اتفاق خوبی است

این‌که بر روی جلد کتاب منتشر شده از طرف سازمان جهانی جهانگردی UNWTO عکس یک ایرانی در کنار افرادی از کشورهای دیگر، نمود داشته باشد و در صفحات ۱۲ تا ۱۴ کتاب در مورد او و کاری که انجام داده نوشته شده باشد، اتفاق خوبی است.

با همکاری سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری عکس و متنی مربوط به “علی حیدری” و “مضیفی” که در روستای “بردیه” خوزستان ساخته شده است، به چاپ رسیده.

“علی حیدری” راهنمای گردشگری خوزستانی به همراه خانواده‌اش از گردشگران داخلی و خارجی در یک “مضیف” پذیرایی می‌کنند.

لطفا برای دانلود کردن عکس و متن منتشر شده در کتاب مذکور، بر روی نشانی زیر کلیک کنید. بر روی جلد (صفحه اول این فایل) عکس “علی حیدری” در سمت راست و پایین با لباس عربی دیده می‌شود. در صفحه آخر فایل نیز عکس سرکار خانم “فخرالسادات غنی”، “مجتبی گهستونی”، پدر “علی حیدری” و … قابل رویت است.

d8b9d984db8c-d8addb8cd8afd8b1db8c-d8afd8b1-daa9d8aad8a7d8a8-d8b3d8a7d8b2d985d8a7d986-d8acd987d8a7d986db8c-d8acd987d8a7d986daafd8b1d8af

دیدگاه‌ها

  1. مهدیس

    سلام. واای چه جالب! من از صبح که این دوتا کتاب رو ( این مطلب درباهر آقای حیدری از جلد دوم است) تو سایت UNWTO دیدم هی غصه خوردم که چرا نمی‌تونم دانلودش کنم ( البته تو سایت جایی ننوشته برای فروش ولی من نتونستم دانلود کنم) به هر حال الان خواندمش و چقدر افتخار کردم به خوزستانی‌های عزیز. سپاس
    …………………………………………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. زنده باشی تو.

  2. رزاق مجدم

    سلام
    اولین بار که سازه مضیف را دیدیم به همراه جناب ارش نوراقایی کمیته حقییقت یاب را تشکیل داده بودیم که جهت نوشتن کتاب گردشگری خوزستان بود . خیلی خوب اون روز یادم می آید که از اهواز به سمت حمیدیه حرکت کردیم و بعد از به سمت سوسنگرد و در مسیر رفتن به سمت شهر مرزی بستان بودیم که مضیف رادیدیم من راننده خودرو اول بودم جلوتر رفتم ولی خودرو اقای نوراقایی توقف کرد و با من تماس گرفت که برگرد به مضیف رفتیم و قهوه عربی خوردیم من خودم با اینکه عرب زبان هستم اولین بار بود که مضیف بردیه را میدیدم بعد از آن به بستان رفتیم و تا مرز ادامه دادیم به محل شهادت شهید آوینی . در برگشت ارش نوراقایی دوباره ما را به مضیف کشاند و باز هم قهوه و نان برنجی خوردیم . دوستانی در شهر سوسنگرد نهاربرایمان تدارک دیده بودند که ساعت چهار بعد از ظهر نهارمان را خوردیم بعد از آن به شهر هویزه رفتیم و از آن بازدید کردیم حالا دیگر شب شده بود و همگی باید به اهواز برمی گشتیم جایی که خانوداه دوست خوبمان مجتبی گهستونی شام آمده کرده بودند. آرش نوراقایی از من خواهش کرد که یک بار دیگر به سمت مضیف برگردیم و مراسم قهوه خوری شبانه اعراب خوزستان را ببینیم . دوستانمان به سمت اهواز برگشتند و من و جناب نوراقایی بار دیگر به مضیف برگشتیم و تمام مراسم را دیدیم.
    این شروع کار بود ارش نوراقایی و مجتبی گهستونی و سایر دوستان در این سالها جهت معرفی مضیف و فرهنگ عربی به مردم ایران بی نهایت تلاش کردند درست در زمانی که خود من و بسیاری از مردم عرب خوزستان از تمسخر فرهنگ اصیل عربی به دست بسیاری از مردم کشورمان رنج می بردیم مانند فیلم عروس آتش که یک دروغ بزرگ درباره فرهنگ ما بود
    شاید در این سال ها بزرگترین خدمت را آرش نوراقایی به مردم عرب خوزستان کرده است که مضیف را به جهانیان معرفی کرده است
    درود بر شرف و غیرت شما بزرگمرد جناب نوراقایی
    ……………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. ارادتمندم رزاق عزیز. یادش به خیر اون روزها. هرچند کتاب خوزستان چاپ نشد، ولی اون سفرها برکات زیادی داشت. سهم مجتبی گهستونی، خانم سوسن جهرمی، خود تو، مهران شهرستانی، محمد شمالی زاده، همکاران تهرانی من (پرتو حسنی زاده، ژاله ابراهیمی، مهرک حصارکی) که برای نوشتن کتاب فعالیت می کردند، خانواده علی حیدری و خیلی های دیگه که برای معرفی مضیف تلاش کردند هم نباید پوشیده بمونه.
    زنده بادهمگی.

  3. 000000

    نمیدونم چرا هرچی آدم اشکال داره دور شما جمع شده
    ……………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام.

  4. گلاره

    🙂 سلام
    خیلی خوشحال شدم . موفق باشید 🙂
    ………………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس.

  5. آشنا

    خیلی خوب بود خدا رو شکر
    ………………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. بله، خیلی خوبه.

  6. پروین میرعنایت

    چقدررررخوب
    ………………………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. بله، خوبه.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *