بولونیا در یک روز

شهری که در مرکزش یک کتابخانه بزرگ رونق دارد، حتما می‌تواند ادعا کند که قدیمی‌ترین دانشگاه جهان در آن شکل گرفته.

شانس این را داشتم که با همراهی “مسعود قربانی” (از دوستان راهنمای ایرانی که در بولونیا درس می‌خواند و به صورت اتفاقی از حضور من در این شهر باخبر شده بود) بولونیا را قدم بزنم.

توجه شما خوانندگان محترم را به گزارش تصویری از بولونیا جلب می‌کنم:

Olinto Marella یک کشیش کاتولیک بود که از سال ۱۸۸۲ تا ۱۹۶۹ زندگی کرد. نه تنها معجزه‌ای (شفا) را به او نسبت می‌دهند، بلکه زندگی‌اش را وقف فقرا و بی‌خانمان‌ها کرده بود. آن‌چه در تصویر می‌بینید یک اثر هنری است از او که در مرکز شهر “بولونیا” بر دیوار نصب شده.

عکس واقعی Olinto Marella (پدر مارللا)

نمایی از کلیسای “قلب مقدس” در شهر بولونیا. به همین اسم، یک کلیسا هم در پاریس هست که بر روی تپه Montmatre قرار دارد.

استفاده از کفش‌های فانتزی برای میز رستوران در یکی از رستوران‌های بولونیا برایم جالب بود.

“بولونیا” شهری است که می‌توانیم در روزهای بارانی در آن قدم بزنیم بدون آن‌که خیس شویم. همان‌طور که در تصویر مشخص است، پیاده‌روهای شهر، کوریدورهای مسقفی هستند که راه عطر دل انگیز باران را نمی‌گیرند ولی از خیس شدنمان جلوگیری می‌کنند.

همان توضیح بالا

مجسمه گاریبالدی در شهر بولونیا

“جوزچه گاریبالدی” (۱۸۰۷- ۱۸۸۲)، قهرمان ملی ایتالیاست که بر علیه اتریشی‌ها جنگید و در متحد شدن ایتالیای فعلی در کنار دوستانش (ویکتور امانوئل دوم، کاوور، ماسینی) نقش مهمی داشت. از آن‌جا که در شهر نیس به دنیا آمده، مجسمه‌ای از او در شهر فرانسوی هم دیده‌ام.

نمایی از کتابخانه salaborsa در مرکز شهر بولونیا

نمای داخلی کتابخانه شهر

در زیرزمین کتابخانه شهر بولونیا، بخشی از سایت باستانی امپراطوری روم باستانی دیده می‌شود.

همان توضیح بالا

نمایی از کلیسای San Petronio در مرکز شهر تاریخی بولونیا

نمایی از “دو برج” در مرکز تاریخی شهر بولونیا

این دو برج از نمادهای شهر بولونیا هستند که بین سال‌های ۱۱۰۹ و ۱۱۱۹ میلادی ساخته شدند. برج بلندتر با ۹۷ متر ارتفاع، آسینلی Asinelli و برج کوتاه‌تر با ۴۸ متر ارتفاع، گاریسندا Garisenda نامیده می‌شوند. به دلیل وجود خاک نرم در زیر گاریسندا، این برج‌ها از قرن ۱۴ میلادی شروع به کج شدن کرده‌اند؛ به طوری که برج بلند ۱.۳ درجه و برج کوچک چهار درجه انحراف پیدا کرده‌اند.

در مرکز شهر بولونیا و در خیابان Strada Maggiore فروشگاهی هست به نام rochebobois. در زیرزمین این فروشگاه بخشی از راه باستانی امپراطوری روم باستان باقیمانده و قابل مشاهده است. عکس مربوط به زیرزمین همین فروشگاه است.

در همین خیابان Strada Maggiore ساختمان (خانه‌ای) وجود دارد به نام Casa Isolani. قصه‌ای در رابطه با این خانه وجود دارد که در زیر بازگو می‌کنم:

مرد صاحب این خانه همسری داشت که از خیانتش مطمئن بود. یکی از شب‌ها چند تیرانداز را فرا می‌خواند تا زنش را با تیر بزنند. زن که از موضوع باخبر شده بود، عریان در آستانه پنجره ظاهر می‌شود. تیراندازان که با دیدن زن از خود بیخود شده بودند همه تیرهایشان به خطا می‌رود. گفته می‌شود هنوز سه عدد از آن تیرها در سقفی که در تصویر می‌بینید، وجود دارد.

در عکس بالا ما (مسعود و من) نقشه تیرهای چوبی سقف را از مردی که در همین ساختمان بستنی (لوگوی مغازه بستنی فروشی سه تیر است) می‌فروشد گرفتیم و در حال پیدا کردن تیرها هستیم. راستش ما فقط موفق شدیم دو تا تیر را ببینیم.

بولونیا از فراز برج Asinelli

بولونیا از فراز برج Asinelli

بر فراز برج Asinelli از شهر نقاشی می‌کشد.

مسعود قربانی، آرش نورآقایی

مجسمه‌ای از San Petronio (که بالاتر عکس کلیسایی به همین نام را دیدید) در جلوی دو برج وجود دارد.

نمایی دیگر از پیادروهای مسقف بولونیا

خیابان “زامبونی” Zamboni محل استقرار بیشترین دانشگاه‌های شهر بولونیاست. خیابان از دختران و پسران دانشجو موج می‌زند و در هر چند قدم دختر یا پسری را می‌بینید که فارغ التحصیلی‌اش را با دوستانش جشن گرفته.

در کنار میدان Piazza Maggiore میدان کوچک دیگری هست به نام Palazzo del Podestà. مسعود آن طرف ایستاده و من در همین مکانی که عکس گرفتم. ما توانستیم رو به دیوار به آرامی نجوا کنیم و صدای همدیگر را بشنویم. قابل ذکر است که چنین خاصیتی در بسیاری از بناهای ایران که یه صورت گنبد یا نیم گنبد هستند، هم دیده می‌شود.

“لوچو دالا” Lucio Dalla خواننده، نوازنده و هنرپیشه محبوب اهل بولونیاست که در سال ۲۰۱۲ از دنیا رفت. بر روی دیوار سایه او را می‌بینید.

مکان: تقاطع خیابان Via D’Azeglio با میدان Piazza dei Celestini

مسیر مسقف پیاده روی از مرکز شهر به تپه‌ای که کلیسای San Luca در آن واقع شده.

Santuario de Nuestra Señora de San Luca

San Luca از انجیل نویسان و نماد او گاو است. برای اینکه از فلسفه نماد گاو مطلع بشوید، پیشنهاد می‌کنم مقاله زیر را بخوانید:

http://nooraghayee.com/1387/06/arash/%DA%86%D9%87%D8%A7%D8%B1-%D9%85%D9%88%D8%AC%D9%88%D8%AF-%D9%85%D9%82%D8%AF%D8%B3/

گلی بر مزاری

طبق عادت همیشگی به قبرستان شهر هم سر زدم.

نمایی از یکی از قبرهای قبرستان Cimitero Della Certosa

مقبره “جوسوئه آلساندرو حوزپه کاردوچی” شاعر ایتالیایی که در سال ۱۹۰۶ میلادی برنده جایزه نوبل ادبیات شد.

مقبره “لوچو دالا” Lucio Dalla

این مسیر ما را می‌برد به مکانی که هفت کلیسا تو در تو ساخته شده‌اند.

داخل حیاط یکی از همان کلیساهای هفت گانه

در کلیسای “سن دومنیکو” San Domenico سه اثر از میکل آنژ در ابعاد کوچک وجود دارد. در تصویر یکی از آن‌ها را می‌بینید.

