم در حومه پیدا می‌شوند.
محله‌های اصلی خرید کردن در رم، خیابان‌های دل‌کورسو و کندوتی و کوچه‌پس‌کوچه‌های دور و برشان هستند: در دل‌کورسو بساری از طراحان نام‌آشنای لباس مثل گوچی، آرمانی، دیور، والنتینو، هرمس و… مغازه دارند؛ اما اگر دنبال جنس‌های ارزان‌تر باشید، باید به کندوتی، کولا دی ریِنزو یا دور و بر پانتئون سر بزنید. بعضی مارک‌های لباس مثل میس سیکستی و فورلا ارزان‌ و بادوام‌اند، اما حتماً قبل از خرید آن‌ها را امتحان کنید. بد نیست نمایندگی‌های کارتیه، بولگاری، تیفانی و مون‌بلان را هم نگاهی بیندازید، هر چند که خرید کردن از این مغازه‌ها خیلی هم به‌صرفه نیست.
رم کفش‌ها و کیف‌های چرمی بادوامی هم دارد، اما لباس‌های کودکان در آن‌جا خیلی گران‌اند. خیلی از فروشگاه‌ها تخفیف تابستانه‌شان را از ۱۵ ژوییه (هفته‌ی آخر تیرماه) شروع می‌کنند و حراج‌های مخصوص سال نو هم دارند.
حتماً یادتان مانده که خرید اجناس تقلبی در ایتالیا جریمه‌ی سنگینی دارد، بنابراین زیاد دور و بر کیف‌های لویی ویتون تقلبی که کنار خیابان به فروش می‌رسد، نروید. اگر دلش را دارید که سر جریمه‌ی یک میلیون و پانصدهزار تومانی خطر کنید، یادتان نرود که چانه هم بزنید، بعضی دست‌فروش‌ها برای همین جنس‌های تقلبی هم قیمت بالایی می‌طلبند.
برای خرید سوغاتی یا یادگاری‌های رم، فروشگاه‌های موزه‌ها بدترین انتخاب‌اند: در مغازه‌های محله‌های توریستی، می‌توانید همین اجناس را با قیمت مناسب‌تری تهیه کنید.

………………………………………………..

حمل و نقل
استفاده از اتوموبیل شخصی یا اجاره‌ای در رم زیاد توصیه نمی‌شود. ترافیک این شهر وضع درستی ندارد، تابلوهای راهنمایی‌اش هم کافی نیستند. پیدا کردن جای پارک هم خودش یک دردسر دیگر است. استفاده از اتوبوس، مترو و یا حتی تاکسی از اتوموبیل شخصی بهتر است.
تاکسی هر چند گران‌ترین راه گشتن در شهر است، اما بیشتر وقت‌ها به راحتی و سرعتش می‌ارزد. تاکسی‌های رمی تاکسی‌متر دارند و سفید رنگ‌اند و با علامت تاکسی روی سقف و شماره‌ی شناسایی روی درها شناخته می‌شوند. ایستگاه‌ها در بیشتر میدان‌ها، نزدیک فرودگاه‌ها و ایستگاه‌های قطار هستند و تلفنی هم می‌شود تاکسی خبر کرد.
سیستم حمل و نقل عمومی (ATAC) شامل اتوبوس، تراموا، مترو و قطار محلی است.
اتوبوس‌های رم شلوغ، اما قابل اعتمادند و یکی از بهترین راه‌های جابه‌جایی در شهر به شمار می‌روند. نقشه‌های مختلف خطوط اتوبوس‌رانی هم به طور مجانی در دسترس گردشگران قرار می‌گیرند و هم در ایستگاه ترمینی به فروش می‌رسند. از محلی‌ها هم البته می‌توانید بپرسید: در رم همیشه یک کسی دور و برتان پیدا می‌شود که انگلیسی بلد باشد.
تراموای رم بیشتر مرکز تاریخی شهر را پوشش می‌دهد، اما برای رفتن به واتیکان، کولوسئوم و ناحیه‌ی تراسه‌وره هم می‌توانید از آن استفاده کنید.
متروی رم دو خط دارد که محل تقاطعشان، ایستگاه ترمینی است. خط A از شمال غربی شهر شروع می‌شود، از واتیکان می‌گذرد و به جنوب شرقی می‌رود. خط B هم که از شمال شرقی به جنوب غربی می‌رود، از کولوسئوم می‌گذرد. در روزهای عادی مترو تا ساعت ١١ شب بیشتر باز نیست، اما آخر هفته‌ها تا از ۵ صبح تا ١:٣٠ شب مترو هست.
مترو با این که دقیق‌ترین وسیله‌ی رفت و آمد عمومی است، اما در ساعت‌های شلوغی رفت و آمد پر از جمعیت می‌شود.

منبع: www.zoraq.com