دیدگاه‌ها

  1. یک آشنا

    سلام

    آنچه در این تبلیغ دردناک است آوار فقر پس زمینه آن است .آگهی که هزاران درد اجتماعی را در خود نهان دارد و…
    اما بواقع فروش کبد ممکن نیست. اهدا کننده زنده کبد می بایست نسبت درجه یک با فرد بیمار داشته باشد و در حال حاضر برای کودکان انجام می شود، یعنی پدر یا مادر بخشی از کبد خود را به فرزند اهدا می کنند.

    رجوع شود به گزارش ” آیا می شود کبد را فروخت؟”در سایت خبری تابناک

    http://www.tabnak.ir/fa/news/338010/%D8%A2%DB%8C%D8%A7-%D9%85%DB%8C-%D8%B4%D9%88%D8%AF-%DA%A9%D8%A8%D8%AF-%D8%B1%D8%A7-%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%AE%D8%AA
    ………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس از اطلاع رسانی.

  2. عزیزمحمدی

    درود ، برای چی اصلا نفروشه ،؟کبد , کلیه ، دست ، و …. وقتی هیچ چیز نداره بیچارگی و فقر و …. دور و اطرافش را گرفته و کاسه چه کنم دستش گرفته و همه درها بسته شدند ، ای بابا کبد هم نداشته باشه ! جدا از اینکه این کار عملی نباشه ….. مطمینا از سر خوشی و سیری این کار را نمی کنه . قابل توجه حضرات که ……. !!!
    ………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام.

  3. مهدیس

    سلام. من نمی‌دونم چرا اینجوری شدم!! دیگه دردم نمیاد اینارو می‌بینم. بی حس شدم. تو یه ظرفی که زیادی شکر حل کنی دیگه حل نمیشه بلورهای ریز تشکیل می شه بعد اگر کوتاه نیای و بازم شکر بریزی این بلوره هی بزرگتر و طبیعتاً سفت‌تر و ضخیم‌تر می‌شه مثل نبات. الان فکر کنم قلب منم اونجوری شده. سفت، پوست کلفت، البته مثل نبات نیست، زهر ماره.
    ………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. تو یکی دیگه خوب باشه حالا.

  4. مریم ناوی

    سلام استاد در توزیع نامتناسب ثروت که هیچگونه بحثی نیست اما روحیه پشتکار و تلاش برای کسب درآمدهای هرچند اندک و کوچک متاسفانه در قشر متوسط رو به پایین جامعه به شدت دچار اضمحلال و تزلزل شده است. محیط کاری من به گونه ای است که هر روز با همکارانی در دو طیف درآمدی بسیار متفادت در تماسم جراحی با درآمد ماهیانه بالای یک میلیارد و نیروی خدماتی با حقوق ماهیانه حداکثر ۴۰۰ تومان اما جراح فوق الذکر اولین نفری که وارد بخش می شود و از ساعت ۷ صبح تا دوازه یک نصفه شب بدون اغراق بدون ثانیه ای استراحت تلاش می کند اما نیروی خدماتی برای همان ۶ ساعت کار موظفی به قدری تنبلی و نارضایتی از خودش بروز می دهد که جای صحبتی ندارد. علاوه بر آنکه عقل معاش و نحوه تخصیص دادن درآمد به میزان خرج کرد در این گروه متوسط رو به پایین اصلا سنحیده نیست! می شه خونه تلویزیون ال ای دی نداشته باشه می شه به جای هزینه های سرسام آور دانشگاه آزاد فرزندمون رو بفرستیم مهارت یاد بگیره می شه عوض خرید ۶ تا النگو و فقط پز دادن با اونا بار قسط و قرض ها را کم کرد و می شه قانع تر زندگی کرد اما زیر بار وام های گوناگون کمر خم نکرد! من همچنان این پیش فرض رو قبول دارم که توزیع ثروت ناعادلانه است و بیماریهای پرهزینه ای ناخواسته آدمهایی رو وارد این چرخه های الیم و عذاب آور می کنه اما باز هم حرف من چیز دیگری است!
    ………………………………………………………………………………………………………………………………
    جواب: سلام. سپاس از ارائه توضیحات و نوشتن دغدغه ها.

  5. لیلا

    سلام
    خبرهای بد را که می شنوم یا میخوانم به خودم می گویم آخرین باری که احساس خوشبختی کردی کی بوده….؟

    راستی که در دوره تیره و تاری زندگی می کنم.
    امروزه فقط حرفهای احمقانه بی
    خطرند.
    اخم بر چهره نداشتن، از بی احساسی خبر می دهد، و آنکه می خندد، هنوز خبر هولناک را نشنیده است.

    برتولت برشت
    …………………………………………………………………………………………………….
    جواب: سلام. سپاس بابت اظهار نظر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *