بانوان سعادت شهر، پیشگام اهدای زمین برای احداث باغ حقوق بشر

در تاریخ ۲۰ و ۲۱ فروردین به “شیراز” و “سعادت شهر” سفر کردم. چرایی و چگونگی این سفر را در گزارش زیر می خوانید. اما بد نیست بدانید که چند وقت پیش نیز سفری به شیراز و سعادت شهر داشتم که متاسفانه گزارش آن سفر کامل نشد. ولی شاید دیدن عکس ها در آدرس  http://nooraghayee.com/?p=28164 به درک فضاهای هر دو سفر بیشتر کمک کند.

اینجا سعادت شهر است و این دیوار خانه “آقامیر”. آن سه درخت همان هایی هستند که در راستای ایجاد باغ حقوق بشر در باغچه جلوی خانه (باغچه حقوق بشر) کاشته شده اند.

در تصویر بخشی از خزانه  قلمه های درختان را می بینید که در باغ اهدایی “مریم سلیمانپور” برای ساخت باغ حقوق بشر ایجاد شده تا بعدا توسط گردشگران کاشته شوند.

نمایی از کوچه باغ های سعادت شهر

نمایی از تاکستان های سعادت شهر

نام این سبزی، “سیرموک” است. مردم سعادت شهر چندین نوع غذا با این سبزی درست می کنند.

تلفیق سنت و مدرنیته!

پلاک هایی برای اولین درختان کاشته شده (اولین تصویر)

در این تصویر “امیر میری” (مدیر کلبه آقامیر) را می بینید که برای من و بقیه دوستانی که در اتاق هستیم، قصه عروسک “خرسی” را شرح می دهد. این عروسک در راستای کمپین حمایت از خرس قهوه ای پاسارگاد با فلسفه ای ویژه طراحی و ساخته شده. برای آشنایی بیشتر با خرسی به آدرس http://www.khersei.com مراجعه کنید. در ادامه همین گزارش عکس های بیشتری از خرسی خواهید دید.

طوماری که امضای هواداران کمیپن حمایت از خرس قهوه ای پاسارگاد بر آن نقش بسته.

در تصویر فرشی را می بینید که نقش آن شامل پرچم کشورها و چهره یک خرس قهوه ای است. گردشگرانی که به کلبه آقامیر می آیند در صورت علاقه گره ای به این فرش می زنند و این فرش آهسته آهسته بافته می شود.

در این سفر با همراهی خانواده “میری” و دوستان دیگر از کاروانسرای “قوام آباد” در نزدیکی سعادت شهر بازدید کردیم.

این کاروانسرای زیبا هم مثل بسیاری از بناهای تاریخی در معرض تخریب قرار گرفته. آنچه که می تواند یک فرصت استثنایی باشد، در اثر جهالت و کاهلی ما به فراموشی سپرده می شود.

نمایی دیگر از کاروانسرا

نمایی از حیاط داخلی کاروانسرا

نمایی دیگر از کاروانسرای “قوام آباد”

آب انبار کاروانسرا

مسیر ورود آب قنات به داخل کاروانسرا را در تصویر می بینید. آب قنات در آب انبار ذخیره می شده است.

نمایی از حیاط کلبه “آقامیر” با حضور گردشگران خارجی

در بخشی از حیاط این خانه مرغ و خروس نگهداری می شود. بیشتر تخم مرغ هایی که برای صبحانه به مهمانان داده می شود از همین ماکیان تامین می شود.

بدون شرح

بدون شرح

پدر بزرگوار آقای میری با ۹۳ سال سن

مادر آقای میری

نام این محل “تنگه خشک” است. همانطور که در تصویر می بینید اینن منطقه محل زندگی خرس قهوه ای پاسارگاد است.

این تابلو به تازگی با اصرار خانواده آقای میری در این مکان نصب شده است.

“تنگ خشک” یکی از مکان هایی است که بخشی از سنگ ها برای ساخت تخت جمشید را از اینجا تامین کرده اند. در تصویر تراشه ای را می بینید که در اثر بریدن سنگ ها برای ساخت تخت جمشید ایجاد شده.

در نردیکی این منطقه کتیبه ای با عنوان “کتیبه پهلوی تنگ خشک” وجود دارد که در آن از “سیوند” نام برده شده و چگونگی ساخت تخت جمشید را در آن شرح داده اند.

همان توضیح بالا

برخی از افراد خانواده میری به همراه چندین گردشگر داخلی (ما) و خارجی (فرانسوی) را در تصویر می بینید.

گردشگر فرانسوی از یک نانوایی سنگک عکس گرفته و عکس را به شاطر نشان می دهد.

نمونه ای از سفره ای که در کلبه “آقامیر” برای گردشگران پهن می شود را در تصویر می بینید.

جلسه با برخی از اعضای شهر سعادت شهر برای ایجاد باغ حقوق بشر

دو نمونه از عروسک خرسی

هر عروسک برای خودش کوله پشتی دارد.

و در هر کوله پشتی چند بسته گیاه روییدنی خوردنی یافت می شود. اینها محصولات همین منطقه هستند.

تصویر مربوط است به جلسه در رابطه با باغ حقوق بشر در فرمانداری سعادت شهر در روز جمعه.

آرش صادق زاده، نادره توانا، خاطره توانا و مسیح معنویان همراهان من در این جلسه هستند.

…………………………………………..

در آخر باید اضافه کنم همزمان که باغ حقوق بشر در رسانه ها مطرح می شود و کارها به جلو می رود، و بعد از اهدای باغ توسط “مریم سلیمانپور”، بانوان دیگری هم در سعادت شهر تصمیم گرفتند که مهریه اشان را برای ایجاد این باغ اهدا کنند. به این ترتیب بانوان برای ایجاد باغ حقوق بشر و در نهایت چشیدن مزه میوه این باغ پیشرو شده اند.

روزگاری پیش از این، مهریه را نه می دادند، نه می گرفتند. امروزه خیلی ها به خاطر مهریه به زندان رفته اند و زندگی های بسیاری به خاطر مهریه از هم گسیخته شده. اما در این اتفاق، مهریه باعث شده که بتوانیم زودتر میوه های باغ حقوق بشر را برداشت کنیم و به امید زندگی بهتری باشیم.