مربوط به همان توضیح بالا

همان توضیح بالا

“بولونیا” چند غذای معروف دارد، یکی از آن‌ها “تورتلینی” tortellini است. یکی از سوغاتی‌های شهر همین نقشه ایتالیاست که در بخش مربوط به شهر بولونیا، تورتلینی نمایش داده شده.

گفته می‌شود بولونیا به سه T معروف است!

Torre یا همون Tower

Tortellini

…T (این یکی بماند)

بولونیا شهر خلاق موسیقی هم هست.

در یک کلام، این شهر بسیار دوست داشتنی است.

دیدگاه‌ها

  1. مهدیس

    سلام. سپاس عالی بود. من خیلی بولونیا رو دوست دارم دلیلش هم اینه که اولین بار نام این شهر در کنار نام یکی از هنرمندان ایرانی که شخصا بسیار به ایشان علاقمندم آمد. سپیده رییس سادات قریب به شش سال در این شهر زندگی کرد و اولین مصاحبه مفصلی که من از سپیده دیدم در کوچه و خیابان های بولونیا ضبط شده بود. سپیده در میدان کوچک Palazzo del Podestà در گوشه ای آواز خواند و در “هفت کلیسا” یا به قول خودشان sette chiese نوروز خوانی کرد، در کنار یکی از کانال های آب از پرویز مشکاتیان گفت و البته در یکی از همان دانشگاه های خیابان زامبونی به غیر ایرانی ها آواز ایرانی درس می داد و به اتفاق آن ها بوی جوی مولیان می خواند.
    برایم جالب است که حس تعلق به یک آدم چطور تسری می یابد به یک مکان نادیده. بولونیا را شاید هرگز نبینم ولی برایم شهر پر خاطره ایست. چیزی بیشتر از دانستن درباره نام خیابان ها و زیبایی تاریخی این شهر …
    و همچنان سپاس بسیار بابت نوشتن در اینجا.
    ……………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. زنده باد مهدیس. خیلی اطلاعات خوبی بود. سپاس.

  2. S

    salam aali neveshtid merci, ama oon T akhari chi boodesh?…dar yek kalam shoma ham kheily doost dashtani hastid
    ……………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. اون آخری رو خودتون برید دنبالش.

  3. كامبيز

    سلام
    ارش عزیز
    در پاسخ ب ان دوستی ک از t اخر میپرسید شاید بهتر بود به ارتباط ان دو تیر از ان سه تیری ک شما در سقف آن خانه پیدا کردی و t اخر اشاره ای هر چند کوتاه میکردی.در ضمن از نوع نوشتارت بسیار لذت بردم.
    ماشکرم
    ……………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. ایده خوبیه. ارادتمندم.

  4. مهتاب

    سلام. بولونیا فوق العاده زیبا و نوستالژیک بود.
    ……………………………………………………………………………………………………………………..
    جواب: سلام. موافقم.

  5. آرتا

    چقدر گزارش عالی بود.
    …………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس.

  6. Masi

    این مدل گزارش تصویری و قدم به قدم با شما خییییلی سرکیف میاره آدمو….من خیلی دوست داشتم.
    لذت مضاعفی میده.

    چقدر نوشته هاتون مختصر و دلچسب و عالین.
    ممنونتونم.
    ……………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس از شما.

  7. لیلا

    سلام
    ایتالیا مهد هنره. خیلی دوست دارم بخاطر معماری و نقاشی ها و مجسمه هاو موسیقی اش و … به ایتالیا یک سفر بروم.
    نوع نگارشت جوری هست که من احساس کردم خواننده هم در سفرهایت همراه ات است.
    عالی بود مخصوصا محیط کتابخانه اش خیلی به دلم نشست.
    سپاس

    در آخر ما زنان چه موجودات ناشناخته ای هستیم بعضی وقتها خودمان راا هم نمیتوانم بشناسم.

    وقتی خدا زنان را
    بین مردان قسمت کرد
    و تو را به من داد،
    احساس کردم
    به من شراب داده و به دیگران گندم!
    نزار قبانی
    …………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. سپاس از اینکه همراه هستی در این سایت.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *