به یاد دوست

هرچند کمی دیر شده، ولی باید دین خودم را ادا کنم و به یاد یک دوست و همکار گرامی بنویسم:

پرده اول:

در اردیبهشت ۱۳۸۹ با دعوت “کیانوش محرابی” برای حضور در مسابقات رفتینگ اندونزی با تیم ایران همراه و همسفر شدم. آنجا بود که  “پیام بنی‌هاشمی” را شناختم.

تیم رفتینگ ایران

پیام بنی‌هاشمی و آریا جعفری

تیم ایران در حال مسابقه

پرده دوم:

در تاریخ دوشنبه، ۹ دی ۱۳۹۲ مطلبی در همین سایت مطلبی نوشتم تحت عنوان “نجات یک گردشگر آمریکایی توسط یک راهنمای گردشگری ایرانی” که در آدرس زیر قابل دسترس است.

http://nooraghayee.com/1392/10/arash/%D8%AF%D8%A7%D8%B3%D8%AA%D8%A7%D9%86-%DB%8C%DA%A9-%D8%B1%D8%A7%D9%87%D9%86%D9%85%D8%A7%DB%8C-%DA%AF%D8%B1%D8%AF%D8%B4%DA%AF%D8%B1%DB%8C-%D9%82%D9%87%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86/#comment-18507

“پیام بنی‌هاشمی” عزیز ذیل این گزارش، کامنتی گذاشته که در زیر می‌خوانید:

………………………

درود بر همه خوانندگان گرامی و راهنمایان عزیز طبیعت گردی و فرهنگی

این خاطره را با همه تلخی ها و شیرینی هایش خواندیم. نکات ظریفی در آن وجود داشت که چون با فعالیت آرش عزیز کاملا آشنا هستم به خودم اجازه می دهم که جهت کمک به افزون نمودن سطح علمی شما (جدا از این که ما راهنمایان همیشه نگران حال مسافرهای خود هستیم و نکات تور لیدری که خود کاملا به آن واقف هستید) به آن اشاره نمایم:

بررسی این حادثه از دیدگاه علمی امداد و نجات

۱- در زمان رخداد حادثه بهترین نیرویی که می توانست به سر صحنه برسد (قبل از نیروهای امدادی) خود راهنما بود که اینجا اهمیت آموزش فوریت های پزشکی در دوره ها، نمایان می شود.

۲- این بسیار طبیعی است که راننده نگران بستگان خود باشد؛ پس اگر بر فرض اینکه خانواده راننده نیز دچار آسیب شده بودند، اولویت بندی و مدیریت صحنه حادثه به این نکته ها اشاره خواهد کرد ۱- اول حفظ جان خودتان ۲- حفظ جان خانواده و اهمیت به آنها ۳- نجات جان مصدوم. در متن خواندیم که با اینکه راهنما از مدیر مهمانپذیر استمداد طلبید اما او به پسرش اهمیت می داد که کاملا طبیعی است.

۴- راهنمای عزیز با توجه به کاشی ها محل اتاق را پیدا کرد. این هم بخشی از مدیریت صحنه است که به جستجو در آوار و در نظر گرفتن نشانه ها و علایم اشاره داد.

۵- شروع به صدا کردن مصدومین می کند. این روش علاوه بر یافتن محل مصدومین به ارزیابی سطح هوشیاری می پردازد که خواندیم هر دو جواب دادند.

۶- با توجه به حجم آوار بر روی مصدومین، عدم تلاش اضافی کار پسندیده ای بود و آنجا که به دنبال نیروی کمکی رفت، باز در بحث مدیریت صحنه به “استفاده از نیروهای موجود” اشاره می کند.

۷- در تریاژ (اولویت بندی مصدومین) هر دو در دسته رنگ قرمز قرار می گیرند چون: دارای جراحت های ناشی از آوار هستند و امکان صدمه به ستون فقرات و سایر آسیب های داخلی زیاد است.

۸- بعد از خارج کردن مصدومین تمام قسمت های مشکوک به خونریزی باید عریان می شد تا محل خونریزی کاملا در رویت باشد. نباید به صحبت مصدوم بسنده کرد. (می توانید اقدامات اولیه برای ضربات نافذ و بلانت را از سایت های معتبر مطالعه نمایید)

۹- پارگی رگ آئورت باعث خونریزی بسیار شدید می شود که با توجه به بعد مسافت کاهش سطح هوشیاری را به دنبال داشته که با توجه به نبود امکانات کاری از دست کسی ساخته نبوده و فقط سرعت بخشیدن به انتقال می توانسته کمک نماید، که این کار انجام شد.

۱۰- جدا نکردن دو مصدومی که به هم وابستگی شدید دارند تا جای ممکن کار بسیار درستی جهت کاهش فشار روانی دو مصدوم و حمایت روانی قبل از فوت برای Tobb و بعد از فوت Tobb برای Adele بوده است.

در اینجا بیشتر نکات مدیریتی را بررسی کردیم. امیدوارم برای شما دوستان عزیز مفید واقع شده باشد.
با سپاس از سرکار خانم فرزانه خادمی برای صبوری و مسوولیت پذیری ایشان و دوست خوبم آرش عزیز و شما خواننده ای که وقف صرف کردید و این مطلب را خواندید. برای همگی سفر و تورهای بی خطری را آرزو می کنم و امیدوارم همیشه شاد باشید.

کارشناس مدیریت تخصصی امداد و نجات
پیام بنی هاشمی

……………………….

پرده سوم:

پیام یک مرتبه دیگر هم در همین سایت کامنت گذاشت که صلاح نمی‌دانم الان عنوان شود. اما همان وقت سپاسگزار حمایت و دوستی او شدم. بعدها نیز دور و نزدیک از لطفش برخوردار بودم.

پرده آخر:

در سفر بودم که شنیدم “پیام” رفته است و دیگر برایم پیامی نخواهد گذاشت. حادثه تلخی بود. خیلی تلخ. بدتر این‌که نتوانستم در هیچ یک از مراسم بزرگداشت او شرکت کنم. این شد که از دوستانم خواهش کردم در نبودم تمبر یادبودش را چاپ و در مراسم چهلم رونمایی کنند.

تمبرهایی چاپ شد، به خانواده اش تقدیم شد و میان دوستانش تقسیم شد.

این نوشته فقط برای یادآوری خاطرات گذشته و ابراز ارادت به پیام عزیز بود.

یادش گرامی

دیدگاه‌ها

  1. لیلا

    سلام

    لذت داشتن یه دوست خوب تو یه دنیای بد مثل خوردن یه فنجون قهوه گرم زیر برف درسته که هوا رو گرم نمی ‌کنه اما دل آدم رو گرم می‌کنه.
    یادش گرامی باد
    ………………………………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. موافقم باهاتون.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *