امروز به «ریو دو ژانیرو» آمدیم.
حالا در ساحل ریو نشسته‌ام و از اینترنت wireless رایگانی که در تمام ساحل پر می‌زند، استفاده میکنم و قهوه اسپرسو برزیلی را مزه میکنم. همین اینترنت در هتلی که در آن اقامت داریم، روزانه ۲۵ دلار هزینه برمی‌دارد، ولی فقط ۵۰ متر از هتل دور شدم و اینترنت رایگان در اختیار دارم. ظاهرا در همه جای دنیا، تضادهای عجیب وجود دارد.
ریو شهر زنده‌ای است، من را به یاد بیروت می‌اندازد. روبرویم دختران و پسران فوتبال ساحلی بازی می‌کنند. کنار دستم مردمان بر روی صندلی‌ها و دور میزها نشسته‌اند و گپ می‌زنند و می‌نوشند.
پشت سرم، اتومبیل‌ها در حرکتند و ورزشکاران می‌دوند.
در این نزدیکی نوازندگان دوره گرد می‌نوازند، هوا خوب است و چشم‌انداز بی‌نظیر.
برای دیدن عکس‌های بیش‌تر به آدرس زیر مراجعه کنید:
http://picasaweb.google.com/nooraghayee/BRAZIL
دیدگاه‌ها
من تعجب میکنم ازتون شما کویر با دو خانموم میروید ولی برزیل تنها. با دو خانوم کنار ساحل دریای برزیل حالش بیشتره یا کویر ایران؟؟
شاید کسخل باشید.