چندی است که مقاله یا تحقیق جدیدی ننوشتهام. راستش دل و دماغ نداشتم. اما سه نوشتار کوتاه تحقیقی ناتمام هست به نامهای: ۱- خراسان بزرگ، فرصت فراموش شده، ۲- انگیزههای سفر به ایران، ۳- از ترک فرش تا لمس عرش.
سعی دارم به زودی تمامشان کنم. البته این امکان وجود دارد به خاطر فاصلهای که در نوشتن این نوشتارها بوده از انسجام و نظم قابل قبولی برخوردار نباشند و الکن به نظر برسند.
فعلا باید تمامشان کنم تا بعد قضاوت کنیم.
دیدگاهها
این بی دل و دماغی داستان همه این روزهای ما شده آرش جان. اما چرایش را نمی دانم. خوش به حال تو که هنوز به نوشتن امیدواری